gerek yok| texting✔️

gy- final

benim hâlâ umudum var- mazhar alanson
dönme- batuhan kordel
gitme- dolu kadehi ters tut

-

yazardan.

"hiç unutma tamam mı, ben seni hep sevdim.  hâlâ da çok seviyorum. biliyorum gidiyorum, hissediyorum gidiyorum." dedi Nehir gözlerini açmayarak.

"son bir kez görebilir miyim gözlerini?"

"keşke yazmasaydım sana, keşke bağlanmasaydın bana. kendi kendime kimsenin haberi olmadan ölürdüm işte." diyordu Nehir konuşurken.

"hayır, iyi ki yazdın." dedi Berkin.

"birini sev, arkamdan ağlama, üzülürüm." dediğinde Berkin ağlamaya başlamıştı.

"hayır şimdi olmaz, ölemezsin."

"hoşça kal, sevdiğim. hayatımı süslediğin için sana ve kalbine çok teşekkür ederim." dediğini duymuştu Berkin. uzandı ve onu kolları arasına aldı.

"tedavin bitmedi daha, sen yaşayacaksın. yaşamak zorundasın Nehir!"

bağırışlar, haykırışlar hiçbiri geri getirmedi onu.

bu kez sonsuz bir uykuya dalmıştı, izlemek gerçekten huzur verecek miydi Berkin'e?

"keşke daha önce yazsaydın, yalnız kalmazdın. ama bak kimsesiz gitmedin dünyadan." diye konuşuyordu.

"hadi uyan, üşürsün sen." diye bağırıyordu Berkin. fakat kalbi atmıyordu. bir süre sonra doktorlar içeri girdi. yatağına geri koymak zorunda kaldı Nehir'i Berkin.

gözü yanındaki mektuba takıldı Berkin'in, göz yaşlarıyla beraber mektubu açtı. tüm seslere sağır oldu onu okurken.

Sevdiğim'e,

eğer bu mektubu okuyorsan, yanıma gelmişsindir ve muhtemelen ben artık hayatta değilimdir.

arkamdan ağlamanı istemiyorum öncelikle,  çünkü hayatta o kadar değerimde yok. sokaktaki kediye mama ver lütfen, ve pencereye gelen kuşları kovma, sev onları Berkin. zaten öyle yaparsın biliyorum. seninle her konuştuğumda heyecanlanıyorum, huzurla kaplanıyor içim. çok kişiyle konuşmam az iletişimde bulunurum ama sana ödev sorsam bile heyecanlanıyorum fakat herkes gibi sen de benden hoşlanmıyorsundur. ama bakışların öyle demiyor, ya da ben kafamda kuruyorum. okuldan ayrıldığımda ve hastaneye yerleştiğimde çok üzülmüştüm çünkü seni özlüyordum. aslında öleceğimi anladığım için pek üzülmemeye çalışıyorum ama başaramıyorum. anlamsız ve mutsuz hayatıma gülümseme oldun sen Berkin.

bugün sana anonim hesaptan yazmayı düşünüyorum, umarım engellemezsin ve bana yazarsın. biri ölmeden önce bana değer verse mutlu olurdum sanırım, çok mutlu olan biri değilim.

neyse işte, hayatımda pek mektup yazmadım, batırdım sanırım.

görüşürüz o zaman.

-Nehir.

gözyaşları kağıdı ıslatıyordu, unutamazdi onu, kalbinin en güzel köşesinde saklıyordu ve orada yaşamaya devam edecekti. ölü bedenine baktı, güçlü duramıyordu.

"seni çok seviyorum, yalnız değilsin."

-
iyi ki oldunuz Nehir ve Berkin♥️

bir kurgu daha sonlandı.

çalma listesi profilde mevcut.

-gy.