Omegle? | ChanBaek

⋆ 21

Baekhyun saati son kez kontrol ettikten sonra Chanyeol'u ziyaret etmek için evden çıktı. Eğer Chanyeoller karşı komşuları olmasaydı Baekhyun asla evden çıkmazdı.

Çünkü her ne kadar Chanyeol için üzülse de ona bir o kadar kızgındı. Onu affetmek isteyen bir yanı vardı ama Baekhyun o yanına söz hakkı tanımama konusunda kararlıydı. Bu kez onu kolayca affetmeyecekti, son olanlardan sonra asla yapmayacaktı bunu.

Derin bir nefes alıp önünde durduğu kapıya baktı ve zile bastı. Birkaç saniye sonra kapı açıldı ve Chanyeol'un annesi buruk bir gülümsemeyle kapıda belirdi. Baekhyun neden geldiğini anlatmak için ağzını açıyordu ki Chanyeol'un annesi birden ona sarıldı.

"Özür dilerim Baekhyun, oğlum adına özür dilerim senden. Ama yine de onun hayatını kurtaran sensin çok teşekkür ederim, ben sana minnettarım.." Baekhyun şaşkınlığından tek kelime edemezken Chanyeol'un annesi geri çekilip onun omuzlarını sıvazladı.

"Neden geldiğini biliyorum, ben annenin yanına geçeyim siz ikiniz de başbaşa rahatça konuşun." sözlerinin ardından Baekhyun'un yanından geçip giderek evlerine girmişti Chanyeol'un annesi.

Baekhyun ise olduğu yerde birkaç saniye boyunca durmuş ardından hafif açık kapıyı ittirerek içeri girmişti. İçeri girip kapıyı arkasından kapattıktan sonra etrafına bakındı, Chanyeol ortalıkta görünmüyordu.

Muhtemelen odasında yatıyordur diye düşünerek üst kata çıkıyordu ki Chanyeol'un sesini duymasıyla durdu. "Anne! Bütün kekleri tek başına mı yedin?" gelen takırtılardan sonra Chanyeol'un yatmak yerine mutfakta takıldığını anlayan Baekhyun kaşlarını çatıp mutfağa yöneldi.

"Anne-"

"Senin yatakta olman gerekmiyor mu?" Chanyeol'un sözü mutfağa dalan Baekhyun ile bölünürken Baekhyun ona kızgın bir şekilde bakıyordu. Chanyeol neden bu kadar kızgın olduğunu biliyordu çünkü şu an ayakta buz dolabının önünde mal mal dikiliyordu.

"Ben karnımı zorlamadım cidden." Chanyeol bir şeyler geveledikten sonra Baekhyun bu cevaptan hiç hoşnut olmamış bir şekilde ona yaklaştı. "Çabuk içeri geç ve uzan." Chanyeol için bu durum şu an acayip tahrik edici olmuştu, Baekhyun ile arasında birkaç santim vardı ve Baekhyun çatık kaşlarıyla fısıldayarak ona emir vermişti. Kahretsin Chanyeol oldukça sesli bir şekilde yutkunmak zorunda kalmıştı.

"Tamam tamam sakin ol Byun geçiyorum içeri." Chanyeol tezgah ile Baekhyun'un arasından yan yan yürüyerek çıktıktan sonra yavaş yavaş salona yürüdü. Baekhyun ise iç çekip gözleriyle onu takip ettikten sonra peşinden gitti.

"Bana tüm gün yatacağını söylemiştin." Baekhyun haklı bir şekilde çıkıştığında Chanyeol zar zor koltuk başlığına sırtını yaslayıp ayaklarını uzatmayı başarmıştı.

"Sadece canım tatlı istemişti." Chanyeol üzgün bir şekilde konuştuğunda Baekhyun göz devirip yanına oturdu. "Tatlı istiyorsan başkasına söylemelisin."

"Bundan sonra öyle yapacağım o zaman." Chanyoel mevzuyu uzatmamak için kısa kestiğinde Baekhyun'un kızgınlığı biraz da olsa geçmişti.

"Nasılsın Baekhyun?" Baekhyun kendisine bakan Chanyeol'a döndü ve omuz silkti. "İdare ediyorum." diye mırıldandı.

"Özür dilerim seni üzdüğüm için, ben-"

"Neden böyle bir şey yaptın?" Baekhyun Chanyoel'un sözünü kesmişti ve kaşları tekrar çatılmıştı. Chanyeol bakışlarını ellerine indirdi ve parmaklarıyla oynamaya başladı.