....Jane liseye vardı. Jeff arkadaşlarıyla söhbet ediyordu. O Jane'den erken uyanıp gelmişti. Jane hala sabah olanlara anlam veremiyordu. Sanki, büyük bir boşluktaydı...Jeff'in yanına geldiğini bile hissetmedi . Jeff elini Jane'nin omzuna koyunca Jeff'i fark etti. Jeff sakin ama biraz derin ses tonuyla konuştu:
- Jane..iyi misin?
- Ahh, evet iyiyim....sanırım.....
- Dün gece ne yapıyordun sen?
Jane şaşırıp Jeff'e baktı..
- Ben mi? Ben bişey yapmadım ki..
- Nasıl yani... Gece ben kanapede uyuyordum. Sen bi anda sertçe odanın kapısını açtın.. Sonra, mutfağa gittin. Bende senin arkandan geliyordum... Sen büyük bıçağı eline aldın. Ve sonra o bıçağı elinde tutmaya devam ederken bana döndün ve... Bana bişey söyledin...
Jeff'in yüz ifadesi değişti. Sanki, biraz utanmıştı, ama çok garip şekilde gülümsüyordu.. şeytanice....
Jane Jeff'e bakmaya devam ediyordu.
- Ben sana ne söyledim ki..? hiçbir şey hatırlamıyorum ki..
Jeff yaklaşıp kulağına fısıldar:
- Sadece, senin gibi manyak olduğumu söyledin.. Aslında, söylediklerini hatırlamaman iyi..
Jane bişey anlamadan boş-boş etrafa bakıyor.. Tüm duygularını kaybetmişcesine..
- Gerçekten, hatırlamıyorum.. Ama gerçekten manyak, deli olduğunu biliyorum..
O boş surat ifadesi hafif bir gülümsemeye dönüşüyor.
(Öylen yemeği herkes kantine inmiş yemek yiyor)
Jane iştahsızdı, bu yüzden kantine inmedi.. Sınıfta yanlız oturup kulaklıkla müzik dinliyordu.. Son günlerde GHOSTMANE şarkılarına kafayı takmıştı. Tüm gün boyunca onu dinliyordu..
Onu rahatlatıyordu bu şarkılar.. Başını çantasının üstüne koyup, svetşörtün kapüşonunu kafasına geçirip şarkı dinliyordu.. Jeff sınıfa girdi ve sınıfda sadece Jane'nin olduğunu gördü. Gelip Jane'nin yanına oturdu. Kulaklığın bir kulağını alıp kendi kulağına takıp başını onunkinin yanına koydu. Jane yüzünü Jeff'e doğru çevirdi.. Jeff Jane'nin gözlerinin içine bakıyordu. Hiçbir şey söylemeden.. Sadece gözlerinin içine bakıyordu...
Herkes yeniden sınıfa gelmeye başladı. Jane ve Jeff arka sırada oturuyorlardı. Öğretmen sınıfa girdi ve ders başladı. Öğretmen çizmeleri için vazo, gül, perdeyi düzeltiyordu. Kalemlerini çıkardı ve çizmeye başladılar. Jane ilk bitirip çizimini öğretmene verdi. Jeff ise hala çizmeye devam ediyordu. O sessizce Jeff'i izliyordu. Jeff'in biraz uzun saçları yüzüne düşüyordu. Jane Jeff'in ellerine bakıyordu. Çok garip hissediyordu.. Kendini yine boşlukta hissediyordu, ama mutluydu... Jeff onu mutlu ediyordu, ama bunun nedenini anlamıyordu. Sadece Jeff'e bakıyordu.. Diğerleri etrafta yokmuş gibi..
(Dersler bitti eve gitme vakti)
Jane eve gitmeye hazırlanıyordu.. çantasını omzuna takıp sınıftan çıktı. Jane kolidorun diğer tarafına gitti ve orda Jeff'i, arkadaşları Dipper, Justin, Charlie ve bi kız gördü..
- ...galiba, o Mary.. ona benziyor..
Jane onları izliyordu.. Bi kaç dakika sonra Mary'den başka hepsi gitti.. Jane'de gitmek isterken Mary arkadan ona seslendi:
- Heyy! Seni k****k buraya gel hemen, canım..
Jane dönüp Mary'e baktı. Ve Mary'e doğru gitti.
- Jane, neden burdasın? Jeff'le görüşüyordum ama ben.. Jeff'in benim olduğunu biliyorsun.. Öyle değil mi?
- Ahh, Jeff'in senin olduğunu istediğin kadar düşün.. Peki.. Jeff'de mi öyle düşünüyor.. "canım"?
Mary Jane'nin saçlarını tutar:
- Sen sadece, çirkin, kısaboylu, insanların gözünde soğuk ama tatlı olan bi p**sin anlıyor musun, canım?
Jane delice gülerek, Mary'e bakar:
- Öncelikle, "canım", ben bi p** değilim.. Ve senin gibi bi k****k da değilim..
Mary Jane'yi duvara iterek vurmaya başlar. Jane'nin dudağı kanamaya başlıyor. Ve bi an hiçbir şey hissetmez.. Kulağında birisinin soğuk nefesini hissediyor.. Birşey keskin tırnaklarını onun boynunda gezdiriyor. Etrafa bakarken duvarların kan içinde olduğunu ve her yerde "Alice..Alice!" yazıldığını görüyor.. Kalbine, karnına sanki, birşeyler saplanıyor... Mary'nin sesini kuyunun dibindeymiş gibi duyuyor.. "Senden nefret ediyorum!" "Annesiz, babasız köpek!!" "Jeff'in kim olduğunu biliyor musun sen?!" Jane'nin kulağına sağır edici bir ses geliyor ve bir süre kendine gelemiyor. bi anda Mary'nin ona vurduğunu hissetmeye başlar. Ve Jane Mary'ni yere iterek onun üstüne çıkıp Mary'i ölesiye dövüyor.. Ve bağırıyor:
- Benim, annem var anlıyor musun?! O ölmedi..
Jeff onların olduğuzyere gelip sessizce izliyor..
- Ve Jeff'in bi seri katilin, oğlu olduğunuda biliyorum ve onu seviyorum! Onu benim gibi deli olduğu için seviyorum!!
