Annem karakola geldi ve birazda olsa umutlanmıştım bana sahip çıkacak bir kişinin yanımda olmasına sevinmiştim. Annem geldikten sonra polis memuru sordu; "seni kaçırdıkları yeri hatırlıyor musun etrafında ne vardı?" "Hayır, hatırlamıyorum pek bir şey, ormanın içinde küçük bir ev" dedim. Tommy amca gitmemişti ve beni bulduğu yerin Maupona'dan üç dört kilometre sonra yolun kenarında bulunan yıkık dökük bir sandalın olduğu bir yerde bulduğunu söyledi. Polis memuru annem ile beni polis evine gönderdi bizi korumak için kapının önüne polis ekipleri koydu. Bizi güvene aldıktan sonra Maupona'ya bir çok ekip yolladığını ve uzunca bir araştırmadan sonra ormanın içinde ki evi bulduklarını söyledi, yalnız beni kaçıranlar çoktan gitmişlerdi. Olay yeri incelemenin bulduğu bir kaç parmak izi onların kimliğini ortaya çıkaracaktı. Polis memuru "Adli tıptan parmak izlerinin sonuçlarını aldıklarını ve kimliklerini tespit ettiklerini" söyledi. Bunun yanı sıra beni kaçıran kişilerin bir çok suçtan sabıkası olduğunuda belirtti. Sistemde çıkan adrese bir kaç ekip yolladığını ve bizim sadece sakince beklememiz gerektiğini söyledi.
Kendi kendime söylenmeye başladım yine "neden bunlar benim başıma geldi neden benim babam öldü? ben daha çocuğum ben arkadaşlarımla dışarda futbol oynacaktım, parka gidip eğlenecektim ama şimdi korkmaktan başka bir şey yapamıyorum. Her şeyin bir önce bitmesini ve başka bir şehire gitmek istiyordum. Burada annemle bir eve kapatılmış beklemekten çok sıkıldım, annem polis memurunu arayıp bilgi almaya çalışıyordu ama henüz daha hiç bir şey yoktu ortada sadece bekliyorduk. 2 gün aradan sonra polis memurunun beni kaçıran adamları bulduklarını ve artık güvende olduğumuzu söyledi. Annemle gülerek birbirimize sarıldık ve annem kısık ses tonuyla "artık başka bir şehire gidip güzel bir hayat yaşayacağımızı" söyledi. Polis memuru bizi karakola götürdü ve adamları teşhis etmemi istedi, gitmek istemiyordum korkuyordum. Polis memuru korkma bir şey olmayacak dese de çok korkuyordum, en sonunda polis memuru beni ikna etti ve karakola gidip adamları teşhis ettim. Polis memuru anneme "artık gidebilirsiniz, güvendesiniz." dedi. Annem ile beraber karakoldan çıkıp evimize gittik, eşyalarımızı topladıktan sonra başka bir şehire gitmek için yola koyulduk. Hayatım boyunca yaşadığım bu kötü günleri geride bu şehirde bırakmak için sabırsızlanıyordum hayatta sadece annem kalmıştı şimdi ise annemle beni güzel günler bekliyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
23.Sokakta Çığlık
Mystery / ThrillerGenç bir çocuğun gece geç saatte dışarıda dolaştığı zaman şahit olduğu bir olay üzerine kurulan bir hayal ürünü olarak sizlere sunuyorum. Benzer hikayeler okumuş olabilirsiniz veya başkasından alıntı yaptığımı sanabilirsiniz. Bu hikayeyi okulda der...
