PICA<3

👄 آرزوی آخر، بهترین هدیه 👄

-نکن

دست کای مدام با کنجکاوی سمت چراغ میرفت تا لمسش کنه

+بابا مردم از کنجکاوی خب! دوست دارم بدونم توش چیه؟

-اگرم توش غولی باشه اول از همه آرزوی میکنم یه مسلسل بده دستم تا حساب کار دستت بیاد

کای که شاکی بودن کیونگسو رو دید، شرمنده عقب کشید و نگاهی به شرتک قرمز رنگ هاوایی پاش انداخت و ناخودآگاه پق خنده ای زدو با نگاه زهر آور کیونگسو خندشو خورد

اگر فقط یکم دیگه.. یکم خودشو کنترل می‌کرد و وا نمیداد الان شلوار هردوشون پاشون بود و نیازی نداشتن با همون سرو وضع افتضاح وارد تنها مغازه نزدیک بهشون که همه لباس هاش تم هاوایی داشت بشن و شرتک هاوایی طوری مجبورانه پاشون کنن

+من واقعا متاسفم

-دهنتو ببند

+از ته قلبم شرمندم کیونگسو.. واقعا کاریش نمیتونستم بکنم

- فکتو ببند دلم نمیخواد بیشتر از این چیزی راجع به این موضوع بشنوم

+اما

-گفتم خفه شو

تذکر جدی دادو در لحظه ای صدای لوهان داخل گوششون پیچید

* کجایین؟ موقعیت رو گزارش بدین

کیونگسو چشم هاشو از چشم های مظلوم کای گرفت و نگاهی به اطراف انداخت

-پشت بوم ساختمونیم مامور هان

*اوکی .. تا دو دقیقه دیگه اونجام

همونطور که کای با سنگ ریزه زیر پا‌ش بازی می‌کرد و کیونگسو کل چراغو زیر نظر گرفته بود صدای لوهان توجه جفتشونو جلب کرد

-چراغو بدین به من

هر دو نگاهی به لوهان انداختن و بلند شدن
کیونگسو چراغو دستش دادو لوهان خوب زیر نظر گرفتش

نگاهی به قیافه منتظر کای و کیونگسو انداخت و بدون معطلی شروع کرد به مالیدن چراغ

+لوهان.. نه

کای ناباور دستشو روی دهنش گذاشت و کیونگسو که حالت دفاعی گرفته بود جدی به چراغ خیره شده بود

بعد از گذشت دو دقیقه لوهان پوزخندی زدو سری تکون داد

*نیستش... میدونستم

دستی روی پیشونیش کشید و کای متعجب بهش نگاه کرد

+یعنی چی نیستش؟ این همه مدت سر کار بودیم؟

-احتمال واقعیت این پرونده حدودا چیزی منفی ده درصد بود مامور کیم

کای خنده ناباوری کردو برگشت سمت کیونگسو

+عه؟ پس چرا شما به این پرونده ملحق شدین مامور دو؟

-هر کاری که من کردم به شما مربوط نمیشه مامور کیم