Denge'nin Koruyucusu | Harry Potter Fanfic

1

Karanlık. Etrafına bakındığında gördüğü tek şey buydu. Saf karanlık. Kendisinin de parçası olduğu bir karanlık. Eskiden karanlıktan ölesiye korkar ve nefret ederdi bu karanlıtan. Şimdi kendisi o karanlığın bir parçasıydı. Ruhu binlerce kez beden değiştirmiş ve hepsinin sonu mutlak yokoluş olmuştu. İçten içe her zaman kendi kendini öldürmüştü. Kimse sessizce acı çekişini, çığlıklarını, haykırışlarını görmemişti. Duygusuz olarak görmüşlerdi onu. Duygusuz bir canavar. Onların bu düşünceleri onu daha da parçalamıştı. Sonunda tam da söyledikleri gibi duygusuz bir canavara dönüşmüştü. Sürekli ölmüş ve tanıdık bir dünya da yeni bir hayata başlamıştı. Ona göre bu seferki hayatı da diğerlerinden farksız olacaktı ama bilmiyordu ki ilk kez bir tahmininde yanılacaktı.

*           *          *

İnsanlar yavaş yavaş inanmamayı, güvenmemeyi, sevmemeyi ve kronik şüpheci olmayı öğrenir. Bu gerçekleştiğinde artık ne yazık ki çok geçtir. İnsanların 'Tecrübe' dediği şey budur. Kalbiyle bağlantısını kesmiş bir insana 'Tecrübeli' denir. Harry görüp görebileceğiniz en tecrübeli kişilerden biriydi. Karanlık boşlukta süzülürken bilincinin kayıp gittiğini hissetti.

Tekrar uyandığında 5 yaşında bir çocuktu. Dursleylerin evindeki merdiven altındaki dolaptaydı. Neden buna yeniden katlanmalıydı ki. Sadece üçünü de öldürecek ve evi yakacaktı. Uzandığı küçük yataktan kalktığında keskin bir acı hissetti. Bu acı yüzüne yansımasa da basit bir morluğun acısı değildi bu. Elini sallamasıyla dolsbın için aydınlandı ve kanlar içindeki vücudu görünür hale geldi. Kanları temizlemesine bile izin vermemişlerdi. İç çekti. Yüzlerce yıldır ölüp yeniden doğuyordu. Neden bunlarla uğraşmak zorunda kalıyordu. Büyüyle vücudunu inceledi. Yanlış kaynaşmış birkaç kemik ve hala kırık olanlar. Kemerle yapıldığı belli olan derin kesikler ve morluklar. Bu dünyadaki hayatı berbat olmalıydı. Her neyse. Zaten yakında tüm bunların bir anlamı kalmayacaktı.

Fazla uğraşmadan basit bir şifa büyüsüyle genel yaraları iyileştirmişti. Alohomora kullanarak dolabın kilidini açtı. Tam üst kata çıkacaktı ki aklına gelen fikirler durakladı. Neden o gereksiz iğrenç varoluşları tek tek öldürsündü ki? Bu kadar ilgiyi haketmiyorlardı. Evden dışarı çıktı ve Dursleylerin uyuduğu odayı büyüyle tutuşturdu. Saniyeler sonra tüm çıkışlar yanıyordu ve sadece 15 saniye sonra acı dolu çığlıklar yükselmişti evden. Privet drive'daki tüm evlerin ışıkları birden yanmaya başladı. Orada oturan herkes Dursley ailesinin çığlıklarını duymuştu. Şimdi yapması gereken tek şey kalmıştı. Üzerindeki görünmezlik tılsımıyla olanları bir köşede izlemek.

İtfaiyeciler geldiğinde çok geçti. Tüm bina yanıp kül olmuştu. İçeri girmek çok tehlikeliydi. Bu yüzden yetkililer evi içindeki cesetlerle beraber yıkma kararı aldı. Harry işini bitirdiğini düşünerek çatlak kazan yakınlarındaki bir caddeye cisimlendi. Yorgun hissediyordu. Görünmezlik tılsımını bozmadan çatlak kazana girdi. Barmen tek başınaydı. Harry adamın zihnine girdi ve adamın parasını ödeyerek bir oda aldığını düşünmesini sağladı. Böylece artık bedava bir odası olmuştu. Odanın anahtarını da alarak üst kata çıktı. Fazla lüks değildi ama geceyi geçirmesi için yeterdi. Aniden vücudunun ağırlaştığını hissetti. Yaraları yeniden baş göstermişti. En sonunda titreyen dizleri pes etti ve Harry yere yığıldı. Yaptığı o basit şifa büyüsü kısa bir süreliğine onu idare etse de en kısa zamanda bir şifa büyücüsüne görünmeliydi. Bilinci kapanırken son düşündüğü şey daha fazla şifa büyüsü öğrenmekti.

*          *          *

Uyandığında biraz daha iyi hissediyordu. Yine de vücudunun durumu hala iyi değildi. Yine biraz idare etmek için şifa büyüsü kullandı. Toparlandı ve Gringotts'a gitmek için hazırlandı. Bu bedenin büyüsü kısıtlanmıştı. Bu kısıtlamayı kaldırmanın tek yolu ise Gringotts'a gitmekti. Aynı zamanda bir miktar para almalı ve lordlukları ve varisliklerini öğrenmeliydi. Çatlak kazandan çıkarken adının Tom olduğunu öğrendiği barmene selam verdi. Diagon yolu aynı hatıralarında olan gibi, iğne atsan yere düşmeyecek kadar kalabalıktı. Kısa bir yürüyüşten sonra Gringotts'a varmıştı. İçeri girdi ve aradığı cincüce'nin masası'nın önünde durdu. Cincüce onu farkettiğinde başını belgeden kaldırdı.