"Sen Kendini Sevdiğin Zaman Kendimi Öldüreceğim."

Huzur. (Final)

Fanfic'in son bölümüne hoş geldiniz. Bundan bir haftaya yakın bir süre sonra yeni bir MinSung fanfic'ine başlayacağım. İyi okumalar.

Gözlerimi bu iğrenç ve acımasız dünyaya açmıştım. Saate bakmıştım. 07:04. Biraz geçti, ama bugün hiçbir yere gitmeyecektim. Ayaklarım felç geçirmiş gibiydi. Kanamadan dolayı çok kan kaybetmişti.

Yatağın yanındaki içkiyi alıp, içmeye çalışıyordum. Birkaç yudumdan sonra elimden düşmüştü. Haha.. hah. Ayağa kalkmaya çalışıp duvarlardan tutunarak gidiyordum. Etraf dağınık olduğu için yere düşmüştüm.

Yerde ayna parçaları vardı. Ah.. hepsini birleştirsem ? Aynanın parçalarını birleştirmeye başlamıştım.

Çocukken çok puzzle ile oynamak isterdim ama annem bana hiç almazdı. Kaç saat harcadığım resimleri yırtıp, puzzle diye benimle dalga geçiyordu.

-

Sonunda aynanın parçalarını birleştirmiştim. Üstümü çıkarıp aynaya baktığımda..

Bu yok olan kişi kimdi ? Ah, ben. Vücudumdaki kemikler fazlasıyla belli olmuş, yara izleri, morluklar daha belirgin olmuştu. Kendime bakınca korkmuştum.

N'oldu bana böyle ? Ellerimle yüzümü kapatıp hüngür hüngür ağlamaya başladım.

"Seni koruyacağım, sevgilim."

"Üzgünüm.."

"Manitimi kimse üzemez !!"

Ağlamam daha da sesli hâle gelmişti.

O gün siktiğimin üniversitesine gitmemiştim. Yerde uyuyakalmıştım. Bir şey beni yukarı çekiyor gibiydi. Neydi bu his ? Kafamı kaldırıp yukarı baktım.

Seungmin ?: "Vücudumu neden bu hâle soktun !? Sana kim bu hakkı verdi ?!"

..- ne ?

Gözlerimi kapatıp, tekrar açınca yok olmuştu. N'oluyordu be.. Zihnimin fazla uykulu olduğunu düşündüm.

Kanlı yatağa çıkıp, uyumaya çalışmıştım. Bana gülen kişilerin seslerini duyunca iş giderek daha zorlaşmıştı. Lütfen susun.. yalvarırım.

Chan

Kapının önünde bekliyordum, Seungmin'in gelişini bekliyordum. Ders başlayacaktı neredeyse, ama ortalıklarda yoktu Seungmin.

Neredeydin, Seungmin ? Neredeydin güzelim... O parçalanmış vücudunu gördükten sonra sana sarılarak uyuduğum günleri hatırlamıştım.

N'olmuştu sana ? Birdenbire uyuşturucu kullandığın açığa çıktı. Vücudunun durumu.. yemek yemiyor muydun sen ? Sana hep tost alırdım. Yine gelsen ve yine alsam ?

....

Ortalıklarda yoktu. Artık ders başlamıştı ama ortalıklarda Seungmin yoktu. Dünden sonra dinlenmek istedi sanırım. Hayal kırıklığına uğramış bir şekilde iç çekerek sınıfa gitmiştim.

"Chan, neden benim gibi birisiyle birliktesin ? Yakışıklı değilim, tatlı değilim, zeki değilim, eğlenceli değilim, iyi birisi değilim. Neden ?"

"Nereden çıktı bu şimdi güzelim ? Hepsinin tam tersisin- benim için özelsin ! Sende hiçbirisi olmasa bile seni severim, çünkü sen beni büyüledin. Lütfen bir daha böyle şeyler deme."

Ders boyunca onu düşünmeden edememiştim. Onu bekliyordum. Belki derse gecikmiştir ?? Hayır.. artık birinci ders bitiyordu ve hâlâ gelmemişti.