Bölüm 4 - Senin için değil

358 31 27
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Bible ve Build görünüş olarak)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


(Bible ve Build görünüş olarak)

(Build)

Arabasına yaklaştığımızda hemen kapıların kilidini açtı. Önce beni yolcu koltuğuna oturtup sonra diğer tarafa geçti ve ben hala boş boş bakarken kemerimi bağlamak için üzerime eğildi.

Yakınlığının verdiği heyecanla onu ittim.

"Bırak, kendim yaparım."

Ellerini tamam dercesine kaldırdı ve geri çekildi. Ben de kemerimi bağladım. Ardından arabayı çalıştırdı ve kafenin arkasındaki sol yola doğru sürdü.

"Lanet olsun! Onlar da kimdi öyle? Neden kafeye saldırdılar?" onunla ilgili olmamasını umarak sordum.

"Henüz bilmiyorum ama öğreneceğim." ciddi miydi bu herif?

Arabanın hızını daha da arttırdı. Son sürat ilerliyorduk. Savrulmamak için kenara tutundum.

"Kimsin sen? Bir anda hayatımda belirliyorsun, beni işe alıyorsun, takip ettiriyorsun, yerimi buluyorsun ve birileri saldırıyor. Bütün bunların sebebi sen misin?"

Dümdüz yola bakmaya devam etti ve tek kelime konuşmadı. Sadece derin bir nefes aldı. Biraz sinirli görünüyordu. Bana mı yoksa az önce yaşananlara mıydı bilmiyordum.

"Nereye gidiyoruz?" cevap vermeyeceğini bilmeme rağmen sorularıma devam ettim.

"Hoşuna gitmeyecek bir yere." cevap vermesi beklenmedikti.
Sorar gözlerle ona baktım. Uzaklaşınca arabanın hızı biraz da olsa azalmıştı.

"Evime." şimdi sırıtmaya başlamıştı işte.
Şehrin çıkışına doğru sürdüğünü gördüm.

"Neden senin evine gidiyormuşuz, beni evime bırak!" emrivakilere iyice alışmıştı bu herif.

"İnan bana, bu daha güvenli." ikna etmek ister gibi konuşmuştu.

"Hah, sana inanmak mı, kıçımın kenarı!" mırıldanır şekilde söylemiştim. Ama onun duyduğu belliydi.

love me harder | ficHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin