11. Jesse.

6 1 0
                                    

'Tess, fijn dat je wakker bent. Hoe is het nu met je?' De stem van Elika wekt me en ik open langzaam mijn ogen.

'Beter dan vannacht. Kan ik al iets eten?'

'Ja, als je je daar goed genoeg voor voelt wel. Ik zal voor de zekerheid met je meegaan. Dev, let op Neveah.'

Wat Devon is er? Meteen schiet ik overeind en heb direct spijt van mijn actie. Een vlaag misselijkheid overspoelt me en ik voel mijn hoofd bijna exploderen.

'Gaat het liefje?' De vampier komt bij me op bed zitten en neemt me in zijn armen. Alle stress en zorgen over hem verlaten mijn lichaam meteen. Wat ben ik blij dat hij veilig terug is! Devon lacht. 'Het was geen echt contract vertelde Elika vanmorgen.'

'Hoezo?'

'Het moordcontract was de man die het ongeluk veroorzaakte waarbij mijn vrouw en kindje omkwamen. Elika wilde weten of ik hem zou doden of niet. Om te kijken of ik echt klaar was om verder te gaan zonder hen.' Legt hij uit.

'En heb je hem vermoord?'

'Nee, een paar jaren geleden had ik dat waarschijnlijk wel gedaan. Maar ik heb niets meer met hem te maken en denk dat ik er wel klaar voor ben om een nieuwe relatie aan te gaan.' Devon drukt een kus op mijn neus en ik lach, heb hem wel gemist de afgelopen dag. 'Ik jou ook, schatje. Maar hoe is het nu met je?'

'Het gaat beter dan de laatste keer dat ik wakker was.' Ik merk dat ik nog steeds geen kleren aan heb en mijn haar nog niet uitgespoeld is na het voorval van gister. Straks moet ik echt mijn haren wassen. Eigenlijk gewoon mijn hele lichaam gezien ik me zo vreselijk vies en gebruikt voel.

'Jullie zullen geen last meer van hem hebben.' Devon maakt het dekentje beter vast op mijn rug zodat het niet steeds afzakt. Geen last meer van hem hebben? Ik durf te wedden dat hij van plan is dit vaker te doen.

'Hij leeft niet meer.' Hij zegt het alsof het niets is. 'Het is ook niets. Hij heeft je aangerand, gedrogeerd en daarna misbruikt. Je denkt toch niet dat ik hem laat leven als hij met zijn gore poten aan je gezeten heeft en erger?' Wat? Hij heeft me misbruikt?! 'Wist je dat niet?'

'Nee, ik raakte bewusteloos nadat mijn hoofd te hard tegen de muur sloeg en werd wakker op de badkamervloer na weet ik veel hoeveel tijd.' Het feit dat hij me verkracht heeft geeft me een nog viezer gevoel. Een rilling loopt over mijn lichaam.

'Kom, dan zet ik je onder de douche.' Devon helpt me uit bed en houdt me vast terwijl ik de eerste stappen zet. 'Lukt het?'

'Ja.' Het duurt even voor we in de badkamer aankomen, omdat ik niet heel stevig op mijn benen sta, en ik ga op de stoel zitten. Als ik om me heen kijk zie ik flitsen van gister voor me, hoe Nate ineens bij me stond, me sloeg, zijn vingers hardhandig in me duwde en hoe ik hem wilde slaan en een knietje probeerde te geven. Ik schud mijn hoofd in de hoop de herinneringen kwijt te raken, maar het enige wat het oplevert is hoofdpijn. 'Ik had de deur op slot. Hoe is hij binnen gekomen?' Ik schrik van mijn ontdekking.

Devon kijkt naar het slot aan de kant van de gang. 'Met een muntje of iets anders dat net in de inkeping past, denk ik.' Tuurlijk, welk normaal persoon verzint zoiets en doet dat nou? Tijd om er een nieuw slot op te zetten.

'Waar is Dawn eigenlijk?' Ik bedenk me dat ik haar al sinds het uitlaten niet meer gezien heb.

'Ze ligt in haar mand te slapen. Nate had haar ook iets gegeven waardoor ze raar deed. Volgens de dierenarts komt het weer goed binnen een paar dagen.'

'Oké, het is goed dat hij dood is. Vuile klootzak dat het is. Hij heeft haar vast ook gedrogeerd, net als Tess en mij.'

'Dat zal inderdaad.' Devon komt bij me staan en maakt de deken om me heen los. Met zijn hulp sta ik op en loop ik naar het bad. Hij tilt me over de badrand en zet de douche aan, waarna hij het gordijn sluit zodat ik privacy heb. Ik ga onder de stralen staan en zucht. Wat heerlijk om me te kunnen wassen. 'Als je me nodig hebt geef je maar een gil. Ik zit hier gewoon.' Ik was mezelf drie keer grondig met badschuim, zelfs tussen mijn benen gebruik ik badschuim, maar voel me daarna nog niet schoon. Mijn haren was ik opnieuw met de shampoo met appelgeur en spoel het goed uit. Daarna nog snel crèmespoeling en zodra dat uitgespoeld is zet ik de douche uit. Het moet eerst maar zo. Ik pak een handdoek van de verwarming en wikkel die om mijn hoofd. Als ik de andere wil pakken heeft Devon al een grotere vast en slaat die om me heen. Hij neemt me in zijn armen en drukt me stevig tegen zich aan. 'Ik laat niemand meer op die manier aan je zitten.' Liefdevol streelt hij mijn wang en tilt me daarna op, om me naar mijn kamer te dragen. 'En ik laat je vanaf nu nooit meer alleen. Als ik niet bij je kan zijn regel ik wel een ander die op je let. Mitch vertelde me dat je gister al eerder aangevallen was door een vampier.'

Schemering. [OP16+]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu