AĞANIN KÜÇÜK KARISI🥀

28 bölüm

Sabah güneşin yüzüme vurmasıyla uyanmıştım.

Uyanmamayı dilerdim.

Canımın bu kadar yanmamasını dilerdim.

Ama dinlemekle olmuyordu malesef.
Yine kırılmıştım.

Kıran yine şüphesiz kocamdı.

Belkide bu kadar karamsar olamam gerek yoktur.

Belki beni kıskandırmak için yapmıştır hep kötü düşünmek olmaz ya.

Arin yine kendini avutuyordu.

Yine aşkı mantığının önüne geçmişti.

Ve yine arin yanılmıştı.

Odamın kapısını kapatıp aşağı inmiştim.

Herkes sofrada otururken onlar ortalıkta görünmüyordu.

Bu iyi bir şeydi arin için.

En azından göz önünde görünmüyorlardı.

Bütün konak eski neşeli kıza bakıyordu.

Dış görünüşü annesine benzeyen küçük kızın karakteride annesine benzemişti.

Tılsım hanımağanın kızı arin aslanoğlu..

Herkes arin'e bakarken bir şey görüyordu annesinden bir parça görüyordu.

Şüphesiz arin annesinin kopyasıydı

Ve mardinin ağzından bir fısıltı çıktı.

Güçlü kadının,Güçlü kızı.

Arin sofraya oturmuştu.kimse bir şey demiyordu ki ne diceklerdi ki
Cihan dicek bir şey mi bırakmıştı.

- Bana bakmaya devam ederseniz çaylarınız soğuyacak.

Ve buruk bir gülümseme.

+ yok kızım öylesine baktık.
Hadi başlayın kahvaltınıza.

Herkez eski neşesiyle kahkahalar eşliğinde kahvaltısını ediyordu 10 dakikalığına herşey unutulmuştu.

Taki aşağıdan gelenleri görene kadar.
Herkez oraya bakmıştı.bir kişi hariç oda hiç şüphesiz arindi.
Cihanın gözü karısına takıldı.bakmadığını gördü sahi hiç mi?umrunda değildi artık.

Umrundaydı hemde çok ama ne farkederdi ki.şu an baksa canı yanacaktı
Yine yıkılacaktı,yine kırılan her zamanki gibi arin olucaktı

Boran hayretle Kardeşine baktı.
Sahi bir zamanlar onu örnek alırdı.
Olgunluğunu,mertliğini, kara gözlüğünü ve en önemlisi merhametini ama o duyguların hiç biri kardeşinde kalmamıştı hepsi bir anda yok olmuştu sanki karşısındaki adam duygusuzun tekiydi şimdi.

- Ay hayatımın bunlar çok yağlı değil mi? Biz dışarıda mı? Etsek.

Gözler o kadını bulmuştu.

Yine bir kişi hariç.

Hiç arin'in cihana karşı böyle istekleri olmayacaktı,her zaman onların mutluluğunu bir köşeden izleyecekti belkide arin'in mutlu olmasına sebeb olan biri yakında gelirdi.

Kim bilir.

- Bu kadın benim soframa oturamaz,izin vermem birde gözümüze sok cihan Ha oğlum yetmedi mi? Anne babanı ezdiğin yetmedi mi?

Cihan annesine dönmüştü.

+ ben sizi ezmedim,ben siz arinle evlenmem dedim ama senle babam zorla istediniz bende mecbur kaldım.ben rojini seviyorum başka kimseyi sevmicemde.

Rojinin yüzünü sinsi bir gülüş almıştı.

Rojinle cihanın gözü arindeydi sahi hiç mi? Tepki vermicekti.

- size afiyet olsun ana ben doydum.

Arin masadan kalkmak için ayaklandı herkezin gözü arindeydi,ama arinin gözü kimsede değildi çünkü kimsenin ona acımasını istemiyordu. Ve onların bakışını görmek istemiyordu,çünkü;acımalarını istemiyordu.

Merdivenlerden yavaş yavaş çıkıyordu ki arini bir ses durdurdu.

+ çok iyi oynuyorsun arin yakupoğlu hemde baya iyi,baksana herkez senin tarafında annemle babam bile. şanslısın bak kimseyi yanımda bırakmadın mutlumusun?.

Arin arkasını dönmeden cevap vermişti.

- Ben değil! Sen ailenin sana sırt çevirmesini sebeb oldun.

Cihan alaycı bir şekilde gülmüştü.

+ herşey senin yüzünden senle evlenmeseydim şu an böyle olmayacaktı.

Arin sinirle arkasına dönüp cihana doğru yürümüştü.

- EVLENMESEYDİN! BEN Mİ? SANA GEL BENİ İSTE DEDIM HA SÖYLESENE! SEN ESKIDEN BÖYLE DEĞİLDİN! SENIN AKLINI VE KALBİNİ KİBRİN ELE GEÇİRMİŞ!!

arin parmağını cihanın göğsüne bastırmıştı.

- Hani dedin ya ailem zorlamasaydı

Sen ağa değilmisin? Karşı gelemezmiydin senin bir sözünle bütün herşeyi yapabilecek aşiret senin evlendiğin kadına mi? Karışacaktı He söyle bana cihan.

Sen sevmeyi bilmiyorsun aslada öğrenmiyeceksin senin bu kalbin taş taş!!

Son sözlerinde söyleyip odasına gitmişti arin.

Geldimmmm