AĞANIN KÜÇÜK KARISI🥀

36... (olmadı)

Gül'den

Hayat ne kadar anlaşılmaz. bir yerden üzüntü getirirken ,diğer taraftan mutluluk getiriyor.

Biz mutluyduk,1 yılık evliligimizden
Bebeğimiz olucakti.

Hayatımın en kötü gününü geçirdiğimi sanırken mutluluğumun en güzel sebebi oldu bebeğimiz. anne olucaktim, bir bebeğim olucakti mutluydum.

Ama arin belkide hiç anne olamayacaktı  benim kardeşim.

Arin o konakta tek başına onu sevmeyen kocasıyla beraber yaşamak zorunda.

Elimde olsa boşanmaları için herşeyi yapardım ama arin istemiyor ona yardım etmemi istemiyor.

Onu sevmeyen kocası için kendi gururunu hiçe sayıyor.

- Ne düşünüyorsun güzelim yoksa mutlu olmadın mı?

+ hayır hayır çok mutlu oldum öyle dalmışım.

Eve ne zaman gidicez ben evimi özledim.

- birazdan gideriz güzelim.

+ cemal benim karnımda şimdi ikimizden bir parça var değil mi?
Bu inanılmaz bir şey ben ve senden bir can bu pahabiçilemez bir duygu.

- evet güzelim bizden bir parça,aylardır düşünüyorum bir bebeğimiz olsa nasil olurdu diye oldu bak Rabbım bizede nasip etti çok şükür

Yatakta cemalin sığabileceği kadar bir yer açtıktan sonra onu çağırdım ve gelip yanıma kıvrıldı elini belime dolamişti. hiç kaybetmek istemiyormuş gibi...

ARİN'DEN

kaç saatir odamdaydim bilmiyorum ama çıkmam lazımdı. Artık dahayanacak gücüm kalmamıştı ne yapmam lazımdı bilmiyorum,halbuki dün ne kadar mutluydum akşamına yine bütün kinini kusmuştu bana.

Ama kendime gelmem gerekiyor ben tılsımın kızıyım.Bu kadar çabuk pesetmemem lazım.

...
Aşağı indiğimde Büşra Anne ve ciwan baba oturuyordu.

Gülden abla ve boran abide yoktu.

O ve sevgiliside...

Olmaması benim için en iyisiydi artık eski neşem yoktu 18 yaşımda beni yaşayan bir ölüye çevirdiler...

Kimseye görünmeden mutfağa gitim.kahvalti etmem gerekiyordu

İçeri girdiğimde cihan ve rojin gülüşerek kahvaltı ediyordu.

Umursamadim.

Dolaba doğru gidib kahvaltilik bir şeyler çıkarmaya başladım.

Onların sesini duymak istemiyorum,gitmek istiyorum bu konaktan, bu şehirden yeni bir hayata başlamak.

Ama imkansızdı değil mi?
Benim gitmem cihanın beni sevmesi gibi imkansızdı değil mi?

+ yaa Aşkım bir şey diyeceğim sana?

- söyle bebeğim

Gerçekten rojin onun bebeğimiydi...

+ düşünsene hamileyim ay ne kadar güzel olur değil mi?

Kinayeli bir şekilde devam etmişti konuşmasına.

Belkide hamileyimdir him doktora gidelim mi?

Göz ucuyla cihana bakmıştım göz bebekleri mutluluktan titriyordu. Baba olma düşüncesi bile onu budenli mutlu etmişken,ben neden diretiyordum ki o beni sevemezdi ben bir rojin olamazdım.
Onun kalbinin bir köşesinde bir yer edinemezdim.

Ama ya rojin hamileyse napicaktım?

Çekilecek miydim? Aralarından.

Düşüncelere dalmişken cihanın o cümlesi beni yerle bir etti.

- çocuklarımın annesi sen olucaksin rojin kaya yeminim olsun senden başka bir kadına dokunursam haram olsun bana bu dünya.

+ ya şımartma beni.

Yine kırılan taraf arindi.
Kıran ise cihan.
Mutluluk görecelidir benim mutluluğumda herkez boğuluyordu.

Ben bir kara deliktim,onlar o kara delikte kaybolma korkusu yaşayan insanlardı.

Ben hüzündüm,onlar sevgi.

Ben acıydım,onlar mutluluk.

Ben dertim,onlar derman ama bir bana dermanları yoktu.

Onlar mutluydu ,ben enkaz.