who you? (GXG)

Her POV

Azriel POV

napapikit ako at huminga ng malalim.

ang sarap. ang sarap sa pakiramdam na nakauwe kana sa totoo mong tahanan.

its been what? 5 years i guess? gosh! i miss my home.

kakadating lang namin ngayon ng pilipininas and thanks God dahil safe na nakalapag ang sinakyan naming eroplano.

"momma? lesh go na poh" napadilat ako ng mata at napangiti sa baby ko.

aaawww my baby is cute.

binuhat ko sya bago kami sumakay sa sasakyan.

well tatlo lang kaming umuwe ng pilipinas. ako, si jai at itong cutie na buhat ko. well hindi kasi nakasabay si naja saamin dahil nagka problema ata sa papeles nya? kaya sana maayos nya agad ang kelangan nyang ayusin para makauwe na din sya dito.

"so? are you excited?" napatingin ako kay jai.

"i am, I'm super excited." nakangiting sambit ko habang hinahaplos ko ang buhok ni zarah my baby.

"excited kana sa mga reaction ng mga kaibigan at pinsan mo? HAHAHA you know? parents mo lang naman at yung mga gradparents mo ang nakakaalam na buhay ka" natatawang sambit nya kaya napatigil ako sa paghaplos ng buhok ni zarah.

handa na ba ako sa mga reaction nila? how about my self? handa na ba akong mag explain? gosh! parang hindi pa ata ako handang ipaliwang sakanila ang lahat.

ayyssttt... naalala ko nanaman ang nangyari five years ago.

FLASHBACKS

nang babarilin ako ni tito marko ay
sinubukang akong iligtas  ni ariel sa daddy nya ngunit habang nililigatas nya ako kay tito marko ay  nawala ang atensyon ko kay jared dahilan para makakuha sya ng pagkakataon para barilin ako.

dalawang beses nya akong pinaputukan ng baril sa tagiliran ko.

napangiti naman ako sa dko malaman na dahilan. parang tanga lang dahil nabaril na nga ako pero nakangiti pa ako.

'i think I'm dying' sambit ko sa isip ko

bago ako matumba ay naramdaman kung may sumalo saakin kasabay ng naramdaman kung may itinurok sa batok ko. napapikit pa ako dahil sa sakit ng tinutok nya kung sino man ang nag turok nun.

habang nasasaktan at nahihirapan ako sa sitwasyon ko ay biglang sumagi sa isip ko si professor Vasquez.

'professor tamara'  sambit ko  sa isip ko  staka napangiti ng matamis. ang isipin si professor Vasquez ang tanging nakapag panpangiti saakin. damn!  ginayuma ata talaga  ako ng matanda.

namamanhid na ang buong katawan ko  at parang wala na akong maramdaman  at naririnig sa paligid ko.  unti unti nading lumalabo ang paningin ko pero bago ako lamunin ng dalim ay  pilit kung minumulat ang mata ko para tignan ang taong nag turok  ng syringe. nais kung makita kung sino man sya at ano yung tinutok nya saakin? katapusan ko na ba?

kahit nanghihina na ako ay pilit ko pading kinukuha sa bulsa ko ng remote para pasabugin ang buong building.

kung mamatay  nadin ako ay mas mabuting lahat na kami ay mamatay pati ang nagturok saakin ay mamatay na din. kung inaakala nya na ganun ganun lang ako mamamatay pwes nag kakamali sya. kung mamamatay ako pwes isasama ko sya.

kasabay ng pagkuha ko  ng remote sa bulsa  ay sa wakas nadilat ko din ng maigi ang aking mata.

nagulat alo ng makita kung sino ang may hawak saakin at sigurado akong sya din ang nag turok ng syringe.