Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çok uykum var lütfen beni bırak."
"İlk günden geç kalmak istemezsin."
"Uyuyacaksam isterim." diye mırıldandım ne kadar duydu bilmiyorum çünkü yüzümü yastığa bastırıyordum.
"Hadi Capella." Sinirle yataktan doğruldum.
"Uyandım Hermione mutlu musun?" Yüzünde zafer kazanmış bir sırıtma vardı. "Evet mutluyum." Ona göz devirerek işlerimi halletmeye başladım.
Hermione'nin yönlendirmesi sayesinde tek gözüm kapalı büyük salona doğru yürüyorduk kahvaltı için.
Oturduğumda kafamı masaya yasladım.
Merlin çok uykum var!
Birinin kafamı kaldırdığını fark ettim. "Neyin var?"
"Uykum var Harry." Harry yanıma oturduğunda kafam omzuna düştü.
Gözümü araladığımda karşımda oturan Hermione ve Ronu yanımda oturan ikizleri gördüm.
"Bir haftadır uyumuyor gibi duruyorsun."
"Moralimi yerine getirdiğin için teşekkürler Fred."
Kahvaltı belirdiğinde çatalımı ne olduğunu bilmediğim bir şeye batırdım.
George çığlık attığında gözümü açtım.
Çatalı George'un eline saplamıştım!
"George çok özür dilerim." Çatalı elinden çıkardı.
Çok batmamıştı zaten.
George omuzlarımdan tutup sarsmaya başladı. "Kendine geldin mi?"
"Geldim George ama biraz daha sallarsan kusacağım." Bunu dememle beni bıraktı.
George'un gazabından uzak durmak için Harry'e yanaştım.
Fred, Hermione, Ron ve Harry bu halimize gülüyordu.
Göz ucuyla George ile birbirimize kötücül bakışlar atarken gözümün önünde zeytin belirdi.
Çatalın ucundaki zeytine ters bir bakış attım. "Ben zeytin sevmem Harry."
"Ne kaçırdığını bilmiyorsun Capella." Zeytini kendi ağzına attı.
Bu sefer peynirden uzattığında bu sefer zevkle kabul ettim. "Bir şeyler ye derse gideceğiz."
Onun sözünü dinleyerek bir şeyler yemeğe başladım aslında o beslesede olurdu ama bunu dile getiremezdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Black and White/H.P
Fanfic"Hepimizin içinde hem aydınlık hem de karanlık bir taraf vardır. Önemli olan hangisini seçtiğimizdir. Bizi biz yapan budur."
