⠀
Bu kalbî tamamen bana ait kılarsan seni bağışlarım küçüğüm.
Küçüğünün kalbindeki parmağını çekip yavaşça yanağına kattı şeytan.
Çekilen parmaklarla üstünden bir yükün kalktığını hissetti Jungkook, tâki karşısında ki kırmızı gözlü şeytanın sıcak elleri yanağını okşayana kadar.
Kalbinde, tuhaf daha önce hiç hissetmediği bir çarpıntı oldu. Bu hissi ilk defa yaşıyordu ve hoşuna gitmişti sıcak bir el tarafından okşanmak hayatı boyunca hiç hissetmediği bir şeydi şimdiye kadar.
Şeytanın sıcak parmakları karşısında oturan çocuğun yanağındaki yara izini okşadı.
İzin ver kalbine, ruhuna sahip olayım küçüğüm. Seni korurum, sana sevgi, merhamet gösteririm. Kimsenin sana zarar vermemesini sağlarım sadece tek istediğim bu kalbin şu anda yaptığı gibi kalbimi attırması.
Boşta kalan eliyle küçüğünün elini tutup kalbine götürdü şeytan.
Bu kalp yıllarca kurumuş, çatlaklar olmuş bir topraktı ama sen, senin sesin, gözlerin, gülüşün, ruhun, değerli kalbin bu kalbi terkardan yeşertti, canlandırdı.
Kalbin her atışında senin kadar narin ve özel çiçekler açtı kalbimde.
Söyle bana küçüğüm kalbini bana ait kılacak mısın?
Jungkook'un aklı almıyordu bu olanlara bazen delirdiğini düşünüyordu ama bir yandan da delirse bile bu duydukları kalbini titretiyordu gözlerinin dolmasına sebep oluyordu.
Belki başkasına anlatsa deli diye dalga geçerdi. Belki akla sığmıyordu bu olanlar ama yinede inanmak istedi, ilk defa bu denli güzel sözler ve sevgi hissetti. Belki yaptığı bencillik ama bencillik yapmayı en çok Jungkook hak etti.
Hiç tatmadığı bu sevgiden biraz olsa görünce daha fazla istedi ama korkuyordu. Mantıksız geliyordu beyni bunun aptalca olup ona deli olduğunu söylese bile kalbi tattığı bu sevginin devamını istiyordu.
Jungkook sadece yıllardır görmediği sevgi ve ilgiyi cehennemin ateşini gözlerinde barındıran bir şeytandan alıyordu.
Acınası ve komik...
Jungkook sadece herkes gibi biraz sevgi ve ilgi istiyordu...
Yutkunup kelimeleri toplamaya çalıştı. Dudaklarını aralayıp geri kapıyordu ne diyeceğini bilmiyordu. Kalbini mi yoksa mantığını mı dinleyeceğini bilmiyordu. Sonra düşündü bunca zaman mantık ve vicdanla hareket ettiğinde olanları düşündü.
Ezik Jungkook, ucube Jungkook, lanetli Jungkook, dayak yiyen Jungkook, aç bırakılan Jungkook, zorbalık gören Jungkook.
Jungkook zavallıydı kendi gözünde, kendine zorbalık yapan insana bile acır ve yardım ederdi oysa ona acıyan kimse yoktu. Hep itilen, kakılan kişiydi, artık az da olsa sevgi, saygı, ilgi istiyordu.
Bunu bir şeytandan istemek delice geliyor kulağa, aslında şu yaşadığı şeyler tam bir delilik gibi görünüyor ama istiyordu ne olursa olsun az veya çok sevgiye ihtiyacı vardı hiç bir şey bilmiyordu, tek bildiği kalbinin karşısında ki şeytana güvendiği.
Derin bir nefes alıp içinde yıldızları taşıdığı dolu gözlerini cehennemin tanrısının ateş gözleriyle birleştirdi.
Kalbimi, kalbimi ve ruhumu sana ait kılıyorum.
