بتونس بيك ♥️✨
فى مكان اخر
عائشه : يعنى خلاص كده مراد سافر ياماما
ام عائشه : ياحبيبتى ده هو يوم او يومين ويكون عندك
عائشه : متعودتش على غيابو
...........
ليلى : تعرف ان دى اول مره ليا اركب طياره
مراد : وانا كمان
ليلى : بس انت قاعد عادى ومش خايف
مراد : وانا هخاف ليه انتى بس اللى هبله
ليلى : الموضوع مرعب والله
مراد : تعرفى ان فى طياره من اسبوع انفجرت فى الجو بعدين وقعت فى البحر
ليلى : بسسس اسكت خالص بقى انت هنام لحد مانوصل اوعى تصحينى علشان لو فضلت صاحيه هفضل اتخيل واعيط بقى
مراد : لا لا خلاص نامى نامى
.......
" فى نيويورك "
بعد ان خرجوا من المطار كانت تنتظرهم سياره تابعه للشركه لتأخذهم الى فندق " The Peninsula"
هو فندق بأطلاله بانوراميه على المدينه ويقع فى منطقة ويست سايد العليا تم تأسيسه عام ١٩٠٥
كانت تتجول ليلى بعيناها فى كل ارجاء الشوارع وكانت منبهره بكل التفاصيل
ليلى : بص يامراد البيوت شكلها جميل اوى
مراد : فعلا شكلهم حلو اوى
ليلى : بس برضو مصر احلى
مراد : اللى ميحنش لأصلو يبقى قليل الأصل
فاضل : احنا هنطلع نريح شويه بعدين خد ليلى يامراد وانزلو اتمشو شويه وبعدين بكره بإذن الله هنروح الشركه نخلص الشغل وبعدين نطلع على المطار
ليلى : تمام يافندم
............
ينتظر مراد ليلى فى صالة الفندق بالأسفل بعد قليل من الوقت تنزل ليلى بفستان نبيتى ورغم ملامحها البسيطه ولكنها تبدو اجمل واحده
مراد : دايما كده متأخره
ليلى : اسفه والله بس كنت مش عارفه اقفل الفستان كنت بحارب معاه فوق
مراد : خلاص ولا يهمك يلا بينا بقى
ليلى : يلا
خرجوا فى شوارع نيويورك ثم دخلوا مقهى هادى
مراد : تشربى اى
ليلى : قهوه
مراد : وانا هشرب عصير مانجا
ليلى : انت مش بتحب القهوه
مراد : مليش فيها اوى
ليلى : انا بحبها جدا
مراد : وشكلك بتحبى الرسم كمان
ليلى : مش اوى
مراد : بس انا بشوفك دايما بترسمى
ليلى : بص هو انا مش شاطره فى الرسم بس برسم الحاجات اللى بحبها اوى بس غير كده لو جيت اجرب ارسم حاجه تانى بتطلع وحشه جدا
مراد : ممكن يكون بتطلع الرسمه حلوه علشان تفاصيل الحاجه اللى بتحبيها بتبقى فى قلبك قبل ماتكون فى دماغك
ليلى : دى حقيقه ...حاسه ان الجو هنا خانقنى او انى مش واخده راحتى كده
مراد : شكلك دلوقتي مش زى ماكنا فى اسكندرية خالص واحنا هناك كنتى مبسوطه اوى وبتسمعى اغانى وطول الوقت باصه للبحر انما هنا حاسك فعلا مش واخده راحتك او حاجه مزعلاكى
ليلى : عاوزه اروح مصرر
مراد : هانت ياسيتى بكره هنسافر
ليلى : الحق المطره بتمطر
مراد : البدله هتبوظ
ليلى : مش مهم قوم نجرى والنبى
مراد : بس ياماما
ليلى : يلا بسس
ثم مسكت يد مراد وجريت وفضلت تلعب وتتنطط لحد ماغرقت كل هدومها وفضلو يضحكو ويهزرو مع بعض وكأنهم اطفال صغيرين
............
استيقظت ليلى ونهضت لتفتح البلكونه وقفت تنظر الى الشارع والناس ثم نظرت بجانبها كان مراد ايضا يقف فى غرفته ويفعل نفس الشئ ثم نظر اليها عندما احس بوجودها
ليلى : صباح الخير
مراد: صباح النور
ليلى : اى اللى مصحيك بدرى
مراد : مش عارف حاسس انى مش جايلى نوم
ليلى : انا كمان برضو تقريبا علشان مش واخدين على الجو هنا
مراد : ممكن ...طب يلا بقى ادخلى البسى وافطرى بدل مانترفد
ليلى : عندك حق لو اتأخرنا دقيقه عن المعاد استاذ فاضل هيعلقنا على باب الشركه عبره للى هيتأخر فى مواعيدو
مراد: اه والله
.........
ذهبو الى الشركه وتم التعاقد مع مدير الفرع واستاذ فاضل وبعد ان نزلوا من الشركه ذهبو الى الفندق وأخذو اشيائهم ومن الفندق الى المطار وصعدو الى الطائره وبعد مرور وقت السفر وصلو الى مطار القاهره بسلام وكانت عائشه تنتظر مراد فى المطار
عائشه : مراااد
مراد : برضو جيتى وتعبتى نفسك
عائشه: كنت هموت من القلق عليك ياحبيبى
.......
بقلم حبيبه احمد 🖤
