love at first sight? ~Jaywon

24(ciddi)

(Dilenci değilim ama oy ve yorum lütfen😔)

2 hafta sonra
Jay

Jungwon artık 4 haftadır gelmiyordu. Doğal olarak endişeleniyorum tabi. Sormak istiyordum neden gelmediğini ama o kadar yakın olduğumuzu düşünmüyorum dum. Daha çok Jungwon rahatsız ola bilir diye sormuyor dum. Yazıp yazmamak arasında kalmıştım. Çıldırmak üzereyim. Normalde bu kadar takmam kafama ama konu Jungwon geldik de nedensizce önemsiyor dum. Her ne kadar kabul etmesem de bi şey hiss ediyordum ona karşı. Merakıma yenik düşüp yazacaktım. Sehpanın üzerinden telefonumu alıp kitli açmıştım. Jungwon'la olan mesaj kısmına girmiştim.

Jay
Selam Jung
Nasılsın?

Wonnie^^
Merhaba hyung!
İyim sen nasılsın?

Jay
Bende iyim
Napıyosun?

Wonnie^^
Otuyorum sen?

Jay
Bende oturuyorum
Seni bi şey sormak için rahat etmiştim aslında

Wonnie^^
Bi şey mi oldu👀👀

Jay
Bayadır gelmiyorsun da
Merek ettim de
Önemli bi şey mi oldu?
Ters bi şey derse hiç şaşırmam/

Wonnie^^
Hayır hayır
Her şey gayet iyi^^
Sadece biraz kendimi kötü hiss ediyorum dum o kadar😊😊 

Jay
Önemli bi şey mi?
Sağlık sorunun mu var??

Wonnie^^
Hayırrr
Sadece biraz üşütmüşüm o kadar

Jay
Kendine dikkat et Wonnie

Wonnie^^
Tamamm^^
Sende kendine dikkat et hyung!

Jay
Ben ediyorum merak etme

Wonnie^^
Güzelll
Hyung işim çıktı sonra yazsam olur mu??

Jay
Tabii ki olur

Wonnie^^
Görüşürüzz💕

Jay
Görüşürüz💞
Görüldü.

  
Telefonu kapatıp masaya bıraktım. İyi olduğunu öğrenmek içimi rahatlamıştı biraz daha olsa. Ayağa kalktım. Hava almak için dışarı çıkacaktım. Ev üstüme gelmeye başlamıştı. Üzerime bol bi hırka giyip ayakkabılarımı giydik den sonra anahtarlı alıp evden çıkmıştım. Kapıyı kitledik den sonra eve yakın olan parka doğru yürümeye başladım yavaşça. Akşam saatleri olduğu için boş olacaktı. Eskiden hep Heeseung'la buraya gelirdik kafa dinlemek için. Fakr ettim de uzun zamandır konuşamıyoruz. Özlemiştim Heeseung'ı. Bir birimizin zor anlarında hep birlikteydik. Şu an konuşmuyor oluşumuz üzüyor du beni.

Kafam daki allak bullak olmuş düşüncelerle parka gelmiştim. Aklımda canlanan görüntülerle gülümsemiştim. Her zaman oturduğum banka doğru yürümüştüm. Yanına yaklaştım da birisinin oturduğunu görmüştüm. Biraz daha gittik de bi kişinin Heeseung olduğunu fark etmiştim. Gülümseyerek yanına oturdum. İlk başta korkmuştum sonra beni olduğumu görüp oda bana gülümsemişti.

"Selamm." Eski enerjisinden bi fark yoktu halada.

"Selamm Heeseung!" Bende aynı enerji ile selam vermiştim.

"Nelerlere kayp oldun özledim seni." Konuşmama izin vermeden çekip sarılmıştı bana. Bende ona karşılık olarak sarılmıştım. Fark ettim de uzun zamandır bir sarılmaya ihtiyacım varmış ve Heeseung bunu fark etmeden yapmıştı ve beni mutlu etmişti. Her zaman yaptığı gibi.