Zapach jaśminu, ozonu i benzyny. Pierwszy pocałunek smakujący jak żółte skittlesy. Przyjaciółka rzucona przez chłopaka. Pożar szkoły. Mecz futbolu amerykańskiego między nienawidzącymi się drużynami. Uzależnienie od chupa chupsów i potargana sukienka...
Tak, oficjalnie wracam na wattpada. Jakiś czas temu obiecałam, że jeżeli zacznę publikować książkę, to tylko tę skończoną. Co prawda Memorieshe bought jeszcze skończone nie jest, ale zostało mi naprawdę niewiele. Kocham tę historię tak mocno, że nie ma co się martwić, będzie cała opublikowana :)
A teraz kilka słów o książce i ważne informacje, dlatego proszę, przeczytajcie do końca.
Memories he bought to młodzieżówka. Bohaterowie to licealiści. Fabuła osadzona jest w fikcyjnym mieście Cloud City w stanie Waszyngton.
Znajdziecie tu „bardzo naciągany" motyw Kopciuszka 😅
Pierwsze razy (ale niekoniecznie te 18+) 😉
Uzależnienie od chupa-chupsów – więc przygotujcie się na mnóstwo słodkości 🍭
Książka jest lekka i przyjemna, ale znajdą się w niej również poważniejsze tematy. Jednak wciąż to przede wszystkim NA, gdzie bohaterowie to nastolatkowie i teendramy będą tu normą :)
Jako że spora część historii dzieje się w liceum, chciałabym od razu zaznaczyć, że pokazałam szkolne życie tak, jak mniej więcej wygląda to w Stanach Zjednoczonych (niektórzy z Was mogą o tym wiedzieć, inni nie, dlatego proszę, przeczytajcie informacje podane niżej).
Zacznijmy od tego, że szkolnictwo w Stanach nie jest tak rygorystyczne jak np. w Polsce. Chodzi tu raczej o program nauczania, który może się różnić w zależności od stanu jak i samej szkoły.
Ogólnie lekcje wszyscy zaczynają o tej samej godzinie i również wspólnie kończą (9-15) – wyjątki to zajęcia dodatkowe tj.: treningi, spotkania szkolnego chóru, jakieś kółka naukowe i tym podobne. One kończą się o 16 i szkoła jest zamykana. Nie da się w niej przesiedzieć do wieczora. Wiadomo są wyjątki, typu próby przed spektaklem, czy inne tego typu wydarzenia.
Są klasy. Tak. Co roku na zajęcia podstawowe (czyli te same odbywające się przez cały rok) uczęszcza się z tymi samymi ludźmi – klasą, która jest pod opieką nauczyciela prowadzącego (polski odpowiednik to wychowawca). Dopiero ostatnie kilka lekcji w dniu to zajęcia z przedmiotów rozszerzonych/dodatkowych. Te są dobierane indywidualnie i wtedy można je mieć z różnymi osobami z roku.
Wagary! No nie. Tam nie przejdą, a przynajmniej nie niezauważone. Jeżeli uczeń nie przyjdzie do szkoły, a rodzic czy opiekun nie poinformuje o tym z samego rana, to szkoła będzie się kontaktować z rodzicem/opiekunem. Co więcej, częstsze wagarowanie może skończyć się nie tylko zawieszeniem w prawach ucznia, ale również mandatem z policji. Takie rzeczy bardzo często są wpisane na stałe w życiorys i mogą zaważyć na przyszłości, szczególnie gdy ktoś aspiruje na dobry uniwersytet.
Oczywiście, jak wcześniej napisałam, szkoły mogą się od siebie mniej lub bardziej różnić. Tymi informacjami nie mam na celu Was edukować, po prostu kiedyś już napisałam książkę właśnie biorąc pod uwagę, jak to faktycznie wygląda, a nie jak jest pokazywane w filmach czy serialach (życie Polaków też nie wygląda jak w Klanie czy Na wspólnej – jestem rocznik 90 i prawie od 10 lat mieszkam w Szkocji. Nie jestem na czasie z polską telewizją, więc nie nabijajcie się ze mnie) i zostałam wyśmiana przez jedną osobę, że nawet nie chciało mi się obejrzeć żadnego filmu o amerykańskich nastolatkach, bo wtedy wiedziałabym, że tam nie ma klas ani wychowawców. Dlatego zamieszczam te informacje. Nie wyssałam ich z palca. Miałam czterech różnych informatorów. Przyjaciółkę rodziców, której syn od trzynastego roku życia do ukończenia studiów mieszkał i uczył się w Stanach. Kolegę poznanego na wakacjach, który żył w Stanach, a na wakacje przyjeżdżał na wieś do rodziny (tam gdzie sama jeździłam do krewnych). Moja koleżanka z klasy była na półrocznej wymianie i chodziła do kalifornijskiego liceum. I ostatnia informatorka to koleżanka Polka, która kilka lat mieszkała w Nowym Jorku i jej dzieci tam chodziły do szkoły :)
Dobra, nie przedłużając wykładu. Przechodzimy do najważniejszej kwestii, czyli publikacji.
Dziś pojawi się prolog i pierwszy rozdział. A kolejne będą publikowane regularnie w poniedziałki, środy i piątki.
Znając moje miękkie serce, jak będzie pod rozdziałami spory odzew i sępienie o kolejny, to będą pojawiać się dodatkowe niespodziewajki :)
A teraz nie pozostaje mi nic innego, jak zaprosić Was do zapoznania się z losami Aymee i Shane'a, słodziaka Skittlesa i innych, fajnych ludzi :)
Kocham Sandra 🍭
A jak dotarliście aż do tego momentu, to poniżej macie grafiki z głównymi bohaterami ♥️
Uwaga, w grafikach pojawiają się takie mini spoilery 😅 oglądacie i czytacie na własną odpowiedzialność 🙈
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
No to jeszcze raz Kocham i do przeczytania pod rozdziałami ♥️
