CONCORDİA

14. Bölüm

Hikayeni başlat yazmaya başla

''Sende bizimle geliyorsun '' Lowell aklı sıra kaçmaya çalıştı ama onunda bu işin içinde olduğuna adım kadar eminim.

''Ben mi ne alaka canım ben'' deyip uzaklaşmaya çalıştı. Kolunu tutup yüzüne sert biçimde bakınca yavru kedi gibi bizimle gelmeye başladı.

Eric hiç sesini çıkarmadan direksiyonun başına geçti. Bir şey diyecek gibi ağzını araladığı anda

''Eve gidene kadar tek kelime duymak istemiyorum.''

Yol boyunca kimseden hiç ses çıkmadı. Benim gerginliğimin aksine içimde garip bir üzüntü vardı. Neye üzüldüğümü bile anlamadım. Az önce duyduklarımı idrak edemedim bile hala rüya gördüğümü düşünmek istiyorum ama gerçekle rüyalarım bu kadar uyumlu gidemez dimi. Araba durunca sakince herkes aşağıya indi.

Çantamdan anahtarı bulmak için uğraşırken ikisi arkamda yaramazlık yapan çocuklar gibi usluca bekliyordu.

''İçinizden konuşarak iletişim kurmuyorsunuzdur dimi'' dedim.

Yüzlerine bakmadan sadece laf sokmak istemiştim olanlardan sonra ama garip bir gerginlik hissettim arkamda. Kafamı arkaya dönmemle ikisinin de bakışları bir garip hal aldı. Anahtar kapıdan çekip ittirerek içeriyi gösterdim. Uslu çocuklar gibi içerdeki üçlü koltuğa yan yana oturdular. Kapıyı sertçe kapatıp karşılarına oturdum.

''Sigara ver bana'' paketi vermesi için elimi uzattım ama boş boş bakmaya devam etti.

''Şu paketi cebinden çıkar bana ver ve sonra her şeyi anlatmaya başla''

Elini cebine atıp paketi çıkarttı. İçinden önce bir tane kendine aldı bana uzatırken Lowell'da aldı içinden tek kaşımı kaldırıp yüzüne baktığımda

''Bir tek sizin kötü alışkanlıklarınız yok Tanya Hanım''

Aldığım paketten bir tanede ben çıkarıp yaktıö.

''Anlatt!!''

Sabrım hiç bu kadar taşmamıştı. Bu kadar sessiz olması daha çok sinirimi bozuyordu.

''Nerden başlıcam bilmiyorum ama önce yapmamız gereken bir şey var.''

Soru sorarcasına yüzüne baktım.

''Odandaki kutuyu ne zaman açmayı düşüyorsun.''

''Denememişim gibi konuşma geçen sene yanında denedim olmadı sende gördün.''

''Yine dene o zaman alda gel hadi''

Elimdeki sigarayı bırakıp odama gittim. yatağın altından açma yeri bile olmayan o kutu çekip çıkardım. Yüzüm asıldı yine görünce notta 18 yaşında açılacak denilen kutu geçen sene denediğimde açılmadı. Aklıma gelince yine yüzüm asıldı.

Kutuyu masanın üzerine bıraktım yerime geri oturdum.

''Sol elini kutunun üstüne koy''

Elimi koyup yüzüne bakmaya devam ettim o da kendi sol elini koydu. Duyamadığım bir şeyler mırıldandı. Kutunun kapağı kendiliğinden açıldı. İrkilerek geri çekildim. İçinden hologram gibi görüntüler gözükmeye başladı.

Uzun boylu zarif rüyalarımda gördüğüm kedi kadınlar gibiydi aynı. Gördüğümde içimde bir huzur oluştu Eric'e baktığımda sanki aynı şeyi defalarca görmüş gibi arkasına yaslanmış biçimde bakıyordu.

"Çocuklar sonunda açabildiniz demek. Umarım doğru zamanda açmışsınızdır. Eric sana güveniyorum oğlum."

Oğlum mu dedi o Eric'e hani benim ailemle ilgiliydi bu kutu.