505//Tony Stark

505.18

Kiralık yazısını gördükten sonra Tony oradaki numarayı arar. Daha önce başkasının kiraladığını söyleyen ev sahibi Tonynin cazip teklifini geri çekemeyip ona evi verir.

Elinde Emmanın ona verdiği "çöplerle" beraber ve yüzünde.bilmiş sırıtmayla arabaya biner. Tabikide bu halleri Happynin gözünden kaçmamıştır.Merakına yenil düşerek neler olduğunu sorar.

"Aranız mı düzeldi mi Emma Hanımla?"

"Daha değil"

"Mutlu görünüyorsunuz. Aranız düzeldi sanmıştım."

"Tam mutlu sayılmam. Emmayla aramı düzeltmek için yanındaki apartmanı kiraladım. Bir süre orada kalacağım. Senden bazı eşyalarımı oraya yerleştirmeni istiyorum. Ha bu arada şunlarıda bi yerde sakla sonra senden istediğimde hemen vericeksin."- der Emmanın ona verdiği "çöpleri" göstererek.

"Tamamdır patron"- der Happy arabayı ofise doğru sürerek.

————————————————————————

Tony ofise geldiğinde direk Pepperle konuşmak için onun odasına girer. Pepper onu görür görmez yüz ifadesi değişir . Tam söze başlayacaktı ki Tony onu önler.

"Tamam biliyorum şerefsizim tamam. Kabul ediyorum. Ama bundan başka konuşmamız gereken konu var Pep."

"Bundan başka ne önemli ola bilir ki?! Resmen kızla oynadın . Bende senin bi hisslerin olduğunu sanmıştım. Bu sefer değişeceğini düşünmüştüm ama hala aynısın Tony."- der Pepper sinirle.

"Of başka kim kaldı beni azarlayacak?"- der Tony göz devirerek.

"Şimdi gelelim esas konumuza. Şirketi sana devr ediyorum."- der Tony

Pepper bir süre şaşkın bir şekilde Tonye bakar. Tonynde onun omuzlarından tutarak sandalyeye oturtur.

"Evet biliyorum ani oldu ama kısa bi süreliğine buraları idare edemem. Şirketin başında biri olmalı ve budan sensin. Hep sendin"- der Tony.

"Ne diyeceğimi bilmiyorum Tony." - hala şaşkın olan Pepper der.

"Hadi birazda konuşsak ağlayacaksın . Gözlerinin dolduğunu hissediyorum. Ağlamak yok."

" T tamam . Teşekkür ederim"

Tonyse bir şey demedem gülümser.

———————————————————————-

Ertresi sabah saat 8 de Emma hem yüzüne düşen güneş ışığıyla hem de apartmandaki seslerle mızmızlanarak uyanır. Perdeyi çektikten yeniden uyumak için yatağa girsede apartmandaki sesler yüzünden uyuyamıyordu.

Kalkıp pencereden dışarıya baktığında binanın önünde kamyon gördü. Kamyonun önündeki kutulardan buraya yeni biri taşınacağı anlaşılıyordu.

Sesler yakın geldiği için yan apartmana yeni biri taşındığını düşündü. Üzerine sinirle sabahlık giyip kapıyı açtı. Yan dairenin önü kutularla doluydu.Birisi kutuları getirdiğinde Emma onu gördü ve sinirle konuşmaya başladı.

"Biz insan değil miyiz? Uyuyoruz şurda rüyamıza bile haram katıyorsunuz. İlla sabah mı taşınmanız gerekiyordu."

"Efendim bu bizim görevimiz . Ev sahibi ne zaman çağırırsa o zaman işi yapıyoruz hanımefendi"- der elinde kutuyla olan kişi.

"Nerde ev sahibin hı ? Çağır onu konuşayım omunla."

"Buradayım."- der evin içinden gelen tanıdık ses. Sonraysa tanıdık sima belirir.