Royal Thief [COMPLETE]

CHAPTER 28

Chapter 28

3rd Person's POV.

Hindi tulad ng ibang kasalan simple lang ang magaganap ngayon.Abala ang ilan pero sa isanv sulok nandoon ang ikakasal tila di masaya sa kasal nilang dalawa.

"Happy?" Malamig na tanong ni Charles Kay Jasha.Umiling lang ito at mapait na ngumiti.

"Charles tama na,kung ayaw mo h'wag na tong ituloy.Ayokong pilitin ka." Malungkot noting sagot.Nakangisi namang umiling ang lalaki.

"Okey lang,isipin na lang nating isa tong maliit na selebrasyon.Di naman tayo ikakasal sa simbahan kaya walang espesyal." Malamig paring tugon nito.

Palihim na pinunasan ni Jasha ang luhang kaninana lang ay nagbabadiya.

"Anyway after this sh*t I'll go back to Korea." Tumango tango sya at pilit na ngumiti.

"Okey" palihim syang humihikbi.Kahit nahahalata naman ay itinatago nya pa rin ang pag-iyak.

"H'wag kang umiyak,baka maapektuhan ang bata."

"Anak" automatikong naging parang isang masayang magkasintahan sila."bakit ka umiiyak?"nagkatingin­an silang dalawa.

"Tears of joy,susunod na oo kaming" ngumiti lang ang nanay nya saka tumalikod.Tumayo rin si Jasha.

"Gusto ko ng matapos to,nakakapagod" Sandaling di nakasagit si Charles sa sinabi ni Jasha.Pagod na sya?samantalang nasasaktan din naman ako sabi nya sa isip.
..............

Natapos ang kasal na inaakala ng lahat na masaya sila.Nanghingi na agad ng kasal sa simbahan ang ilan lalo na ang kanilang mga magulang.

"Enjoy your night" nakangiti silang tumango sa mga magulang na papaalis na.Ang iba rin ay nakaalis na matapos ang maliit na salo-salo.

"Buddy!mauuna na kami ah?enjoy..." Mapait syang ngumiti h'wag na mating pangarapin pa.Umupo muna sya pagkatapos masigurong wala na ang mga kaibigan,pamilya at iilang inimbitanhan sa kasal.

Parang isang handaan lang ang nangyari,tulad nga ng sinabi ni Charles walang espesyal.

Napaigtad sya bigla syang hilahin ng asawa at halikan.

"Charles ano ba?" Bahagya syang lumayo dito.Hindi nya nagustuhan ang paraan nito,marahas.

"Tsk,I knew it" niluwagan nito ang suit saka pumasok sa kwarto.

Napayuko na lang sya at umiyak.

Mabuti na lang at wala ang mga bata.

Makaraan ang ilang minutong pagtahimik tumayo na sya at pumasok sa kabilang kwarto at doon napagpasyahang matulog.

Charles 's POV.

"Bro ano bang problema mo?kakakasal inyo lang kanina tapos gusto mo ng lumipad papuntang Korea ngayon? Are you insane?" Tsk ang daming sinasabi.

Di ko sya pinansin at pinagpatuloy lang ang pagliligpit ng mga gamit ko.Bakit ko ba kasi pinatulan ang hamon ng Maila na yon?napasubo tuloy ako.

"You don't care"

"Its assurance right?umaasa ka na maayos mo pa ang lahat kapag umalis ka tapos kapag bumalik ka may babalikan ka kasi pinakasalan mo sya eh.Kaya may assurance ka" napangisi ako sa sinabi nya.Kaya ko pa bang magtawad?I know,everyone's know na wala syang kasalanan,pero bakit ayaw tanggapin ng utak ko?Pareho kaming nasasaktan.

Nasasakta­n ako kapag nakikita ko syang umiiyak pero sa tuwing iniisip ko yung nakita ko nagiging matigas ang puso ko.

"Just book me a flight Park, now" utos ko tsk.

"Okey meet me in the airport"binababa ko na ang tawag at pinagpatuloy Ang pag-aayos ng gamit.

9:14 pm,Tulog na kaya sya?
..................

Halos isang oras na kong naghihintay dito sa airport at wala pa ang lalaking yun.Nandito na ang lahat sya na lang ang wala.

" Baka sign na yan na h'wag kang umalis Charles"Nic commented.

"No matter what aalis ako saka ano ka babae?pahingi-hingi pa ng sign."

10:09 pm,I check my phone kung may tawag sya at marami akong nareceive na text galing Kay Jasha.

Tinago ko na lang ang phone ko at di pinansin ang text nya.Its nothing right?I wish.

"Oh nandyan na pala si Yohan eh" agad akong lumingon sa lalaking tumatakbo papalapit sa amin.

"C-charles..." Biglang bumilis ang tibok ng puso ko pagkabanggit nya pa lang ng pangalan ko.

"Si J-jasha..." Natulala,speechless at di makagalaw halo-halong emosyon ang nararamdaman ko.Anong nangyari?

"W-why?" Tumalikod lang sya na parang sinasabing sundan namin sya.What happen Jasha?whatever it is please hold on.I can't lose you.I can't.

Nag-uunahan kaming tumatakbo papunta sa loob ng hospital sinundan lang namin si Yohan.Bakit habang papalapit kinakabahan ako?sumisikip ang dibdib ko at di makahinga.

Naabutan namin si Maila na tulala sa labas ng emergency room.

"Maila a-ano na?" Umiling-iling lang ito at tuluyan ng umiyak.B-bakit?Nilak­asan ko ang loob ko at pumasok sa loob kahit di pwede.

"Time of death 12:13 am " parang nakakabinging mga salita ang bumungad sa akin.W-wala na sya?Lumapit ako sa nakatalukbong nyang katawan.J-jasha.

Yohan's POV.

Kahit ako naiiyak sa nakikita ko.Charles kneeling at Jasha's dead body.Hinawakan nya ang telang nakatalukbong Kay Jasha pero biglang pumasok si Noona at pinagtulakan syang lumabas.

"Wala kang karapatan!kaya lumayas ka!wala kang kwenta!namatay sya dahil sa'yo!" Basag na ang boses ni Noona at napakasakit pakinggan.

Nanatiling nakaluhod si Charles at tinatanggap ang mga panghahampas at pamamalo ni Noona.Parang paraan nya na rin para parusahan ang sarili nya.Wala syang ginawa kundi ang umiyak habang hinahampas sya ni Noona.

Lumapit ako Kay Maila at niyakap sya.

"Tapos na ang paghihirap nya right?" Humihikbi nyang tanong.

Tumango ako at hinigpitan ang pagyakap sa kan'ya.Tumingin ako sa iba,mga nakatulala.Si Shilo may tumulong luha sa kaliwang mata ,si Xander nakaupo at tulala pati si Theo na di nakagalawa habang hawak ang cellphone sa tenga,Nicco and Kean is now crying.

"Lumayass ka na!!" Dinig na dining namin ang boses na 'yon na halos tumagos sa puso namin ang hinanakit ni Noona.Wala syang ginawa kundi ang ipagtulakan si Charles habang umiiyak.

Parang natauhan si Nicco at pinigilan si Noona.

"Yana stop,please stop" hinawakan n'ya to sa magkabilang pisnge.

"P-paalisin mo sya" she pointed Charles." P-please.."napaupo na si Noona sa sahig at parang sumusuko na.Di ko sya masisi,dahil tinuturing nyang kapatid si Jasha.

Sinenyasan ni Nicco si Charles para paalisin at mabuti na lang ay sumunod sya.Pare-pareho kaming nasasaktan sa mga nangyayari,nangungul­ila at nahihirapan sa sitwasyon naming lahat.
..........
"Nasaan sina tita?" Tanong ko Kay Manila.

"H-hindi pa namin nasasabi umuwi sila sa probinsya pagkatapos ng kasal Kasama ang mga bata" pinipilit nyang hwag umiyak pero wala pa rin,may tumutulo pa ring luha.

"I think we need to tell them" I said.

"H-h'wag muna a-ako na ang bahala" tumango lang ako at niyakap sya ulit.

For now,goodbye Jasha.