- 14 -

474 55 24
                                    

“Bu böyle olmayacak, doktoru ara.” Kulağımı dayadığım kapalı kapıdan uzaklaşıyorum. Ailem bile kafayı yediğimi düşünüyor. Beni kimse anlamıyor.

Derin bir nefes alıp dış kapıya ilerliyorum. Evden çıkarken normalden daha dikkatliyim. Anne babamın bağırışları bahçeye kadar geliyor.

Okula gidiyorum. Saat akşam dokuza yakın. Okula gitmek beni daha da hissizleştiriyor.

Merdivenleri çıkarken bir anlığına o gece yaşananlar gözümün önüne yansıyor.

O gün de aynı bu şekilde karanlık merdivenlerden çıkıyordum. Seokjin'in acı dolu seslerini duymamla hızlanmıştım.

Bendeki anahtarla kapıyı açtığımda küçük odada kan revan içinde duvara sinmiş olan arkadaşım ve ona özür diler gibi bakan sevgilisini görmüştüm.

Kan beynime sıçrarken bedenimi kontrol edemiyordum. Taehyung'un üstüne atlayıp ona saldırdım. Ancak Seokjin beni geri çektiğinde kendime gelebilmiştim.

Daha bugün atlamak üzere olduğum çatıya geldiğimde korkuluklara yaslanmış bir silüet görüş açıma giriyor. Kim olabilir gecenin bir saatinde buraya gelen?

Adımlarım yavaş, hızlı yürümek için bile gücüm yok. Ben de korkuluklara yaklaşıyorum. “Yine gelmişsin?”

Jungkook'un ses tonunu tanıyorum.

“Nereye kayboldun?” diye soruyorum, onun sorusunu duymazlıktan geliyorum. Yüzünü bana dönüyor. “Ben hep buradaydım.” diyor.

Anlamıyorum. “Hayır,” diyorum. “Sen hep başkaları gelince gittin.”

Güzel, damarlı eli saçlarıma uzanıyor. Dokunmadan geri çekiliyor. Bir iç çekiyor. “Ben aslında her an seninleyim, beni görmek senin elinde.”

Elimi uzatıyorum ona doğru. Dokunmaya çalışıyorum. Hiçbir şey gibi hissettiriyor. Hiçlik kadar boş, hayaller kadar yok.

“Bir hayale dokunmak istesen de dokunamazsın. Onu sevmek, boşluğu sevmek gibidir Jimin. Onunla öpüşemez, onunla sevişemezsin.”

Kafamı sallıyorum. Söylediklerini reddediyorum. “O zaman rüyalarıma gir,” Bir adım atıyorum. “Rüyalarda her şey mümkün değil midir?

Jungkook gözlerini yumuyor. “Rüyalarda öpüşelim.” Elimi kaldırıyorum. Derken telefonum çalıyor, bir anlığına gözlerimi ondan çekiyorum.

Ona tekrar baktığımda orada olmadığını görüyorum. O bir hayal değil. Olmamalı.


fun fact aslında bu fic normal sıradan bir lise fici falan olacaktı okul başlayınca okulda yazdığım düzyazı kısımlarından sonra dedim ki ben farkımı ortaya koyup çok ama çok garip bir fic yazayım bari evet işte bu şekilde ruh rehberi şuan karşınızda 🙏

ruh rehberi ¦ jikook Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin