🖤Tragic LOVE🖤 (დასრულებული)

ზარი ტელეფონზე

მიას pov
ტელეფონზე ზარია გამთენიისას. დავხედე და იუნგი იყო
იუნგი: მია ბოდიში რომ გაგაღვიძე
მე: არაუშავს
იუნგი: შეიძლება რაღაც გთხოვო?
მე: კი რახდება?
იუნგი: შეიძლება მე და ბიჭები რამდენიმე დღით თქვენთან დავრჩეთ?
მე: კი, მაგრამ რა ხდება?
იუნგი: ყველაფერს ხვალ აგიხსნით
მე: კარგით გელოდებით
ტელეფონი გავთიშე და ქვევით ჩავედი, მინ ჰო კიბეებზე ამოდიოდა, ხელში მძინარე იეჯი  ეკავა.
მინ ჰო: რა ხდება მია?
მე: დააწვინე იეჯი და მერე ჩამოდი საქმე მაქვს?
მე ქვევით ჩავედი, მალევე მინ ჰოც მოვიდა
მე: იეჯი როგორაა? დიდი ხანია არ მინახია
მინ ჰო: არც ისე კარგად, მშობლებთან იჩხუბა და სახლიდან წამოვიდა, მთელი საღამო ტიროდა, ძლივს დავაწყნარე
მე: საბრალო გოგო, ჩვენთან დარჩება?
მინ ჰო: კი, პობლემა ხომ არ იქნება?
მე: არა არა, მაგრამ რაღაც მინდა გითხრა
მინ ჰო: ყველაფერი რიგზეა?
მე: ცოტა ხნის წინ იუნგიმ დამირეკა, უნდა რომ თვითონ და ბიჭები რამდენიმე დღე ჩვენთან დარჩნენ, მალე მოვლენ
მინ ჰო: მაგრამ რატო?
მე: არ ვიცი, აგვიხსნიან
კარზე ზარია
მე: ალბათ მოვიდნე, წავალ გავუღებ
კარი გავაღე და ნამდვილი საშინელება დამხვდა. ბიჭები სულ სისხლიანები იყვნენ,
მე: რა მოხდა?
ქუქი: ჯერ შემოვალთ, შემდეგ აგიხსნით
ქუქი, იუნგი, ჯინი და ჰობი წინ შემოვიდნენ.
ჯუნს და ჯიმინს კი თეჰიზე აქვთ ხელი გადახვეული და "მოათრევდნენ"
თეჰი დივანზე დააწვინეს, გონზე იყო მაგრამ მოძრაობა არშეეძლო.
მე: რა მოხდა ამიხსნით?
ჯინი: ჯერ დაეხმარე გთხოვ
საჭირო ნივთები მოვიტანე და ჭრილობას დავხედე, ღრმა არ იყო, იცოცხლებდა. ჭრილობა შევუხვიე და ბიჭებს მივუბრუნდი.
მე:თქვენც გჭირდებათ დახმარება.
სანამ მივუახლოვდებოდი კიბეებზე ხმა გავიგეთ, იეჯი იყო.
იეჯი: მინ ჰოოო.
მისაღებში რომ შემოვიდა გაშეშდა.
მინ ჰო: ღმერთო არა, მას სისხლის ეშინია
დივნიდან წამოხტა და სასწრაფოდ იეჯის   მივარდა, მის სიმაღლეზე გასწორდა და თვალებში ჩახედა. იეჯის თვალიდან ცრემლი ჩამოუვარდა და მინ ჰოს ხელებში ჩაიკეცა. მინ ჰომ ხელი სტაცა და მეორე სართულზე სწრაფად გააქცია.
მე: იეჯის დავხედავ და ახლავე დავბრუნდები.
ავედი ოთახში, იეჯი საწოლზე იწვა. ხოლო მინ ჰო ძირს იჯდა, მისი ხელი  ორივე ხელში მოექცია და შუბლთან მიედო.
მივუახლოვდი, მხარზე ხელი ჩამოვადე
მე: ნუ ღელავ კარგად იქნება
მინ ჰო: ვერ წარმოიდგენ ახლა რას ვგრძნობ, არ შემიძლია ვუყურე ჩემს საყვარელ ადამიანებს ასეთ მდგომარეობაში.
მე: ახლა მისმინე, დაწყნარდი არაფერი მოუვა, წამალს გავუკეთებ და მალე გაიღვიძებს, შენც გვერდით მიუწექი და დაისვენე.
იეჯის ნემსი გავუკეთე და ქვევით ჩავედი, ახლა ბიჭების ჯერი იყო.
მე: დავბრუნდი, კარგად ხართ?
ქუქი: კი.
ჯიმინი: ის გოგო ვინ იყო?
მე: მინ ჰოს შეყვარებული, რამდენიმე დღე ისიც აქ იქნება.
ჯუნი: ახლა კარგადაა?
მე: კი კი, წამალი გავუკეთე და ახლა უკეთესადაა.
იუნგი: ჩვენი ბრალი
მე: არაუშავს, კარგად იქნება
ამასობაში მათაც მივხედე
მე: არ ამიხსნით რა ხდება?
ჯინი: ხვალ ყველას ერთად აგიხსნით
მე: კარგით მაშინ
მე: სახლში მხოლოდ ექვსი საძინებელია, ერთი ჩემი, ერთი მინ ჰოსი, ოთხი კი თქვისუფალია. მოგიწევთ ოთახში ორ ორი განაწილდეთ. თეჰიონი კი ცალკე ოთახში გავიყვანოთ.
ქუქი: მია, მადლობა
მე: არაფერს.
გავუღიმე და ოთახებისკენ გავაცილე. მე ჩემს ოთახში ავედი უკვე გათენებული იყო. რვა საათი, ძალიან დაღლილი ვიყავი ამიტომ ეგრევე ჩამეძინა.