အပိုင္း ၄
“ ဒီညေတာ့ ကိုယ္တို႕ရဲ႕အလုပ္အကိုင္အေၾကာင္း ခန္႕မွန္းလို႕ မရေလာက္ေသးဘူး ထင္တယ္ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား”
ေဟာ့ခ်န္းက ေျပာသည္။
“ ကိုယ္ေတာ့ အျခားစိတ္ကူးယဥ္အခ်စ္ဇာတ္လမ္း ရသစံု ရွိုးေတြ ၾကည့္ဖူးသေလာက္ ပထမညမွာ အလုပ္အကိုင္ကို ခန္႕မွန္းရတာမ်ိဳး မေတြ႕ဖူးေသးဘူး”
က်ိဳင္ရွင္းခ်န္က ေျပာလိုက္သည္။
“ ကၽြန္ေတာ္လည္း မထင္ဘူး”
ထိုအဖြဲ႕မွ လူခ်မ္းသာကေလးမ်ား၏ ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာမ်ားက အင္တာနက္ေပၚတြင္ ပြထေနေလရာ လူတိုင္းကလည္း အခ်င္းခ်င္း သိထားၾကျပီးသားျဖစ္ေနသည္။
“ မင္းက ဘယ္တကၠသိုလ္မွာ ဘာေမဂ်ာကို ေလ့လာေနတာလဲ”
ေဟာ့ခ်န္းက ေမးလိုက္သည္။
“ အနုပညာေက်ာင္းက အကေမဂ်ာပါ”
က်ိဳင္ရွင္းခ်န္က ျပန္ေျဖသည္။
“ မင္းက ေက်ာင္းသားလား”
ေဖးရႊီက ေခါင္းလွည့္ကာ သူ႕ကို ၾကည့္လာသည္။
က်ိဳင္ရွင္းခ်န္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
ေဟာ့ခ်န္းကလည္းေျပာသည္။
“ သူကလည္း ေက်ာင္းသားပုံေပါက္တာပါပဲ”
“ ဒီေစ်းကြက္က တကယ္လူမဆန္တာပဲ၊ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားေလးကို ရွိုးကို ဖိတ္ေခၚစရာလား”
ေဟာ့ခ်န္းက ေျပာသည္။
က်ိဳင္ရွင္းခ်န္က ခ်က္ခ်င္း ၀င္ေျပာလိုုက္သည္။
“ကၽြန္ေတာ္က အေရအတြက္ျပည့္ေအာင္ ျဖည့္ေပးရတဲ့သေဘာပါပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕အစ္ကိုေတြရဲ႕အိမ္က အလွဆင္ ျမက္ခင္းလိုေပါ့”
ေဟာ့ခ်န္းကလည္း သူ႕ကို လွမ္းၾကည့္သည္။
