het briefje...

129 8 4
                                    

De volgende ochtend word ik vroeg wakker..."ahh kak vergeten mijn gordijnen dicht te doen" Ik sla met een kussen op mijn hoofd. Met veel moeite stap ik uit bed. Eenmaal terug in mijn bed neem ik de dag van gisteren nog eens door. En bedenk ik me opeens dat ik een briefje van hem kreeg, die leuke jongen in de schoenenwinkel. Bij het woord 'schoenenwinkel' moet ik bijna overgeven. Ulgg wat haat ik die plek. Opzich verdient het goed dus daarom is er in iedergeval één goede reden om er te blijven werken. Het briefje! Ik ben opeens klaar wakker. Ik had het briefje in mijn tas gestop.. of toch niet? Ik doe mijn haar in een knot en pak mijn tas. Niks! Alleen wat snoep en bonnetjes. Mijn broek dan. Die heb ik in de was gegooid. Ik ren naar beneden. Blijkbaar is het toch niet zo vroeg. Mijn vader is naar het voetbal veld en mijn moeder heeft een briefje op de koelkast achter gelaten. 'Ben even snel wat broodjes halen, danie heb ik bij opa en oma afgezet. Xxx mam'
Dat betekent dus dat ik alleen thuis ben. Snel loop ik naar het washok. Ik zie de broek liggen. Ahh gatver hij is nog nat, dat betekent dus dat hij net uit de wasmachine komt... Ik voel in de broekzakken. Niks! Ik loop terug naar de keuken. Ik pak het blaadje van de koelkast. Wanneer ik het omdraai zie ik staan: "Zondag avond half zeven bij het grachtenpand."
Omg! Hier is het briefje!
Half zeven...half zeven. De zin blijft in mijn hoofd rond spoken. Ik wil wel maar durf niet.
De rest van de dag blijf ik in huis een beetje rondhangen. En twijfel nog steeds. Wanneer mama het avond eten al aan het klaar maken is om 5 uur, gaat mijn hart steeds sneller kloppen. Zou ik Lynn bellen? Nee, ja,nee,ja. Ik heb een hele discussie met mezelf in mijn hoofd. Wat moet ik dan tegen hem zeggen? Ulgg.. ik word gek! Daarom besluit ik maar om naar mijn kamer te gaan. Ik ga op bed zitten en zet mijn laptop aan. Ik weet niet waarom maar altijd als ik op mijn laptop zit start ik Facebook op. Ookal ligt mijn mobiel naast mijn laptop waar ik ook Facebook op heb staan. Ik scroll door de berichten heen. Niks bijzonders. Ik besluit om te gaan douchen. Wanneer ik onder de douche sta begin ik in mijn hoofd alvast het 'gesprek' te oefenen. Op de een of andere manier maakt het me rustig... Wanneer ik me zelf weer heb aangekleed voel ik me een stuk sterker. Ja, ja ik ga er gewoon heen! Ik pak mijn make-up en maak me zelf een beetje op. Spuit nog een beetje van mijn Avril Lavigne parfum op en dan ga ik naar beneden. "Ahh daar is ze dan" zegt mijn vader. Hij lacht lief en wijst dat ik moet gaan zitten. "Mama heeft weer overheerlijke lasagne gemaakt".
Ik ga zitten en geef mijn bord aan mijn moeder. "Klein beetje maar" Het kwam er helemaal maal verkeerd uit. "Och kind voel je je wel lekker?" "Anders pak je even aspirientje". "Nee mam, het gaat wel..."
Na het eten heb ik genoeg moed bij elkaar geraapt om mijn fiets te pakken en aan te fietsen. "Ik ben weg" Roep ik. "Tot strakjes lieverd" Hoor ik mijn moeder zeggen.
Ik besluit om mijn fiets een paar straten voor de afgesproken plek neer te zetten. Ik begin langzaam te lopen. Ik zie een jongen zitten. Woow! Mijn hart bonkt en bonkt steeds sneller. Hij ziet mij ook. Hij lacht lief en zwaait. Ik loop steeds ietsjes sneller. Alles om me heen lijkt in slowmotion te gaan. En ik zelf lijk te rennen. Ik merk dat mijn voetpassen versnellen. Hij begint ook in mijn richting te lopen. Ja...ja. ik ben er bijna... en dan schiet ik snel een zijstraat in. Ik merk niet eens dat ik beging te rennen. Ik ren zo hard en kijk niet uit. Dan word ik bijna geschept door een fietser. "Woow kijk een beetje uit!" Ik kijk omhoog. Het is jay uit de vijfde. Ieder meisje van school is verliefd op hem. Hij heeft ook door dat hij mij kent. "Ohh Julia, je weet toch dat je eerst links en rechts moet kijken" Zegt hij met een lach. Hij stapt af en helpt me overeind. "Dankje" Zegt ik snel. Ik klop mijn broek af en kijk naar mijn pols. Shit! Mijn armbandje is weg! Ik kijk om me heen. "Uhm.. zoek je iets?" "Ja, uhm.. nee.. nou uhm.. ik zoek mijn armband." "Je bent leuk als je zo twijfelt over wat je moet zeggen" Whutt? Mijn hoofd slaat op tilt. Leuk? Nee ik niet. "Ohh.. thanks.. denk ik." "Heb je zin om dit morgen na schooltijd af te spreken?" "Ik.. uhmm.." "Okay ik zie je wel bij de fiesten."
Ik zie hem weg fietsen en voel me rot. Waarom gebeurde dit nu? Ik wil helemaal niks met hem. Oke ja hij is super knap en slim maar toch..
Ik zoek mijn fiets en fiets naar huis. Wanneer ik thuis kom ren ik meteen naar boven en spring op mijn bed. Ik zie dat ik een bericht heb van Lynn. GROOT NIEUWS! IK VERTEL MORGEN WEL ALLES IN DETAILS!!!!!

Toen ik je zag...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu