Zorla Güzellik

1.bölüm

Odada kitabımı okurken birden odaya babam girdi elindeki kemeri görünce

"Hayır baba lütfen hayır ben yapmadım BEN YAPMADIM"

diye sayıklamaya başladım babam ise kemeri sırtıma vurmasıyla Uyandım.

Yine kâbus görmüştüm babam 2 yıl önce ölmesine rağmen rüyalarımdan eksilmiyordu.

Nefesimi düzene sokmaya çalışırken odaya annem girdi.

"Hadi çabuk hazırlan bugün otelden gitmemizin son günü"

Tatil için Antalya'ya gelmiştik annem ve küçük kardeşimle. Bugün tatilin 8. Günüydü ve son günü burda çok eğlenmiştim fakat gitmemizin zamanı gelmişti.

Annem odadan çıkarken bende hemen duş alıp üstümü giymeye koyuldum üstümü giydikten sonra aşağı kahvaltıya indim. Küçük kardeşim borayı görünce onu öpücüklerle boğdum.

"Abya duy kayizmamı boyuyon(Abla dur karizmamı bozuyorsun)."
Diyince annemle kahkaha atmaya başladık

Kahvaltımı yerken banu aradı bekletmeden hemen açtım
"Ooo besra hanım sonunda açtınız telefonu meraktan az daha ölücektim kızım."

"Yaa banu biliyorsun tatildeyim zaten az sonra yola çıkıcaz söz eve geçince ilk senin yanına uğrayacağım. Burdan sana harika şeyler aldım vermek için sabırsızlanıyorum."

"tamam sözünüde aldığıma göre artık sana iyi eğlenceler bebeğim görüşürüz."

"Görüşürüz bebeğim."

Telefonu Kapattıktan sonra yavaştan çıkmaya başladık.

7 saat sonra eve geçince eşyalarımı yerleştirp duşa girecektim ki evde şampuan yoktu ve saat 08.45 geciyordu annemden izin alıp markete gidecektim.

Ayakkabılarımı giydim fakat hava çok soğuktu ve karanlıktı biraz tereddütte kaldım gitsem mi gitmesem mi diye fakat duşa girip rahatlamam lazım diyip koşarak markete girdim şampuanı kasadan geçirip ücreti ödedim ve marketten çıktım

Eve gideceğim sokak çok karanlık olduğu icin diger sokaktan gitmeye karar verdim kulaklığımı takıp giderken arkamda bir ses duydum ve adımlarımı hızlandırdım

Tam sokaktan çıkacakken biri ağzımı tutup karanlık bir tarafın duvarına itti beni sırtımın çarpmasıyla ne olduğunu anlamadım sırtımım duvara çarpmış olduğu nedenle ağzımdan küçük bi ses çıkmıştı deli gibi korkuyordum bi anda ağlamaya başlayıp çığlık atmaya çalışıyordum karnıma soguk birşey batırmasıyla sustum bu silahtı artık çığlık atmıyordum ama deli gibi korkuyordum

"ştt sakin ol sakin ol sana bişey yapmayacağım kokunu özledim"

Diyip ağzımdaki elini çekti ağzımdan elini çektigi gibi

"Kimsin sen lütfen,lütfen bana zarar verme yalvarırm bırak beni lü-"

derken elini tekrardan agzıma yerleştirdi

"sana zarar vermeyeceğim özledim seni"
Diyip bana sakıca sarıldı korkudan bayılacaktım konuşmama izin vermeden
"Yakında çok yakında yanımda olucaksın güzelim sen merak etme"kendimi kurtarmaya çalıştıkça daha sıkı sarıyordu belimi

5 dakika boyunca şaçlarımı kokladı artık hıçkırıklarımı tutamıyordum
"Bir daha sakın bu saate dışarı çıkıp beni deli etme yoksa istemediğin şeyler yaparım güzelim tamam mı"cevap vermemi beklemeden alnımı öpüp geri çekildi yüzündeki  maske yüzünden onu görememiştim koşarak eve doğru gittim nefesimi düzeltip tebessüm ederek kapıyı açtım annem endişeli bir şekilde bana bakarak

"kızım 15 dakikadır neredesin market 5 dakika uzaklığında"

Tabiki anneme olanları anlatmadım annemin fazla tepki verip kendisini yıpratmasını istemiyordum

"markette şampuan kalmamıstı bende baska markette gitmek zorunda kaldım.neyse anne benim çok fazla uykum var"

diyip yukarı girdim
girdiğim gibi ağlamaya başladım. Korkuyordum hemde çok napıcaktım polise gitsem adamın yüzünü görmemiştim ama belki kameralardan görebilirlerdi diye düşünüp sabah ilk işim polise gitmek olucaktı Banuya haber vermelimiydim acaba diye düşünürken  zar zor  uyumuştum