Zorla Güzellik

2.bölüm

Başımın çok kötü ağrımasıyla uyandım.
Dünkü olanları hatırlayınca daha da kötü oluyordum ama bugün polise gideceğim için kendimi rahatlatmaya çalışıyorum nede olsa bir daha görmem diye.

Bunları düşünürken telefonumun çalmasıyla düşüncelerime ara verdim. Banu arıyordu ve ben dün banuya yazmayı unutmuştum. Onu kızdırmadan hemen telefonu açtım yoksa ağzından kurtulamazdım

"Kızım hani eve geçtiğin gibi beni arıyacaktın"

"eve geçince çok geç olmuştu bende hemen uyumuşum kusura bakma."

"besra senin sesin kötü geliyor iyimisin birşey mi oldu."

"yok askim biraz üşütmüşüm ondan olmalı nane limon içerim geçer"

"tamam hayatım sonra görüşürüz"

"görüşürüzz"

Bundan banuya bahsetmiyecektim içimin rahatlaması hemen hazırlanıp  karakola gidecektim en azından biraz daha güvenli hissederdim

Hemen duşa girip annem ve boraya sarıldım. kahvaltımı yapıp kütüphaneye gitmek için hazırlandım ama ilk önce karakola gidip bu olayı anlatmalıydım

Kulaklıklarımı takıp ayakkabılarımı giydim ve yola koyuldum otobüse binip cam kenarına oturdum karakola yaklaşınca otabüsten indim

karakol'un yakınlarındaydım ki telefonuma gizli numaradan fotoğraflar ve mesaj geldi

Korku ile mesaj kutusuna bastım ve şok oldum

Uzaktaki bir adam parktaki annem ve boranın kafasına silah tutuyordu bu fotoğraf ile şok oldum ve hemen annemi aradım

"A alo anne lütfen hemen eve geçin"dedim korkuyla

"Kızım noluyor daha yeni parka geldik bir sey mi oldu"annem olanları anlamaya çalışıyordu

"Anne lütfen sadece hemen eve geç anlatıcam ben sana"diyip yüzüne kapattım

Bunu kim yapabilirdi aklım almıyor bu  kadarda fazla ama elimde kanıt varken hemen gitmeliydim ki

Fotografları aşağalık herif hemen silmişti annemler şuan ne yapıyor korkudan ölücektim

Ben onun şokunu atlatmaya çalışırken fotoğrafları atan numara beni aradı hemen açtım sakin ve soğuk bir ses tonuyla

"karakol'dan hemen uzaklaş yoksa o canın annen ve kardeşinin ölmesini istemezsin diye düşünüyorum meleğim yanlış bir karar verme" Diyip yüzüme kapatti

Korkudan hareket edemiyordym Nasıl olur bu, nasıl ,napıcaktım ben,ne istiyor benden kim bu

kahretsin napıcaktım ben eğer annemin ve kardeşimin başına birşey gelirse ben yaşayamazdım ne istiyordu bu adam benden çok korkuyordum ne zaman aktığını farketmediğim göz yaşlarım yüzümden ayrılıyordu

Hava yine kararmaya başlamıştı koşarak eve gitmeliydim yine aynı olayları yaşamak istemiyordum bi andan deli gibi koşuyor bi andan napıcağımı düşünüyordum anneme ne diyeceğimi bilmiyordum bu adamın benden ne istediğinide bilmiyordum deliricem şimdi

Bunları düşünürken eve gelmiştim annem asık bi suratla kapıyı açınca

"Kızım noluyor bizi korkuttun neden öyle söyledin birşey mi oldu yoksa"

"Ya anne bizim buralarda çok serseri varmış banuda sağolsun beni aradı işte bende korktum sizi aradım hemen" ilk defa bu kadar saçmalamıştım annemde anlamayan bakışlarla

"Kızım olur mu öyle şey bu çocuk oyuncağımı sabah sabah mahallenin ortasında bize zarar versinler"dedi annemi onaylayıp odama çıktım

Cidden bu olanları anlamıyordum kim niye bizden nefret etsin anlamıyordum ama beni ailemle tehdit etmesi o fotoğraflar gözümün önünden gitmiyordu yarın ne olacağını bilmiyordum bunu banuya danışıp konuşacaktık duş alıp hemen uyumuştum