I Won't Hold Back (MBBII#2)

Chapter 9 ASSUME

I Won't Hold Back
Written by: SHYWINGS

Ilang minuto din ang tinagal ng pag iintay ko kay Charles, at  nang dumating sya ay agad syang tinawag ni daddy at sinabi ang tungkol sa akin na mukhang nag kamali ng kwarto na pinasukan.

Charles hijo, kilala mo ba'yang bata na iyan? At mukhang naligaw ata nakaka tuwa lang at kapangalan nya ang anak ko" ngumiti nalang ako ng bahagya nang sabihin iyon ni daddy.

"Ah opo, kakilala ko po sya, sabi ko po ay dito muna habang may rounds pa po ako." Mahinahon na pag apaliwanag nya kay Daddy, agad naman na tumango si daddy at tumingin sa akin.

"Nako napaka gandang bata ano?" Sabay tingin ulit kay Charles.
" Swerte ang magiging nobyo." Sabay tawa nya.

Lumapit si Charles sa akin sigur ay nakita nya ang malungkot kong mukha kaya naman tinapik nya ako sa balikat, hindi ko alam kung na comfort ba ako sa ginawa nya dahil gulong gulo ako ngayon kahit pa may mga idea na ako kug ako ang nangyayari kay daddy.

Maya maya pa ay dumating ang nurse ni daddy kaya nag paalam si Charles kay daddy a lalabas muna sya pero sinenysasannya ako na sumunod sa kanya.

Pumunta kami sa office nya at doon na sya nag salita.

"Your dad is sick as you can see, meron syang Alzheimer's Disease, siguro naman ay pamilyar ka sa sakit n iyon?" Agad akong tumango, in a minute my strength was just vanished away.

Ipinaliwanag sa akin ni Charles ang mga pangyayari at kung paano nag karoon si daddy ng ganong sakit, inakinggan kong maigi at hindi pina lagpa ang kahit isang detalye.

"So, what is your plan now?" Pagkatapos naming mag usap tungkol sa sakit ni Daddy ay tinanong. Nya ako kung kukunin ko ba daw si Dad, napag desisyunan kong isama nalang sya dahil sinabi din sa akin ni Charles n mas maganda kung malilibang si dad at maka langhap ng sariling hangin.

"Maybe i'll buy a new condo unit and hire a nurse, maybe you can help me with that?" Kinapalan ko na ang mukh ko ahil naninibago pa ako sa paligid ko.

"Sure, may kakilala ako na nag hahanap ng bibili ng condo unit nya, at sa nurse naman ako na ang bahala." Napangiti ako at niyakap sya, mukhang nag alinlangan pa ata sya sa pag ganti sa yakap ko dahil naramdaman ko ang pagka bigla nya, pero kalaunan ay gumanti nadin sya ng yakap.

"Thank you." I whispered, and he just nodded.

Bumalik na kami sa kwarto kung nasaan si daddy, nakita ko syang naka silip sa bintana, nang maramdaman nya na may tao sa likod nya ay agadsyang humarap.

"O hija bumalik ka, oh Charles!" Masaya nyang bati sa amin, nginitian ko sya pabalik kahit na ang bigat ng pakiramdam ko.

"Ang tagal lumipas ng araw, gustong gusto ko na makita ang anak ko." Bakas sa pag bigkas nya ang kalunkutan pero wala akong magawa dahil kahit nga sya ay walang ka alam alam na may sakit sya.

Gusto ko sanang sabihin ulit na ako si Jeca ang anak nya, pero naalala ko na sinabi sa akin ni Charles na wag daw i trigger ang utak ni dad dahil daw ang mga taong may ganong karamdaman ay madaling magalit, baka pag pinilit ko pa ay magalit sya sa akin, at ayaw ko namang mangyari yon kaya pinili ko nalang na tumahimik.

May pumasok na nurse sa ward ni dad kaya naman agad akong niyaya ni Charles sa labas, sumakto naman na pagka labas namin ay nakita ko agad si Andrei na naka pamulsa habang naka tungo na para bang bored na bored sya.

"Andrei?" I called him, agad nama syang nag angat ng tingin at lumapit sa 'kin.

"What are you doing here?" Takang tanong ko sa kanya, hindi naman sya agad sumagot kaya napa kunot ang noo ko.

"May hinihintay ako." Ako ba? Pero nadinig ko kanina nung naguusap sila ni Hannah ay nag papasundo ito.

"Uh Jeci, papasok lang ako sa ward ng Daddy mo, kakausapin ko lang sya saglit." Pag singit ni Charles, agad naman akong tumango at agad din syang umalis.

Napatingin ako kay Andrei, naka tingin din sya sa akin. Pero parang ma iba sa tingin nya na hindi ko mapangalanan, e bakit nya pa kase ako inintay?

"Kanina kapa dito?" I started the conversation between us.

"Yeah, kanina pa'ko nag aantay." Tamad na sagot nya, see? Bakit ba kase kailangang mag antay sa'kin eh hindi na naman ako baby.

"You don't have to do it, but i appreciate your effort." I sincerely told him.

He frowned, maybe he did not expect me to say such things like that?

"Huh?" He asked.

"What i mean is, nag antay ka pa sa'kin." Mag sasalita sana sya ng biglang may tumawag sa kanya, then i saw his friend.

"Drei! Tara na! Tapos na yung mga pinirmahan ko, nag antay ka no?" Pabirong sabi ng kaibigan nya, habang ako naman ay sandalinh tinakasan ng hiya.

"Oo kanina pa 'ko nag aantay dito, sa susunod kung aayain mo'ko uminom wag mo'kong pag intayin." Halata sa boses ni Andrei ang pagka inis, hindi na ako nakapag salita dahil hiyang hiya ako.

I assumed na ako yung iniintay nya.

"Oh hi! Ikaw yung kasama ni Drei kanina diba? I'm Blue but my favorite color is White." He laugh to his own joke.

"Nice meeting you Blue." Nakipag shake hands pa sya sa akin bago humarap ulit kay Andrei.

"Tara na bro, let's get wasted." Sabay hila nya kay Andrei, para naman akong nak hinga ng maluwag dahil sa pag papa hiya ko sa sarili ko kanina.

Pumihit na'ko pabalik ng mabunggo ko ang isang bulto, napa angat naman ako ng tingin at ng makita ko kung sino iyon ay naka hinga ako ng maluwag dahil akala ko kung sino, si Charles lang pala.

"I have a good news for you."

"What is it?" I nervously asked.

"Your dad. Nag usap kami kanina, pumayag sya na kung kukunin mo sya ay pwede syang sumama sa'yo, i explained everything to him and he agree." Sunod sunod akong tumango sa kanya at hindi ko napigilang yakapin sya sa sobrang tuwa.

"Thank you Charles." I thanked him, and he hug me back.

"You're always welcome Jeca."

"Bro tara na!" Napa kalas ako sa yakap ng madinig ko ulet ang boses ni Blue, napa tingin ako kung saan nang galing yung boses at nakita ko si Andrei na naka tingin samin at kalunan ay nagpa hila nadin kay Blue.

Vote
Comment

SHYWINGS