"ცოტახანი სიჩუმე იყო, ქუქი ასეთი სევდიანი და დანაღვლებული არასდროს ყოფილა. თითქოს გულში რაღაც ჩასწყდა, მისი სულის ნაწილი მოწყვიტეს, შეიძლება ვერ გადმოსცემს მის ტკივილს, მაგრამ ყველაზე მეტად სტკივა.
ქუქი: შეიძლება ვნახო?
სიჩუმე ისევ ქუქიმ დაარღვია. ი...
ავტორის pov იუნგი: როგორ ხართ? ლიზა როგორ არის? როუზი: ჩვენ კარგად ვართ, ლიზას პანიკური შეტევა დაემართა და დამშვიდებელი გაუკეთეს, იმედია მალე გაიღვიძებს... იუნგი მიუახლოვდა ლიზას და საწოლზე ჩამოჯდა. მისი ხელი ხელებში მოიქცია და ფერ დაკარგულ სახეზე მოავლო თვალი. გულზე მიიკრა პატარა გოგონა
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ჯიმინი მოურიდებლად მიუახლოვდა როუზს და გულში ჩაიკრა, არც როუზს გამოუთქვია წინააღმდეგობა. ჰობი და თეჰი: ჯისუ, ჯენი კარგად ხართ? გოგოებუ: კი... მივიდნენ და ბიჭებს მოეხვივნენ, ჯისუ: მია როგორ არის? ქუქი? თეჰი: ქუქი რეანიმაციაშია დაკვირვების ქვეშ, ხოლო მია... ამ დროს გაისმა ტელეფონის ზარი ჯიმინი: გისმენ ჯუნ ჯუნი: სასწრაფოდ ამოდით მია... ტელეფონი გათიშა და ეგრევე მაღლა ავიდნენ. ლიზა გონს მოსულიყო და ბევრი ხვეწნის შემდეგ ისიც მაღლა ავიდა. მინ ჰო იქ დახვდათ. იუნგი: რა მოხდა? ლიზა: მია როგორაა? ჯუნი: მეოთხე ჯგუფის სისხლს ნახევარ საათში თუ ვერ მოვძებნით... მია ის... მინ ჰო: აღარ დაამთავრო კარგად იქნება, სისხლს ვიშოვით, მთელი ოცი წუთი ყველა ტელეფონებზე ჩამოკიდებულები იყვნენ, ყველას დაურეკეს ვუსაც კი იცნობდნენ, მაგრამ ეს ფუჭი დროის ხარჯვა აღმოჩნდა, არავის ამ ჯგუფის სისხლი არ ჰქონდა. ექთანი დაფეთებული გამოდის საოპერაციოდან, ექთანი: საცავში სისხლი არ გვაქ, გოგონას მდგომარეობა კი ყოველ წუთას უარესდება, პულსი დაეცა... ხოთი წუთიც ვეღარ მოვიცდით,
მინ ჰოს pov ექთანი გამოვიდა, ყველაფერი სახეზე ეწერა, უკვე აღარაფერი აღარ მესმოდა, მისი საუბრიდან მხოლოდ "ხუთი წუთიც ვეღარ მოვიცდით" გავიგე, მინდოდა იმ წამს მიწა გამსკდარიყო და შიგ ჩავეტანე, ან ეს ყველაფერი სიზმარი იყოს და მალე ჩემმა პატარა დაიკომ გამაღვიძოს....
ნეტა მის ადგილას მე ვიყო...
სისხლს ვერ ვშოულობთ, უკვე ყველანაირი იმედები გადაგვეწურა, ნერვიულად აქეთ იქით დავდივარ, ხან ვის ვურეკავ, ხან ვის. გარშემო გოგონების გულამოვარდნილი ტირილი და ბიჭების ნერვიული საუბარი მესმის....
არსაიდან ხმა მესმის-
???: მე მგონი თქვენი დახმარება შემიძლია,
მისკენ გავიხედე, ყველა მას მივესიეთ. მე: რომელი ჯგუფის სისხლი გაქ? ???: თქვენდა საბედნიეროდ მეოთხე ჯგუფის სისხლი მაქვს, შემიძლია დახმარება. სუბინი: ღმერთო მადლობა, სწრაფად ვინმემ ექთანს დაუძახეთ!!! ჯიმინი გავარდა ექთანის მოსაყვანად. ამ დროის მანძილზე ხმას ვერ ვიღებდი, გაშეშებული მივჩერებოდი ერთ წერტილს, იმდენად არარეალური მეგონა ეს ყველაფერი, ექთანი გახარებული "მოვარდა" ექთანი: რომელი ჯგუფის სისხლი გაქვთ? ???: მეოთხე ჯგუფი ექთანუ: კარგია, ზუსტად ემთხვევა, წამომყევუთ დროის დაკარგვა აღარ შეიძლება! გოგონამ თანხმობის ნიშნედ თავი დაუქნია, მისი ჩანთა გვერდით მდგომ გოგონას მიაწოდა და თვითონ ექთანს გაყვა.
ათი წუთი რეანიმაციის წინ ვიჯექი და ხელებს ნერვიულად ვათამაშებდი. შემდეგ გადავწყვიტე იეჯისთან ჩავსულიყავი. მიმღებში ვიკითხე მისი პალატა და როგორც კი მითხრეს, ეგრევე მისი პალატისკენ წავედი. შევედი თუ არა, მისი გაფითრებული სახის დანახვისას ამდენხანს შეკავებულმა ცრემლებმა, ჩემს სახეზე გზა გაიკვალეს. მივედი და ხელი ჩავკიდე, -ასე რატო მექცევით? თქვენს გარეშე ვერ ვიცოცხლებ.... ვეღარაფერი ვთქვი, უბრალოდ ვიჯექი მასთან და ვტიროდი. იეჯი: მინ ჰო მე თავი "დენდარტყმულივით" წამოვწიე და როგორც კი მისი ლამაზი თვალები დავინახე, ტირილს ჩემდაუნებურად ვუმატე, მოვეხვიე და თავი მკერდზე დავადე, ის ოდნევ წამოიწია და ხელი თმაზე შემახო.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
