•Düşman Anonim• ~Butchercup~ 💚

22.Bölüm

Buttercup'dan:

Şuan yanımda oturuyor ve ben hâlâ sorularına cevap vermeden öylece ona bakıyorum.

Butch: Bana öylece bakmaya devam edersen-

Buttercup: Ne olur?

Bir süre gözlerime bakarken gözleri dudaklarıma doğru kaydı. Ardından tekrar gözlerime baktı. Başımı önüme çevirip başka tarafa bakmaya çalıştım. Onca şeyden sonra ne diyebilirim ki ona şimdi?

Butch: Neler çeviriyorsunuz?

Buttercup: Bir şeyler çevirdiğimizi nereden çıkardın?

Gözlerine bakmadan daha rahat yalan söyleyebilirim diye düşünüp ona hiç bakmıyordum.

Butch: Eğer beni umursamasaydınız benim için zahmet edip gece gece beni aramazdınız.

Buttercup: İnsanlık görevimi yaptım. Ortalarda yoktun.

Butch: Sadece birkaç saat. Bu beni aramanızı gerektirmez. (...) Eğer merak etmiyorsanız.

Buttercup: Çok geç saatlerde. (...) Burada ne yapıyordun?

Butch: Kafan fazla dağınıktı sanırım. O kadar hızlı uçarken gizlice peşinden geldiğimi fark etmedin. Normalde olsa 2 dakikayı sürmez beni fark etmen.

Ona tekrar başımı döndürdüm. O da bana bakıyordu. Bunca zaman gerçekten peşimde miydi? Nasıl fark etmedim?

Butch: Buttercup...

Buttercup: Hı?

Butch: (...) Benden ne saklıyorsunuz? Yeterince sakalamadınız mı?

Bitmedi. Yeterince sakladık ama bitmedi. Başımızdaki bela gitmiyor ki. Ama Butch'a her şeyi anlatsam o adam nerden bilebilir ki? (...) Ya bilirse, ya şuan bizi izliyorsa her hareketime dikkat etmem gerekebilir. Keşke Blossom olsaydı her durumda ne yapılacağını en iyi o bilirdi.

Ben ise çok dikkatsizim hele de yanımda Butch varken...

Butch: Pekala tamam. Sakladığınız şeyi söylemek zorunda değilsin. Belki de zamanını beklemeliyim ama en azından bir soruma doğru bir cevap ver. Olur mu?

Öyle bir ses tonuyla sormuştu ki. Hayır demek zordu ama ne soracaktı? Ya yalan söylemem gerekirse. Ben onun gözlerine bakmaya devam ederken benden hala cevap bekliyordu. Susarak bir yere varamazdım. Başımı aşağı yukarı hafif sallayarak ona cevap vermiş sayılırdım. Gene susarak.

Butch: (...) Sevgili olduğumuz... O birkaç haftada... Gerçekten beni sevdiğini biliyordum. Sen sevmediğin biriyle öylesine sevgili olmazsın ve... O zamanlarda beni sevdiğini söylemene gerek yoktu... Hissediyordum...

Gözünden bir damla yaş akarken gözlerini kaçırmıştı. Önüne dönüp konuşmaya devam etti.

Butch: Ama şimdi... Beni hâlâ... Sevip sevmediğini anlamakta zorlanıyorum. Bunu senin ağzından duymak istiyorum. Son kez.

Tekrar bana dönüp gözlerime bakmıştı. Ağlamıyordu ama gözleri çok yorgundu. Benden gerçek bir cevap istiyordu. Ne söyleyeceğim?

Butch: Son kez bu soruma cevap vermeni istiyorum (...) Beni hâlâ seviyor musun?

Yanağımdan bir damla yaş süzülüyordu. Resmen ağlıyordum. Gerçekten ona söylemek istiyorum. Seni seviyorum demek istiyorum. Bu iki kelimeyi sesli bir şekilde söylemeyi istiyorum.

O adam, kardeşlerim tüm olaylar ve senaryolar kafamda dönmeye başlamıştı. Çok düşünmek en sevmediğim şeylerdendir. Bu sefer düşünmeyeceğim... Başıma ne gelirse gelsin o pislik bana ne yaparsa yapsın. Sırf bu oyun uğruna Butch'u kaybedersem bana zaten hayattaki en büyük işkenceyi yapmış olacak.

Butch'a daha fazla yalan söylemeyeceğim. Ne olursa olsun o hâlâ benim yanımda ve yanımda kalmasını istiyorum. Onunla okul dışında da güzel anılarım olsun.

Buttercup: Butch (...) Seni Seviyorum.

Bir gülüşü vardı, bana kayıp olan her şeyimi geri vermiş gibi. Gözlerine gelen bir aydınlanma vardı, bir daha asla sönmeyecek gibi. O vardı her dâim yanımda olacak gibi ve ben onun daha fazla acı çekmesine izin vermeyeceğim. Ne olursa olsun.

Butch: Bende Seni...

Buttercup: Özür dilerim.

Butch: Bir kere öpsem her şeyi unuturum aslında.

Buttercup: Fırsatçısın.

Butch: Affetmem bende. Sen bilirsin.

Yine o sırıtışı yüzündeyken eski zamanlara döndüm. Her şey eskiye dönmüş gibi.

Bana doğru biraz daha yaklaştı. Yüzü yüzüme yakınken kalbim zaten yerinden çıkıyor gibi bir de bir şeyler daha söylemeye devam etti.

Butch: Bu seferki de bana yetmeyecek söylim şimdiden.

Buttercup: Sapık çıktın sen iyice.

Butch: Yalnızca sana özel.

Daha da yaklaşıp beni öpmüştü ama daha öpmesinden 1 saniye geçmişti ki bir ses  her şeyi bölmüştü. Ve ne yazık ki bu Bubbles veya Boomer değildi.

~DEVAM EDECEK~

Evet biliyorum bölüm kısa oldu ama inanın bana uzun yazmaya kalksam hiç bölüm atamayacam. Ayrıca 500 kelimeye alışmışım 500 kelimeyi geçince benim için tamamdır. Neyse bu bölüm hakkında neler düşünüyorsunuz?

Yani ben öyle dizilerde olan hep yanlış kararlar veren başrollerden nefret ederim. Mantık olarak Buttercup da orada sevmiyorum dese ben yazdığım şeye baya sinirlenirim sizi düşünemiyorum. Neyse çok konuştum. Yavaştan adam ile olan büyük savaşlara geçelim. Olayın arkası aralansın.

Sizce Butch katil midir?

Sizleri çok seviyorum sonraki bölümde görüşürüz. ❤💚💙