Side Character//TaeKook

1. Bölüm

Arkadaşlarımla konuşurken neden bir de Taekook fic yazmayayım dedim. Çok okunursa bölümler hızlı gelir, eğer okunmazsa da silmeyeceğim ve yavaş yavaş devam edeceğim. Yorum yapmayı unutmayın. Umarım beğenirsiniz <3

Genç çocuk hüngür hüngür ağlarken izlediği sahneyi başa sararak sahnenin ekran görüntüsünü aldı.

Kim Taehyung, bu isim sadece bir yan karaktere aitti. Baş karakteri daha da parlatmak için orada olan, onları daha da ön plana çıkarmak için kullanılan sıradan bir rol... Baş karaktere aşık olan, diğer başrolün düşmanı, asla seçilmeyecek kişi...

Jungkook içinse o asıl seçilmesi gereken kişiydi. Düşünceli ve ince işlenmiş o kişiliğe hayrandı Jungkook.

Onu her gördüğünde duygulanıyor, ona sarılma isteğiyle dolup taşıyordu. Onu asla kurtaramayacağını bilmek onu daha da parçalıyordu. O şekilde ölmemeliydi. Dizi bu şekilde bitmemeliydi, Jungkook orada olsaydı bu sonu değiştirmek için uğraşır, elinden geleni yapardı.

Dizinin yazarına çokça lanet okudu. Yapımcılara sosyal medyadan ulaşıp sonu değiştirmeleri için yalvarmayı denedi. Yine de uğraşları hiçbir işe yaramadı. Ne demelerini bekliyordu ki zaten? "Takıntılı bir hayran Kim Taehyung'un ölmesini istemiyor mu? O zaman milyonların izlemiş olduğu bir dizinin sonunu değiştirmeliyiz!" mi demelilerdi?

Onu kurtaramamıştı işte.

Ama bu sadece bir dizi, değil mi? Ailesinin, arkadaşlarının, iş yerindeki tanıdıklarının, öğretmenlerinin ve sosyal medyada Kim Taehyung'a açtığı fan sayfasının takipçilerinin de Jungkook'a söylediği gibi, o sadece bir dizi ve Kim Taehyung sadece bir yan karakter.

Evet Jungkook Kim Taehyung karakterini canlandıran Hwang Woon'a da saygı duyuyordu. Onun düşüncesince harika bir oyuncuydu fakat o Kim Taehyung değildi. Sadece onu canlandırmıştı. Bu yüzden oyuncusuyla pek ilgilenmiyordu.

Muzlu sütünden bir yudum daha aldı ve göz yaşlarını sildi. Onu kurtarabilmeyi dilemekten başka hiçbir şey geçmiyordu aklından.

Belki Tanrı bu dileğini duydu belki de Jungkook delirdi fakat gözlerini açıp kapattığı anda kendini karanlık bir sokağın ortasında buldu.

Üzerinde pijamalarıyla ve ayağındaki tavşanlı terliklerle ne yapacağını bilemez şekilde dikiliyordu. Ayrıca kış olmasına rağmen hava neden bu kadar sıcaktı ki? Üzerindeki pijamalarla dışarı çıksaydı kesinlikle donması gerekirdi, bir gariplik vardı.

Hâlâ yerinden hareket etmezken uzaktan koşma sesleri geldiğini duydu. Gidip gitmemek konusunda iki dakika bile düşünmeden o yöne ilerledi. Bir anda bilmediği bir sokakta belirmişken yapacak daha mantıklı bir şey gelmemişti aklına. Hem belki birilerini bulur ve nerede olduğunu öğrenebilirdi.

Hızlı adımlarla sesi takip etti ve ara sokaktan birine girdi. Biraz ilerisindeki siyah ceket giyen adamın peşinden giderek onu takip etmeye başladı. Bunu neden yaptığı hakkında hiçbir fikri olmasa da onu takip etmeye devam etti.

Adam ilerisine baktığında anında yönünü değiştirdi. Jungkook adamın kendisine doğru koşmaya başladığını görünce panikledi ve adamın baktığı şeye baktı. Uzak olmayan bir mesafede, yaklaşık 5-6 çocuk buraya doğru geliyor ve kaçan çocuğu tanıyormuş gibi duruyordu.

Jungkook'a doğru koşan adam yanlışlıkla Jungkook'a çarptığında Jungkook ne olduğunu şaşırdı. Ona çarpan adamın yüzü fazla tanıdıktı. Hergün gördüğü bir yüz olduğuna emindi. Hâlâ ona çarpan adama bakarken adam arkasını dönerek onu kovalayan adamlara baktı. Yanlışlıkla çarptığı çocuğu burada bırakırsa sinirlerini ondan çıkarabileceklerini düşündü. Onu burada bırakması doğru olur mu bilemedi.