YETİM (VEGASPETE)

BÖLÜM 30

Pete çantaya koyduğu eşyaları tekrardan kontrol ederken, Vegas Venice ile birlikte eve gelecek olan arkadaşı Raini bekliyordu.

-Biz yokken bakıcı ile sıkıntı istemiyorum Venice tamam mı?

-Tamam baba zaten Rain burda olacağı için çok mutluyum.

-Aferin sana.

Elinde küçük çantayla aşağı inen Peteyi görünce ayağa kalktı ve çantayı aldı.

-Hazır mıyız Pete?

-Hazırız sevgilim.

Pete çantayı Vegasa verip odadaki koltuğa oturdu ve Veniceyi kucağına aldı.

-Çok uzun kalmayacağız bebeğim lütfen biz gelene kadar uslu dur tamam mı?

-Tamam babacım merak etme.

Venice Peteye sarıldığında Pete onu yanaklarından öptü. Bakıcısıyla kısa bir konuştuktan sonra telefonu ile ilgilenen Vegasa döndü.

-Çıkalım mı?

-Olur çıkalım.

Venice ile tekrar vedalaşıp evden çıktıklar. Arabaya geçtiklerinde Pete Vegasın gergin olduğunun farkındaydı. Vegas şoför koltuğuna geçip kemerini taktığında ona doğru yaklaşıp elini tuttu.

-Sevgilim bir sorun mu var?

-Hayır, o nerden çıktı.

-Akşamdan beri sürekli telefonlasın, biraz da gergin gibisin o yüzden sordum.

-Bir kaç gün işe gitmeyeceğimiz için sekreterimle gerekli şeyleri konuştum bir problem yok.

-Peki tamam.

Vegas arabayı çalıştırdığında Pete kemerini taktı ve arkasına yaslandı. Vegasın arada bir kafa dinlemeleri için aldığı orman evini çok seviyordu. Sessiz sakin bir yerdeydi, yolu bile harika manzara sunuyordu. Yol boyunca camdan dışarı bakıp manzaranın keyfini çıkardı. Vegas eve yaklaştıklarında arabayı durdu.

-Ne oldu?

-Marketten bir şeyler alayım sen bekle arabada.

-Doğru ya tamam.

Vegas arabadan indiğinde Pete o gelene kadar telefonuyla oyalandı. Vegas markette dolaşıp sevdikleri yiyeceklere bakıp sepeti doldururken çalan telefonunu cebinden çıkardı. Arayan kişi görünce şaşırsa da hemen açtı.

-Pat?

-Merhaba bay Vegas nasılsınız?

-Teşekkürler iyiyim. Bir şey mi oldu?

-Yok hayır. Bay Pete  ve siz işe gelmeyince merak ettim. Umarım iyisinizdir.

-İyiyiz sorun yok. Bir kaç gün dinlenmek istedik.

-Anladım...

-Başka bir şey yoksa...

-Aslında sizi yemeğe davet etmek istiyordum, geçen günkü yardımınızdan dolayı teşekkür için.

-Teşekküre gerek yok Pat, kim olsa yardım ederdi.

-Yine de borçlu hissediyorum, size yemek ısmarlayabilir miyim?

-O zaman... Döndüğümüzde bakarız.

-Peki tamam...

-Görüşürüz Pat.

-Görüşürüz bay Vegas...

Vegas telefonu kapattığında arkasında duran adam o kadar gergindi ki marketin ortasında bağırmamak için zor duruyordu.