içimde bıraktığın acıyla,
kokunla uyudum bu gece.
𖦹
genç kız son bir umutla telefonuna baktı. ondan gelecek tek bir mesaj, sadece tek bir mesaj her şeyi değiştirebilirdi. ne yazarsa yazsın, kim minjeong yoo jimin'e her hücresiyle aşıktı.
minjeong gece boyunca bekledi. sevdiği kızdan en azından bir veda cümlesi bekledi ama hayat bu ya, jimin ona görüldü bile atmadı.
minjeong aklına gelen anılarla ağlamaya başladı. onu çok sevmişti, çok da değer vermişti ona. sevdiği kız kolay kolay hata yapmazdı, olgun birisiydi o ama yaptığı zaman sorumluluğunu alır ve gerekirse özür dilerdi. minjeong ondan özür beklemiyordu, sadece bir sebep istiyordu. onları ayıran o sebebi bilmek istiyordu, ki bilmek hakkıydı da.
gözyaşlarının verdiği ağırlıkla yorgunlaşmaya başladı. oysa o bütün gece jimin'den gelecek olan o mesajı bekleyecekti. ağlamasını durdurmayı denedi, ağlarken kahve yaparsa sinirlenip bir şeylere zarar verebilirdi.
ama bedeni 2 günün uykusuzluğunu daha fazla kaldıramadı. minjeong ise farkında bile olmadan karina'nın kokusunun sindiği yastığına sarılarak uykuya daldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
pembe mezarlık.
Fanfiction"affet, bu gece ölmek istedim sevgilim" ölmekten daha kötü olan şey, sevdiğiniz kişi size kırgınken ölmektir. pembe mezarlık, winrina. - kim minjeong x yo jimin
