Elyas taha - gece mavisi
Birileri - Halledebilirdik
16 : Dönüm
Asır Aksoy
Uyumaya çalışıyordum ama uyku tutmuyordu kabusla uyanıyordum içimde kötü bir his vardı. Derin nefes aldım. Odamın kapısı açıktı
Holün otomatik lambasının yanmasıyla hole döndüm Arin kapımın önünden geçti. Gözleri uykulu gibiydi.
Gülümseyip ayağa kalktım o mutfağa girerken ben de merdivenlerden iniyordum. Altında siyah bol bir pijama üstünde ise sweat vardı saçları da salıktı.
Mutfaktan duyduğum kısık sesli tiz çığlıkla tüylerim ürperdi. Hızla mutfağa ilerledim.
Bir kar maskeli adam Arinin ağzını kapatmış ona bakıyordu.
" Arhan Alacanın selamı var. " dedi ardından Arine bıraktı.
" LAN " Diye bağırmamla koşarak mutfaktan çıkacaklardı ki tezgahta duran bardağı fırlattım kafasına denk gelirken yere düştü korumalarda sesi farketmiş olacak ki mutfağa girdi. Korumalar adamlara bakarken Merte işaret verdim.
Depoya götüreceklerdi.
Korumalar çıktı mutfaktan.
Arine baktım karanlıkta bile belli olan gözleri parlıyor yaşlar düşüyordu tüm bedeni titriyordu. Sesler çok olmadığı için yüksek ihtimal babamgil uyanmamıştı bile.
" Arin " dedim yumuşak sesimle adamların çıktığı kapıya bakıyordu. Gözlerinden usulca yaşlar dökülüyordu. Yanına gittim yüzünü ellerimin arasına aldım minnacık yüzü ellerimin arasında kaybolmuştu gözleri bana döndü " ağlama tamam geçti gel odana çıkalım orada konuşalım" dedim burada durmamız hiç mantıklı değildi.
Bedeni ellerimin arasında titriyordu ve bir şey yapamıyordum. Gözleri bendeydi ama beni duyduğundan emin değildim.
" Arin hadi güzelim " dedim ama o sanki başka dünyadaymış gibi beni anlamıyordu gözlerinden yaşlar usulca düşüyordu ellerime gözlerini sildim.
Elimi beline yerleştirdim ve onu yavaşça yürütmemle titreyen bedeni daha da titredi. Derin nefes aldım.
Yavaşça merdivenlerden çıktık odasına girdik onu yatağına otutturdum.
" ağlama geçti sakin ol ben varken yanında kimse bir şey yapamaz sana" dedim kısık sesimle. Onu ilk defa bu kadar çaresiz ve kötü görüyordum. Bu beni korkutmamıştı , benim canımı acıtmıştı.
Gözündeki yaşları sildim. Gözleri bana döndü hala yaşlar usulca düşüyordu.
" babamı abimi ya da Acarı birini ister misin? " dedim belki onlarda olursa daha güvende hissederdi.
Kafasını çok az sağa sola salladı. Hayır anlamındaydı. Çekmecenin üstündeki sürahiyi gördüm oraya adımlayacakken eliyle bileğimi tuttu "gitme" dedi fısıldayarak korkuyla. İçimdeki sızı gittikçe büyüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin İzleri
أدب المراهقين" o zaman bu konuşma her şeyin başlangıcı olacak" dedi ardından gülümseyerek devam etti. "Biz bir aile olacağız. Ve her şey düzene girecek her şeyi en baştan yaratacağız. Bu konuşmadan sonra kimse bu odadan çıkmayacak bu odadaki herkes mutlu olacak"...
