Bir şeye vurunca gelen tak tak sesleri kulağama gelirken uyandım. Gözlerimi açmaya üşendiğim için biraz öyle kaldım. Yerde, oturarak uyumuştum ama şuan yumuşak bir yerdeydim. Gözlerimi yavaşça açtım. Önce yattığım yere sonrada etrafa baktım.
Koltukta yatıyordum, üstümde bir örtü vardı ve Zoro etrafta yoktu. Mutfaktan gelen seslerle orda olduğunu düşünüp tekrar kapattım gözlerimi. Kadınlar bu kadar temizliği hergün nasıl yapıyorlar yorgunluktan organlarım aktı resmen.
Her ne kadar uykuya dalmaya çalışsamda olmayınca duvardaki saate baktım. Akşam yediye geliyordu. Üstümdeki örtüyü kenara koyup ayağa kalktım. Elimle saçlarımı karıştırırken mutfağa doğru yürüdüm.
Yeni uyandığım için ayaklarımı yerde sürükleyerek yürüdüğümden, mutfağa gelince bana döndü.
"Günaydın." Gülümseyerek söylediği şeyle gülüşüne bakıp cevap verdim.
"Günaydııın."
Bardağa su doldurup içerken ne yaptığına baktım. Bakışlarımı fark edince konuşmaya başladı. Bende elimdeki bardağı tezgahın üzerine bıraktım.
"Senin özel tariflerin gibi benimde özel tariflerim var."
"Makarna mı?"
"Makarnayı mı küçümsedin sen?"
"Yooooooooo." Gülümseyerek söylediğim şeye o da güldü.
"Yapınca görürsün tadı çok güzel oluyor."
"Pekiiii."
Sandalyenin üzerine oturup bacaklarımı kendime çekip sarıldım. Canım sıkılınca tezgahın üstünde doğradığı salatalık ve domateslerden yemeye başladım.
"Lan bitirdin hepsini yemesene."
"Banane ya!"
"Doğrayan benim ama." Ellerini belinin iki yanına koyunca gülüşümü durdurmaya çalıştım. Omuz silkip cevap verdim.
"Doğrama." Diyecek birşey bulamayınca tekrar önüne dönüp doğramaya devam etti.
Zaferin vermiş olduğu gururla önümdeki şeyleri yemeye devam ettim.
Herşey hazırlanınca zaten yerimden kalkmadığım için önümdeki yemeği yemeye başladım.
"O kadar şey yedin ve hâlâ yemek yiyebiliyor musun?"
"Yediklerim atıştırmalıktı bi kere."
"Hmm, eee tadı nasıl? Beğendin mi?"
Yemekten bir çatal daha alıp tekrar yedim. Diyorum yetenek var bu çocukta. Ama yinede belli etmeyip onun yaptığı gibi yaptım.
"O kadar da iyi değil aslında."
Kaşlarını kaldırarak cevap verdi.
"Gerçekten mi? Güzel olduğunu düşünmüştüm." Gözlerini aşağı indirdiğinde sesli bir şekilde güldüm. Önce şaşırsada sonra kaşlarını çatarak konuştu.
"Yalan mı söylüyordun?" Ben gülmeye devam ederken hıh diyip yemeğine döndü. Gülüşüm solarken ciddi olup olmadığını anlamak için yüzüne doğru eğildim. Tepki vermeyince daha da endişelenerek konuştum.
"Küstün mü? Cidden güzeldi, sadece sende sana ilk yemek yaptığımda beğenmediğini söylediğin için öyle dedim. Yoksa tadı çok güzel. Gerçekten bak, yemin ederim."
Sonlara doğru alttan bakış attıktan sonra cümlemi bitirince gülerek kafasını kaldırdı. İçim rahatlarken önümdeki yemeğe dönüp keyfini çıkararak yedim.
