გატაცებული

288 17 2
                                    


მიას pov
საშინელებაა როცა იტანჯები, იტანჯები იმით, რომ ხედავ, როგოტ აწამებენ შენს საყვარელ ადამიანს, ტირი, ყვირი, მაგრამ შენი არავის ესმის, ეს სიკვდილზე უარესია.

ავტორის pov
მინ ჰო ძირს დავარდა, მია ბოლო ძალებით ტიროდა,
ჯეიკი: იარაღი ჩაგვაბარე და დაგვემორჩილე თუ არ გინდა გოგო მოკვდეს!
ჯონქუქმა იარაღი ჩააბარა ჯეიკს, სხვა გზა ქონდა? უყურებდა საყვარელ ადამიანს, როგორ იტანჯებოდა, როგორ ტანჯავდა ტკივილი დასისხლიანებულ სხეულზე.
ქუქი: აი გამომართვი, მიას კი თავი დაანებეთ, თორემ ვერცერთი ვერ გადამირჩებით!!!
ამაზე ჯეიკმა უბრალოდ შეშლილივით გაიცინა.
ხელი აწია და მთელი ძალით ხია სახეში, ქუქმა წონასწორობა ვერ შეინარჩუნა და მოწყვეტით დაეცა ძირს. ჯონქუქს თავისუფლად შეეძლო წინააღმდეგობის გაწევა, მაგრამ იცოდა რა მოუვიდოდა მიას თუ შეეწინააღმდეგებოდა. გამეტებით ურტყამდა ჯეიკი, ხოლო მია მისი ყურებით იტანჯებოდა, არ უნდოდა შეეხედა, მაგრამ დაცვას მისი თავი ეჭირა და გახედვის საშუალებას არ აძლევდა. ჯეიკმა გული რომ იჯერა, მოშორდა და სავარძელში მოკალათდა,
ჯეიკი: იცით რაც უნდა გააკეთოთ!
რამდენიმე დაცვის წევრი ქუქისკენ წავიდა, ძირს გაწოლილსცემა დაუწყეს, მას შეეძლო წინააღმდეგობის გაწევა, შეეძლო ყველას თავისუფლად გამკლავებოდა, მიამ ეს იცოდა, უკვე თავისი თავი სძულდა, მისთვის ის მთელი ცხოვრებაა, მის გარეშე არ შეუძლია ცხოვრება...
რას გრძნობს ახლა მია?

სიკვდილი უნდა...

კი სწორად გაიგეთ, სიკვდილი უნდა!

მიას pov
ვუყურებ როგორ იტანჯებოდა ქუქი, აღარ შემეძლო, უკვე ტირილიც აღარ შემეძლო, თალებს ერთმანეთზე მთელი ძალით ვაჭერ, რომ არ დავინახო, მისი ტკივილე, მალევე ქუქის ნატანჯუ კვნესა მესმის, მინდა დავინახო, მაგრამ თვალს ვეღარ ვახელ, მორჩა ყველაფერი გაშავდა...

🖤Tragic LOVE🖤  (დასრულებული)Where stories live. Discover now