•Düşman Anonim• ~Butchercup~ 💚

21.Bölüm

Buttercup'dan:

Butch koridorun başında görününce onunla konuşmamız yarım kalmıştı.

???-1: Dediğim gibi sen düzgün oynayamazsan kontrolleri ben alırım.

Buttercup: Ne yapmamı bekliyorsun ki?

Butch bize doğru gelirken o elimi tutarak rolü başlatmıştı. Ne yapacağımı pek bilmiyorum açıkçası ama o kafasında her şeyi kurmuş gibi kulağıma doğru eğilip fısıldamaya başladı.

???-1: Gülümse.

Bu rolü oynamak zorundaydım. Gülümsemeye çalıştım. Ne kadar becerebildiğim tartışılır ama onun yanağıma eğilip öpmesiyle her şey tersine döndü. Buna da gülemezdim. O kim olduğunu sanıyor?!

Buttercup: *Fısıldayarak* Bir daha sakın!

???-1: Fazla isteksiz görünüyorsun. Sana güzel oynamanı söyledim yoksa kontrolleri elime alırım.

Buttercup: Ne kontrolmüş. Sen bana istemediğim bir şeyi yaptıramazsın. Bu kadarı fazla.

Butch'un olduğu tarafa bakmasam bile bizi izlediğini biliyordum. O adam da bunu fark etmiş olacak ki ben ne olduğunu anlayamadan dediğini yapmıştı.

Hiçbir şeyimi kontrol edemiyordum. O yapıyordu. Beni kontrol edip benimde onun yanağını öpmemi sağladı. Ardından gülümsemiştim. Gerçekten mi? Kendimi çok kötü hissediyorum...

???-1: Gitti. İyi roldü. Aferin.

Buttercup: Senden nefret ediyorum.

Kontroller tekrar bana geçince hemen oradan ayrıldım. Kendimi berbat hissediyorum. Böyle bir şeyi yapacak duruma ne zaman geldim ben.

***

Gidip kızlara olanları ve onun bana anlattıklarını anlatmıştım.

Blossom: Buttercup, ortada ölen biri var. İşler ciddileşmeye başlıyor. Eğer Butch onun sevdiğinin canını aldıysa o da intikam için senin canını alabilir.

Bubbles: Buna izin vermeyiz ama değil mi?

Buttercup: Öyle bir şey olmayacak merak etmeyin. Karanlık güçlerin kralı olduğundan falan bahsediyordu.

Blossom: Karanlık güçleri bir yerde okumuştum ama o kitap evde kaldı.

Buttercup: Bugün de bir şey yapamayacağız yani.

Bubbles: Merak etme her geçen gün onun hakkında daha fazla bilgi sahibi oluyoruz. Onu yenmenin yolunu en kısa zamanda bulacağız.

Açıkcası daha fazla beklemek istemiyorum. Onu özlemeye başladım. Daha ne kadar bu oyun devam edecek.

***

Okuldan sonra evde Blossom bir kitabı eline alıp yanımıza geldi.

Blossom: Burda yazdığına göre karanlık güçler zararsız bir toplulukmuş. Nadiren insanların dünyasına gelirlermiş. Yani özetle bizden tek farkları karanlık güçleri olmaları ve başka bir boyutta yaşamaları ama Butch'un bu boyut ile ilgisi ne?

Buttercup: İçimde kötü bir his var. (...) Çocuklara bu olaydan bahsettiniz mi?

Bubbles: Ben anlatmıştım. Karanlık güçleri ilk defa duymuşlardı.

Blossom: O halde o adamın onlarla derdi ne? Olay baya karmaşık bir hâl almaya başladı.

***

Saatler ilerliyor. Odamda tavanı izlerken düşünmeye devam ediyordum. Acaba o şuan ne yapıyor? İyi midir? Beni unutmuş mudur artık? Sonuçta onun için eski bir sevgiliden farkım yoktur.

Blossom: Buttercup!

Blossom ve Bubbles beraber aniden odama dalınca bende yataktan kalkıp onların karşısına geçtim. Endişeli görünüyorlardı.

Buttercup: Noldu?!

Blossom: Butch... Eve gitmemiş. Brick ve Boomer onu merak etmeye başladı. Saat geç olmaya başladı ama okuldan sonra eve hiç dönmemiş.

Buttercup: N-nasıl?

Bubbles: Butch'un nerde olduğunu bilmiyoruz ve telefonu da kapalı.

Buttercup: O adam... Bir şey y-yapmış olabilir mi?

Blossom: Hiçbir şey bilmiyoruz. Kesin bir şey yok.

Nerede olabilir? Nereye gitmiş olabilir? O adam mı kaçırdı? Ona ne yapabilir?.. Kahretsin.

Hızla pencereden çıkıp onu aramaya çıktım. Kızlar en son peşimden geliyorlardı ama artık onları da görmüyordum.

Adamın beni en başta çağırdığı tenha yere baktım. Belki o kaçırmıştır diye ama orada yoktu. Olabileceği hemen her yere gittim. Yok yok yok. Lanet olsun hiçbir yerde yok. Nereye gitti?

Saat gecenin biri olmuştu. Telefonum çalınca belki ondan bir haber vardır diye açtım. Arayan Bubbs'dı. Beni merak etmişler. Ama Butch hâlâ ortada yok.

Yorulmaya başlayınca okula gidip bahçedeki bir banka oturdum. Geceleri okul daha güzel oluyormuş gerçekten. Butch ile henüz okul dışında buluşmamıştık. Ne yaşadıysak hepsi okulda oldu. Gerçekten inanılmaz. Onunla bütün anılarım bu okulda.

Okulda nereye baksam onunla ilgili şeyler aklıma geliyordu. Özellikle bu bahçe... Ona burada açılmıştım. Mesajla... Asla sesli söyleyemedim... Söz veriyorum bütün bunlardan kurtulunca sesli bir şekilde söyleyemediğim her şeyi ona söyleyeceğim. Ona oyun oynarken ona söylediğim bütün yalanları telafi edicem.

Butch: Bana yalan söyledin. (...) Değil mi?

Butch (...) Ben arkamı dönmeden o arkamdan gelip bankta yanıma oturdu. Onu ne zamandır görmedim? 24 saat geçmedi ama çok özlemişim. Yüzünü, sesini, her şeyini... Ben bu kadar yumuşak mıydım? Onun karşısında kendimi savunmasız hissediyorum.

O önüne bakarken ben ona bakıyordum. Kafasında kapşonu, gecenin karanlığında onu zar zor görüyordum.

Butch: Benden bir şey saklıyorsunuz. (...) Değil mi?

Yüzünü bana dönünce fark ettim. Berbat bir hâldeydi. Ağlamış mıydı?

Ben onu incelerken elini yüzüme doğru uzatıp göz yaşlarımı hafif silmeye başladı. O dokununcaya kadar ağladığımı fark etmemiştim.

Özlettin be zalım tospik.

~DEVAM EDECEK~

Sanırım bu bölüm biraz acemi ve klişe oldu ama olsun. Aşık olunca her insan ne yaptığını fark etmiyor. En sert insan bile aşık olunca sevdiğine karşı yumuşar bence. Bunu söylememin nedeni Buttercup bu bölümde baya yumuşak oldu sanırım ama Butch'u bende baya özledim sevdiği nasıl özlemesin. Umarım bu bölümü de beğenirsiniz zaman atlamaları baya oldu ama affedin. Sizleri de özlemişim. Sonraki bölümde görüşürüz. ❤💚💙