~Ama Bana Bakma Öyle~ [TEXTING]

Görüşelim

Yine birilerini boşamıştım. O aşağılık herif kadını aldatmış. Olsaydı direk idam cezası istemiştim. Ama buna ben karar veremezdim. Müvekkilimi en iyi şekilde korumuştum. Mesleğimde Kaan bana yardımcı oluyordu. İnsanlar o kadar şey anlatıyordu ki Kaan mesleği gereği açıklamalar yapıp içimi rahatlatıyordu. Yıllar önce annesi onu bırakmış. Babası da onu sevemdiği için yetiştirme yurduna vermiş daha sonra zengin bir aile tarafından evlatlık edinilmişti. Çok kez intihar etmek istemişti. Nedeni de sanırım annesi ve babasıydı. Doruk ve bana sürekli "Siz ve sevdiğim kadın için hayattayım" diyordu. Ama son zamanlarda ondan vazgeçmiş gibiydi.

Şuan boştaydım. Yeni dava yoktu. Eve geçtim. Anahtarı unutmuştum. Kapıyı çaldım. Açan kişi Doruk oldu. Aslında onu çok sevmeme rağmen bir zamanlar kardeş dediğim adam olması değişikti. Ona söylemeliydim.

Beni gördüğünde gülümsedi. Elini belime attı ve kendine çekti. Evde Kaan olmadığı belliydi. İlişkimiz hep böyleydi. Neredeyse 1 hafta olmuştu. Kapıyı kapattığında beni kapıya yaslamıştı. Yüzümü inceledi. Dudaklarıma yaklaşırken elimi dudağının üstüne koydum. Şaşırmışçasına baktı.

Elif: Bende seninle bir şey konuşmak istiyordum.

Kapıya dayadığı elinin altından geçerek belimdeki elinden kurtuldum. Salona geçip oturdum. Yanıma geldi.

Doruk: Ne oldu Elif?
Elif: Doruk bak ben sana 1 hafta önceye kadar kardeşim diyordum. Bu yaşadıklarımız çok yanlış.
Doruk: Belki de kaderimiz buydu. Belki de birbirimizin her şeyini bilmemiz içindi.
Elif: Sanmıyorum. Birbirimizin kaderi olsaydık bu konuşmayı yapmazdım.

#Doruk#

Ona bağımlı değildim. Kolayca unutabilirdim. Ama istemiyordum.

Doruk: Tamam biraz ara verelim. Haklısın. Bu süreçte sana yemin ederim arkadaş gözünde bakmaya devam edeceğim.
Elif: Anlayışın için teşekkürler.

Sürekli kavga eden iki kişiden sevgili olmazdı. Yanlıştık.

**
#Elif#

Sabah uyandığımda direk lavaboya koştum. İşlerimi halledip mor takım elbisemi giydim ceketin içine turuncu strablez bir crop giydim. Saçımı sıkıca yukardan at kuyruğu yapıp hafif bir makyajla ten rengimden biraz daha koyu mat bir ruj sürüp turuncu çantamı alıp arabaya bindim. Yağızoğlu ofisine sürdüm. Önünde durduğumda ofise baktım. Kenan 1 yıl önce vefat etmişti. Berk de fazla içine kapanıktı.

Sekreter: Buyurun efendim.
Elif: Berk Yağızoğlu için geldim.
Sekreter: Berk bey odasına hiçbir zaman davetli almaz.
Elif: Onun için özel biriyim. Danışabilirsiniz.
Sekreter: peki.

#Konuşma#

Sekreter: Berk bey özel biri olduğunu söyleyen biri var sizi görmek istiyor.
Berk: Odama davetli kabul etmiyorum.

Sekretere bakış attığımda anladı.

Sekreter: Çok ısrar ediyor.
Berk: Gönder.

Sekreter: Geçebilirsiniz.
Elif: Çok teşekkür ederim. Sana bir şeyler borçluyum. Bana ibanını ver.
Sekreter: Anlamadım.
Elif: 5 ay boyunca benden ek maaş al.
Sekreter: Reddedemeyeceğim efendim.

Ibanını verdi. Daha önce bu kadın ile ilgili bazı şeyler duymuştum. Kocası şiddet gösteriyormuş. Her neyse bi ara onları da boşarım.

Odasına yaklaştım. Zor olmadı. Tek siyah kapısı olan oda orasıydı. Yanında da Berk Yağızoğlu. Yazıyordu. Kapıyı çaldım.

Berk: Gel.

Derin bir nefes alıp verdim. Ve kapıyı açtım. Rahat bir şekilde oturmuş Berk beni görünce dikleşti.

Berk: Elif?
Elif: Merhaba.
Berk: Gel hoşgeldin.
Elif: Hoşbuldum.

Masanın önündeki sandalyeye yerleştim.

Elif: Nasılsın?
Berk: Normal sen?
Elif: Seni böyle görmek istemiyorum. Ne oldu sana?
Berk: Bir şey olmadı Elif.
Elif: Bir şey olmuş Berk. Benimle konuşmuyorsun. Ya sen hayallerinden vazgeçip şirkette dhruyorsun farkında mısın?
Berk: Hayallerim saçmay-
Elif: Saçma falan değildi Berk. Ne oldu sana anlat bana.

Berk: Herkes gitti Elif.
Elif: Ben gitmedim. Bak hep buradayım.
Berk: Kimsem yok ama Elif. Bir aralar çok mutluydum. Ama her şey bitti.
Elif: Sen saçını bile jolelemezdin Berk. Ciddi bir şeyler var.
Berk: Bak senle kardeş olmadığımız ortaya çıktıktan sonra bunu yapan hastaneyi şikayet ettik. Ali ile de kardeş olmadığınızı da kanıtladık.
Elif: Hatırlıyorum.

Hatırlıyorum ama anlamıyorum.

Berk: Babamı öldürenler onlar. Dava edilen doktorlar.

Kenan'ı sevmezdim ama gerçekten kötü olmuştu.

Elif: Berk. Ben gerçekten özür dilerim.
Berk: Önemi yok.
Elif: Peki sen neden bu kadar durgun ve içine kapanıksın.
Berk: Uzun zamandır ben de bunu düşünüyorum. Babam vefat ettikten sonra burası bana kaldı. Oyuncu olmak için bir yere başvurursam burası boş kalacaktı başına kimseyi geçiremedim.
Elif: Karısı?
Berk: Annem bizi terk etmişti ya Elif?
Elif: Biliyorum. Ama Alya ile evlenmedi mi?
Berk: ah doğru ya 1 yıldır salak gibi buradayım. Onu başa alabilirim. Ayrıca ofis işlerini de biliyor. Teşekkürler Elif.
Elif: Önemli değil Berk.

Sorun değil, bırakıp gitmesi.
Sorunsuz değil, hiç bir tanesi.

Kalktım ve kapıya ilerledim. Beni durduran şey sesi oldu.

Asla geriye bakma.

Berk: Akşam Kaan ve Doruk'u al bize gel.

Gülümsedi. Ben de gülümsedim.

Elif: Tamam geliriz. Görüşürüz.
Berk: Görüşelim.

**
|696|

Kitabı Berk'e çevirdim askolar haberiniz olsun.🧸🪐

Hadi yine iyisiniz iki tas gibi karakterle de oldunuz🤙🏽🤙🏽