YETİM (VEGASPETE)

BÖLÜM 2

Kendi hayatınızın başka biri tarafından yönetildiğini düşünün...Sinir bozucu değil mi? İşte ben 9 yaşımdan beri böyle bir hayat yaşıyorum ben...Vegasla tanıştığımdan beri gittiğim yerlere kiminle  konuşacağıma , okuyacağım okula , hangi bölüm olacağına ha en önemlisi kimseyle arkadaş olamayacağıma(!) hepsine Vegas karar verdi.Bana sadece o kararlara uymak kaldı.O yetimhanede yaşadığım yalnızlıktan beni çekip aldığından beri benimle ilgili verdiği hiç bir kararı sorgulamadım..Her istediğini yaptım ama biliyorum ki her şeyi benim için yaptı...Bugün yaşadığım hayatsa bunun kanıtı...Ben Vegasın yanından ayrılmadım her istediğini yaptım oda karşılığında bana kusursuz bir hayat verdi mükemmel bir anlaşma...

Flashback...

O parka gittiğimizde her zamanki gibi Vegas elimden tutuyordu...Bize göz kulak olmak için gelen adam uzaktan bize bakarken parkın içine doğru ilerledik..Vegasın peşine ordan oraya koşturuken elimden geldiğince ona yetişmeye çalışsam da Vegas benden daha çelimli olduğundan hep benden öndeydi...Oldum olası zayıf bir yapım vardı nefret ediyorum bu durumdan...

Kaydırakların orada Vegasla birlikte kayarken bir kız ve bir ekek birlikte bize yaklaştılar çocuklarla tanıştığımızda gayet güzel oynadık ve aşırı eğlendik...Vegas harici birileriyke vakit geçirmek bana çok iyi gelmişse de Vegas çok memnun değildi...Ertesi gün parkta buluşmak için tekrar sözleşip parktan ayrıldık..Eve döndüğümüzde Vegas asık suratıyla odasına ilerlerken peşinden takip ettim.Odasının kapısına geldiğimizde kapıda durdu ve bana sinirli bir şekilde baktı...

-Defol nerde uyursan uyu!

Neden kızdığını bile anlamamıştım ama odasının kapısını yüzüme kapattı...Uzun bir süre orda öylece bekledim ama Vegas yanıma gelmedi...Annesinin yönlendirmesiyle misafir odasındaki yatağa geçtim yatağa yattığımda hıçkırarak ağlamaya başladım...11 yaşındaydım ve kimsesizdim Vegas beni yanından her  uzaklaştırdığında yeniden kimsesiz kalıyordum...Ağlayarak uykuya dalmıştım...Gecenin ilerleyen saatlerinde Vegasın sesiyle uyandım...

-Pete...Pete uyan..

-Vegas...Ne oldu?

-Kalk yanıma gel uyuyamıyorum...

Her seferinde olduğu gibi gelmişti...Bensiz uyuyamadığını bal gibi bilsem de her seferinde geleceğini bilsem de kalbim kırılmıştı işte...Tabi gelmem diyecek konumda olmadığım için uzattığı eli tutup kalktım yataktan ve onun odasına geçtim.Yatağına yattımda hiç vakit kaybetmeden ayağını ve kolunu bana dolayıp boynuma doğru eğildi ve kokumu içine çekti...Uykulu sesiyle mırıldandı..

-Başka kimseyle arkadaşlık yapma !

Sonrasında yanağıma bir öpücük bıraktı ve uyudu...Ben mi? Ben uzun süre kıpırdamadan yattım..Ne olduğunu bile anlayamamışken beni ağlatmıştı kırgındım...Çok kırgındım ama tepki veremezdim...Zaten ilk kırgınlığım değildi belli ki sonda olmayacaktı...

Ertesi gün parka gitmedik tabiki ama Vegasın isteği üzerine bahçeye bir park kuruldu..Böylece evden çıkıp arada bir değişik insanlarla tanıştığım park serüvenide tamamlanmış oldu..Okulda zaten Vegasın yanından ayrılmıyordum...Derslerde sınıfta tek oturuyor kimseyle konuşmuyordum ders aralarında da birlikteydik tabiki...Hayatımın merkezi olan bu adam şimdi ona aşık olduğum için beni suçlayabilir mi?

Şöyle kısa bir bölüm yapayım dedim...Nasıldı bölüm hadi yorumlarda görüşelim mi?

Yeni bölümde görüşürüz canımlar ööööptümm 😘😘