TERSİNE HAYATLAR ( Askıya Alındı)

Bölüm 6

SELAM OKUYUCULARIM

Medya;Aşkım

-----

Aslında insanı en çok acıtan şey ;
hayal kırıkları değil.
Yaşanması mümkünken,
yaşayamadığı mutluluklardır.

DOSTOYEVSKİ

-----
Ateşten:

Uyandığımda her tarafım tutulmuştu. E tabi sabaha kadar bu betonda yatarsam tabi tutulur. Kafamı çevirdiğimde Denizin hala uyuduğunu gördüm. Hayır niye burada uyuduysa artık hem hasta olacak hemde beli tutulacak.

Hayırdır seni niye ilgilendiriyor bu kadar hani oda Eda gibiydi niye önemli oldu şimdi senin için.

Ne önemlisi be ben öyle insanlık için dedim yoksa umurumda bile değil yani niye önemli olsun ki hayır kızın tipinden belli ne kadar güzel, zeki, masum tat...

Ee daha sayacakmısın devam et tatlı, şirin, akıllı,tam hayallerimde ki bir kız olduğunu söyleyecektin dimi ama haklısın tabi kız güzel. Şimdi bu kızın peşinde kaç kişi dolanıyordur ohoo.

Dolanıyordur dimi ama ben o p**leri bir elime geçirirsem var ya onların Denize bakan o gözlerini oym...
Ne diyorum ben be bana ne hep bu iç ses yüzünden kafamı karıştırdı.

Ben İç sesle tartışırken Denizin hareketlenmesiyle ceketimi alıp ağacın arkasına geçip kalkmasını bekledim. Saate baktığımda 4.53 olduğunu gördüm. Deniz kalkınca yerinde biraz gerindi daha sonra mezarlıkta biraz daha durup çıktı. Ben de hemen arkasından çıktım.

Deniz eve doğru giderken ben biraz daha gerisinden ilerliyordum. Biraz daha ilerleyince karşısına bir kaç çocuk çıktı. Ama ben biliyordum onunda Eda gibi olduğunu. Biraz daha yaklaşınca konuşmaları daha net duymaya başladım.

~ hadi ama güzelim gel birlikte gezelim ne olacak işte.

Diyip kolunu tuttu. Denizin kolunu çekmeye çalıştığını görünce müdahale etmek için ilerleyecektim ama o sırada ormanın içinden havlama sesi geldi. O tarafa bakınca Alfanın bu tarafa doğru sinirle koşup Denizi tutan çocuğun koluna yapıştığını gördüm.

Çocuğun çığlığı ile diğerleri kaçarken çocuk kolunu Alfadan kurtarmaya çalışıyor bir yandanda bağırıyordu. Denizde köşede yere çökmüş nefesini düzenlemeye çalışıyordu. En son Alfa bırakınca kolundan akan kanla kaçmaya başladı.

Denize döndüğümde ağlayarak Alfa'ya sarılıyordu. "Çok teşekkür ederim oğlum sen olmasan ne... ne olurdu iyi ki geldin."

Deniz kendini biraz toparlayınca Alfanın tasmasını alıp yola devam etti. Eve gelince herkesin bahçede olduğunu gördüm ama sanırım Deniz görmemişti çünkü Alfanın tasmasını çıkarıp yukarı çıktı.

Ben bahçeye geçince hepsi bana baktı. E haliyle nerede olduğumuzu merak ediyorlardı. En az 10 dakikadır birbirimize daha doğrusu onlar bana ben onlara bakıyor.

En sonunda yine benim meraklı karım dayanamamış olacak ki konuşmaya başladı.

"Ateş aşkım birtanem artık söyleyecek misin nerede olduğunu Denizin senin yanında ne işi olduğunu ha. Hadi artık ama en son ben meraktan çatlayacam o olacak."

"Tamam anlatacağım sabret güzelim. Dün hepiniz uyumaya gidince ben de bahçede biraz çalıştım. Tam uyumak için eve gelicekken Denizin Alfayla evden çıktığını gördüm. Ben de sevgilisine gittiğini düşünüp onu yakalatmak için takip ettim."