YETİM (VEGASPETE)

BÖLÜM 41

Venice ayna karşısında üzerine son bir kez çeki düzen verip odasından çıktı. Büyük salona geçtiğinde Mia ile oynayan Petenin yanına geldi.

-Baba.

-Venice, hazırlandın mı?

-Evet birazdan çıkacağım

-Abi nereye gidiyorsun?

-Biraz dışarı çıkıp geleceğim prensesim.

-Bende gelmek istiyorum.

Venice kucağına gelmek isteyen çocuğu kucaklayıp yanağından öptü.

-Şimdi ben yanlız çıkmalıyım ama daha sonra seni sevdiğin parka götürürüm söz.

-Ama ben şimdi gitmek istiyorum.

-Döndüğümde seninle istediğin oyunu oynayacağım tamam mı?

-Tamam abi.

Venice Miaya bir öpücük daha verip kapıya yöneldi. Pete arkasından gidip kapıdan çıkmadan Venice sıkıca sarıldı.

-Akşama görüşürüz oğlum.

-Görüşürüz babacım.

Petenin saçlarını okşamasıyla gülümseyerek yanağından öptü ve evden çıktı. Arabayla evin biraz ilerisinde bekleyen Vegasa doğru ilerleyip arabaya bindi.

-Venice.

-Beklettim mi baba?

-Hayır yeni geldim oğlum.

Vegas Venice doğru dönüp boynundan kendine çekerek sarıldı. Venice sarılışına karşılık verirken başını omzuna koyarak gözlerini kapattı. Bir süre öylece kaldılar,  Vegas yaşadığı anın gerçekliğini sorguladı ve sonunda geri çekildiğinde Venicenin saçlarını okşadı.

-Nereye gidelim?

-Bilmem hiç düşünmedim baba.

-O zaman önce güzel bir yemek yiyelim, sen bilirsin güzel bir restoranta götür bizi hadi.

-Olur gidelim.

Yol boyu fazla konuşmasalar da restoranta geldiklerinde ikisi de biraz daha rahatlamış hissediyorlardı. Gerginliklerini üzerlerinden atmaya çalıştılar. Vegas Venice karşı hissettiği mahçubiyet duygusuyla çekingen davranırken Venice babasını çok özlese de bir tarafında atlatamadığı kırgınlığı yüzünden adım atamıyordu. Evet Vegası çok özlemişti, evet yanında olmasına ihtiyacı vardı ama Peteye yaşattığı hiç bir şeyi unutamıyordu. Kardeşinin ve kendisinin onsuz kalmasına sebep olmasını affedemiyordu.

Vegas derin bir nefes aldı ve bir yerden başlamak adına konuya girdi.

-Oğlum.

-Efendim.

-Biliyorum bana kızgınsın, kırgınsın haklısın da... Venice özür dilerim oğlum yaşattığım her şey için çok özür dilerim biliyorum özür dilememle geçmeyecek beni affetmeni de beklemiyorum ki zaten ben bile kendimi affedemiyorum.

-Baba yaşattıkların için kırgınım evet, kardeşimin, benim yanımda olmadığın her ana kırgınım, ama daha çok birlikte yapabileceğimiz her şeyi bizden aldığın için kırgınım sana. Yanımda olmanı istediğim o ladar çok an oldu ki... Ama sen yoktun. Biliyorum Pete babam istedi bunu ama ona kızamazsın baba. Pete babama kızamazsın.

-Peteye asla kızmadım oğlum. Yaptığı her şeyde aldığı her kararda haklıydı. Ben sadece kendime kızgınım Venice. Sadece kendimi affedemiyorum.

Venice gözleri dolan Vegasa baktı, hep güçlü anımsadığı babasını böyle görmek hiç hoşuna gitmemişti. Pete babasını defalarca ağlatsa da, Vegas babasını hep güçlü görmeye alışkındı ve simdi karşısında böyle zayıf durunca Venice de gücünü kaybedecekmiş gibi hissetti bir an.