Part 7(A)

162 12 2
                                    

"အား....မိုးကလည်းကွာတစ်နေကုန်တစိမ့်စိမ်ရွာနေတာ အေးတာကွာ..."

မိုးရေတွေကြားညည်းညူနေရှာတဲ့ ကလေးလေးဟာ အမှန်တကယ်ငါးကလေးပါ....
ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်အရိပ်လေးအောက္မှာမတ်တပ်ရပ်ကာ ညည်းညည်းညူညူပြောနေတာလည်းက သူတကယ် မိုးကိုမကြိုက်နှစ်သက်သလို ငါးကလေးက မိုးကိုမချစ်ပါ

"ဟင်း......ဂိမ်းဆိုင်လေးခိုးသွားပါတယ် ဆိုင်ကပိတ်ထားတော့ပြန်လာရတာပေါ့ ဒီကြားထဲ မိုးက တမှောင့် ဟွန့်..."

ဆူဆူအောင့်အောင့်လေးကသိပ်စိတ်တိုလွယ်ပါသည်။ဒါဟာ အထက်တန်းပြီးသွားပြီဖြစ်တဲ့လူငယ်ဆိုတဲ့စကားရဲ့ စိတ်အခြေအနေအပြောင်းအလဲလေးဟာ ငါးကလေးနဲ့ပက်သတ်ရင်တော့တစ်မျိုးဆန်းကျယ်ပါသည်။

"hyungကိုဖုန်းဆက်ရမလား....အင်း...ဟာဖြစ်သေးပါဘူးဂိမ်းဆိုင်သွားတာသိကြည့်ဆော်မှာပေါ့ အီး....အရေးထဲထီးကမပါဘူး...."

ဖုန်းလေးထဲက နံပါတ်တစ်ခုကိုနှိပ်လိုက်ဖျက်လိုက်နဲ့ရှုပ်နေတဲ့ကလေးဟာ ဘေးအနားလူလာရပ်တာတောင်သူမသိဘူးလေ ...

"ဟိတ်...."

"ဟင်..."

"မင်းတစ်ယောက်ထဲလား..."

"ဘာလုပ်မလို့လည်း...."

"အော်...ဒီချာတိတ်လေးကို အစ်ကိုခေါ်သွားပေးမယ်လေ..."

"မလိုဘူး...."

"ဟာ...ချာတိတ်ရာ ဒီက ကူညီပေးတာလေ..."

"အဲ့တော့ ကျေးဇူးတင်ရမှာလား ..."

"ဟားဟား ချာတိတ်ကအစွာလေးပဲ...."

"​ေ-ာမို့ အစွာလေးရမှာလား...ဟေ့လူခင်များဂျောင်းလိုက်တော့ move ..."

"ခစ်ခစ်စတာပါ အစ်ကိုက ဒီကိုသူငယ်ချင်းလာကြိုခိုင်းထားတာ အစ်ကို့ကားပျက်သွားလို့လေ..."

"မေးသလား..."

"မမေးပေမယ့်အစ်ကိုကဖြေချင်တယ်လေ..."

"ကျစ်....မိုးရွာနေလို့စိတ်ညစ်နေပါတယ်ဆို ဒီလူက တမှောက်.."

"ဟားဟား ချာတိတ်ကအစွာလေးပဲ....အင်း အစ်ကို့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့တူတယ်...."

U JEON [A]Where stories live. Discover now