kelebekler 'drarry

17, yıllar su gibi geçer,

Her zaman ve her yerde yıllar su gibi geçer, ailenizle en son pikniğinizi hatırlarsınız belki, en beğendiğiniz kitabı okuduğunuz günü, aşık olduğunuz, kalbinizin parçalara ayrıldığı günü hatırlarsınız ama bunlar bazen yıllar, bazen günler bazen de saatler öncedir.

Ama pek çoğu geçmiş, pek çoğu ardımızda kalmıştır. Zaten insan, acısını çektiği derdini hatırlar; ilk dost kazığı, ilk aşk acısı, dizini ilk yaraladığı gün, ilk giden ve dönemeyecek olan birini beklediği gün. Hep hatırlar bunları güldüğü kahkaha attığı zamanları ise pek az, cidden pek az hatırlar. Çünkü gülüşlerimiz değildir bizi biz yapan gözlerimizi ağrıtan, göğsümüzü sızlatan şeylerdir.

Bugün, Harry ve Draco'nun birbirine bakışlarını hatırlıyoruz, az çok beraber geçirdikleri anları, çocukları ile ilgilendikleri zamanları. Ormanların Koruyucu Ailesi, bugün bayağı meşgul görünüyor, çok ses etmeden köşeden görelim ne yaptıklarını. Sonuçta yıllar su gibi akmış, bu aile az çok değişmiş. Lily'nin yeri döven adımlarını duyabiliyor musunuz, peki ya Scorpius'un kertenkelesi ile olan sessiz sohbetini, arka fonda yine James bir şeyleri kırıyora benziyor aman dikkat yararlanmayın ve o da ne Severus'tan ne olduğu anlaşılmayan mızırtılar mı yükseliyor? Neredeyse imkansız...

Bugün çocukların ilk Hogwarts günleri, önce onları mektuplarını aldıkları için tebrik edelim. Tebrikleri Ormanların Koruyucu Ailesi çocukları hepiniz için oldukça sevindik sizin için güzel bir okul hayatı diliyoruz - o kadar endişelenmeyin sizin babalarınız kim zaten, hm-
,hayatınızda ilk kez okul adındaki hapishaneye gittiğiniz için çok korkmayın, bunlar atlatılabilir şeyler canım, bu yollardan çoğumuz geçtik, durun bir saniye geçebildik mi gerçekten?

📚

Lily yeri döven adımlarla salona girdiğinde oldukça sinirliydi sarı-kızılın karıştığı güzel saçları hiçbir şekilde güzel bir örgü olmuyordu, hatta saçlarını o kadar çekiştirmişti saçları biraz biraz kuş yuvasını andırmaya başlamıştı. Scorpius ise Lily ile konuşmama cezasına çarptırılmıştı yine Lily tarafından, nedeni ise eh, Scorpius olmaması gerektiği kadar dürüst olup Lily'e saçları hakkındaki gerçeği söylemişti... Scorpius'a acıyarak ve merhamet bulmasını dileyerek üst kata tırmanıyoruz merdivenlerden.

Amanın, dikkat! Yerler biraz dağınık, bir de düşersiniz Merlin korusun!

James etrafa dağıttığı her şeyin arasına oturmuş nemli gözleri ile yeri izliyordu, öyle doluydu ki gözleri yaşlar taşmak için çırpınıyor gibiydi. Severus da hemen onun yanına oturmuş kardeşine sarılıp mızırdayarak ağlamaya başlamıştı bile!

Tam bir facia yaşanırken evdeki yetişkinleri artık uyaralım da yatak odasındaki işlerini bitirip bu huysuz çocuklara baksınlar değil mi?

Draco kapıyı açtığı anda gördüğü dağınıklık ile baygınlık geçirmesin diye Harry onun önüne geçip hemen ağlak çocuklarının yanına çömelmişti, anlaşılan çocukların daha fazla dertlerini içinde tutmamak için biraz şefkatli baş okşaması ve sevgi dolu bakışlara ihtiyacı vardı çünkü anında dertlerini anlatmaya başlamışlardı bile!

"Sirius ve Büyükbabamın bizim için aldığı ikiz bilekliği yok!" Severus bağırarak derdini ifade ettikten sonra tekrar ağlamaya başlamıştı.

Üzerindeki yeşil ve sarı taşlar olan bu bileklikleri Büyükbabası ve Sirius asla çıkartmamalarını tembihlemişti ama... Aması şuydu, dün banyo yaparken çıkarmışlardı ve şimdi yoktu, yok olmuştu, periler kapıp götürmüştü. Hem zaten James dişlerini alıp götüren diş perisinden oldukça şüpheleniyordu!

James dudaklarını büzerek - bu haldeyken kimse onun Hogwarts'a başlayacak bir çocuk olduğuna inanmazdı - "Ben biliyorum! Hepsi o diş perisi in suçu!" dolmuş gözleri yaşlarını taşırırken bu sefer o ikizine sarıldı.

Harry derin bir nefes alarak bileklikleri çağırdı, işte bu kadar kolaydı ama çocukları kendilerini çağırmak yerine ortalığı dağıtmaya karar vermişlerdi.

Gelen bileklikleri ikizlerin bileklerine takarken onlara kendince çok acımasız dışarıdan ise oldukça komik görünen bir bakış atıp "Bu dağınıklığı toplamak için kaç dakikaya ihtiyacınız olduğunu söylememe gerek yoktur umarım."

Draco hemen aşağıda Lily'nin saçlarını örüyordu aynı zamanda da Scorpius'a et yiyen bitkisini okula götüremeyeceğini uygun bir dille açıklamaya çalışıyordu ama bilirsiniz Scorpius ve bitkileri ayrılmaz bir ikiliydi. KESİNLİKLE AYRILMAZ BİR İKİLİ!

Lily, saçlarına aynada bakarak yorum yaparken Harry kızının başına bir öpücük kondurup mutfağa doğru adımladı. Kendisinin sert bir kahveye, eşinin ise bir papatya çayına ihtiyacı olduğuna emindi.

📚

Sonunda 9 Çeyrek İstasyonu'na varabildiklerinde Scorpius'un elinde et yiyen bitki saksısı vardı, Lily'nin saçları örülmüştü, Severus ve James bilekliklerini takmış aynı renk olan saatleri ile uyum yakalamışlardı. Her şey mükemmeldi. Geriye yalnızca babalarından almaları gereken iyi yolculuklar öpücükleri kalmıştı.

"Lütfen kendinize dikkat edin, olur mu?" Draco çocuklarının her birini öptükten sonra onlara bakarak bu cümleyi kurduğunda aslında biliyordu, babalarının kim olduğunu değil mi?

"Çocuklar mükemmel eğlenin anladınız mı beni? Her şeyi yapabilirsiniz! Arkadaşlarınıza zarar vermeyin tabii ki...
Draco bana öyle bakma sevgilim sadece çocuklara biraz eğlenmelerini söylüyordum." Harry çocuklarını öpüp Draco'nun yanına döndüğünde ona yalvaran gözlerle bakmaya devam etti ama kesinlikle görmezden gelindi, anlayabileceğiniz gibi.

Görüşmek üzere çocuklar, iyi bir Hogwarts senesi dileriz!

📚

Kitabın sonuna gelmiş bulunmaktayız. Acı tatlı birçok bölüm oldu bence.

Bu kitap benim için oldukça özel o nedenle 17 bölüm yazdım çünkü bende hayatımda 17. yılımı dolduruyorum.

Hepinizin hayatında Harry'i konuşmasa da anlayabilen bir Draco gibi insanların bulunmasını dilerim.

Sevgilerimle,

Lolia Lippe.