Ik loop naar het magazijn en haal de goede maat. "En hoe zit 'ie?" Vraag ik. "Super". Hij lacht. Je weet wel zo'n lachje, dat je mondhoekje net iets schuiner omhoog gaat. Van binnen smelt ik weg. "Mm..ond..hihi" 'Wat julia?! Wat doe je nou weer? 'Denk ik. "Wat zei je?" "Uhm.. rond.. jaa rond..je gezicht.. ik bedoel niet dat daar iets mis mee is maar.." ik pak snel de te kleine schoen om hem terug te zetten tot dat hij me bij me arm pak. "Je bent leuk wanneer je zo doet" zegt hij. Ik begin te blozen. Ik lach lief terug. Dan draai ik me om om naar het rek te lopen. En boem! Daar lig ik dan. Waarom zag ik die schoenendozen nou niet staan! Hij komt naar me toe en probeert me te helpen. Maar het is me allemaal te veel geworden. "Nee!" Roep ik. Ik slik mijn tranen door. Ik sta op, fluister heel zachtjes sorry en ren naar beneden. Ik pak mijn tas en spring op mijn fiets. Kak! Helemaal vergeten. Mijn band is lek... Ik hoor mijn naam. "Julia?" Ik begin te rennen. Ik hoor de voetstappen achter me versnellen. "Zal ik door geven dat je ziek naar huis bent gegaan?". Ik knik en er rolt een traan over mijn wang. "Jaa graag..." snik ik. Hij raakt mijn arm en propt een briefje in mijn hand. Hij knikt en loopt terug naar de winkel.
Ik stop mijn oortjes in mijn oor en loop huilend naar huis. Eenmaal thuis aan gekomen sluit ik me op in mijn kamer. Zoals ik vanmiddag al van plan was.
Ik pak mijn mobiel en zie dat ik een sms terug heb van Lynn. Ik ben te depri om te reageren. En dan wordt er op mijn raam geklopt.
JE LEEST
Toen ik je zag...
FanfictionJulia is 16 jaar en houd erg van muziek. Ze werkt in een schoenenwinkel om wat geld bij te verdienen. Eigenlijk haat ze het. Tot dat ze op een dag wel een heel leuke jongen de winkel ziet binnen lopen...
