Son model spor arabamı garaja park edip evin yolunu tuttum. Ahh hayır kafam resmen çatlıyordu. Bir daha asla o aptal partilere gitmeyecektim. Kendimi bir an önce yatağıma atmak istiyordum. Anahtarımı cebimden çıkarıp kapıyı açtım. Evde kimse yoktu. Dışarıya çıkmış olmalıydılar. Bir evleri olduğunu ne zaman hatırlayacaklardı acaba? Bu düşüncelerle mutfağa girdim bir baş ağrısı ilacı almalıydım. Başım çatlıyordu. İlacı aldıktan sonra yavaş yavaş merdivenleri çıkmaya başladım. O ses de neydi? Hemen sesin geldiği yöne doğru yöneldim. Evde bir hırsız vardı. Hemen dolaptan beyzbol sopamı elime geçirip hızlı adımlarla hırsıza doğru ilerledim. Bir dakika oda neydi öyle? Bir kız hırsız mı? Beni farketmemişti hemen dolabın arkasına geçtim ve onu seyretmeye başladım. Beline kadar uzanan saçları hafif dalgalıydı. Üzerinde siyah bir pantolon ve siyah bir ceket vardı. Yüzü bir hırsıza göre kusursuz derecede güzeldi. Ahh! Hayatımda kaç kere hırsız gördümde böyle düşünüyordum. Sanırım anlatılanlardan yola çıkarak böyle düşünüyor olmalıydım. Bu düşünceleri kafamdan kovup hemen hırsız kıza odaklandım. Hızla sağı solu karıştırıyordu. Bir erkek sesiyle olduğum yerde kaldım. İki kişilerdi harika...
