කාර් එක ඇතුලේ හිරවුන අපි කාර් එකේ පැලිලා තිබුන වහලෙන් එලියට ආවා..
එලියට ආපු ගමන් ඔම්මා මට යන්න කිව්වත් මන් එයයි ජිමිනුයි එක්ක ඔම්ම කියපු ගහදිහාට යන්න ගත්තා..
ඒත් අර සතා අපිට ලන්වෙනවා දැක්ක ඔම්මා මට කිව්වා එයා ජිමින්ව අරන් වෙන පැත්තකට යද්දි මට වෙන පැත්තකට යන්න කියලා.
ඒ වෙලාවේ හැටියට මටත් වෙන කරන්න දෙයක් නොතිබුන නිසා මන් ඔම්මා එක්ක එකග උනා..
ඉතින් මන් ඉඩමේ මායිම පැත්තට දුවන්න ගත්තා..
ඒවෙද්දි කාර් එකට ඉව අල්ල අල්ල හිටිය පර්සිෆයිගේ පුතා මිනටොර් මගෙ පස්සෙන් පන්නන්න ගත්තා.
මන් කොච්චර දිව්වත් උගෙන් බේරෙන්න බෑ කියලා මට තේරුනා..
බෙදිලා යන්න කලින් ඔම්මා මට දීපු උපදේසේ මතක් උන නිසා මන් මිනටෝර් මට අනින්න ලගට එනකන් ඉදලා පැත්තකට පැන්නා...
මන් කරපු දේට කේන්ති ගත්තු ගොන් මිනිහා මගේ ඔම්මගෙ දිහාවට දුවන්න ගත්තා..
ජිමින්ව තනකොල ගොඩේ වැතිරෙව්ව ඔම්මා මන් කලා වගෙම මින්ටෝර් අනින්න එද්දිම එහාට පැන්නා..
ඒත් ඔම්මට මිනටෝර්ගේ දිග අත්වලින් ගැලවෙන්න බැරි උනා..
ඌ ඔම්මගෙ බෙල්ලෙන් තදකරලා අල්ලගත්තා.
ඔම්මා උට අතින් පයින් ගහන ගමන් දගලද්දි ඌ ඔම්මගේ බෙල්ල තවත් තද කලා..
"එපා!"
ඇස් නිලක්කාර කරවන එලියක් එක්ක මගේ ඔම්මව අතුරුදහන් උනා..
මගේ රෝම කේන්තියෙන් ඉලිප්පෙන්න ගත්තා..මගෙ ඇගට අමුතු ශක්තියක් ආවා.
මගේ ඔම්මව අතුරු දහන් කරපු රාක්ෂයා තණ ගොල්ලේ වැතිරිලා හිටිය ජිමින් දිහාට යන්න ගත්තා..
ඌ ජිමින්ගේ ඇගට බරවෙලා එයාව ඉවකරන්න ගත්තාම මට මගේ කේන්තිය පාලනේ කරගන්න බැරි උනා..
මන් මගේ රතුපාට වැහිකබාය ගලවලා අරගත්තා..
"හේයි ! මෝඩ බිං හරකා..."
මන් ගොන් මිනිහට කතාකලා..
ඌ කේන්තියෙන් සද්ද පිටකරමින් මගෙ පැත්තට එන්න ගත්තා..
