gerek yok| texting✔️

gy- dokuz

seni uyurken izlemek- sedef sebüktekin.

-

Berkin'den.

uyumuştu sevgilim.

başı göğsümdeydi, masumdu. arada dudağından mırıltılar dökülüyordu.

o uyanmasın diye kalkamıyordum oturduğum yerden.

o kadar masumdu ki, etraftaki şerefsiz insanlar yerine onun ölecek olması kalbimi çok acıtıyordu.

üzülmesin diye ağlamadım belki ama o an yüzüne bir damla yaş düştü gözlerimden.

lütfen gitme. bir mucize olsun Nehir, sen ölme.

kalbi çok temizdi, kuşları, kedileri, balıkları, köpekleri bile daha önemli bulurdu kendinden. sevgisi çok büyüktü.

onu uyurken izlemek, adeta huzurdu.

bir anlık geleceği unutmak istedim, öleceği gerçeğini unutarak baktım ona.

saçlarını biraz okşamaya başladığımda hem ellerime hem de omzuna dökülmüştü.

oysa çok severdi saçlarını.

örerdi çoğu zaman, salık bırakırsa erken kirlenir diye hep örerdi. son zamanlarında örmeyi de bırakmıştı.

gözlerini hafifçe açarak yerinde doğruldu, üzerine örttüğüm hırkam yatağa doğru düşmüştü.

Nehir'in bakışları hırkaya izlerken konuştum;

"babaannem örmüştü."

"teşekkür ederim." dediğinde gülümsemişti. yeşil gözleri ışık saçıyordu eski günlerdeki gibi.

o anda içimden geleni yaptım.

ona doğru yaklaştım ve dudaklarının üzerine dudaklarımı örttüm.

kısa süre sonra geri çekilmiştim.

"rahatsız oldun mu?" diye sorarken çekiniyordum.

"hayır," dedi ve buruk bir tebessümle başını iki yana salladı.

o anda kendini arkaya yasladı ve gözlerini kapattı.

"bir şey mi oldu Nehir? özür dilerim?" diye soruyordum.

şu an olamazdı.

-

gitme sevdiğim, ben gitmiyorum bak. sen neden gidiyorsun ki? seni daha yeni buldum ben haftalar sonra.

-gy.