Chapter 10

327 106 75
                                    


කම්පැනි එකෙන් එළියට බැස්ස ජිමින්ගේ ඊළඟ නැවතුම වුණේ කොෆී ෂොප් එක.

ඒක හරිම හුරුබුහුටි තැනක් , ෂොප් එක දිහා එළියේ ඉඳන් බලාගෙන හිටපු ජිමින්ට හිතුණේ එහෙම.

හදිස්සියේ වත් ජිමින් කෝපි වලට ආස කෙනෙක් වුණා නම් එයා හැමදාම එනවා මෙතනට කෝපි බීලා යන්න.

ජිමින් ඇතුළට යද්දී හීනි හඬකින් දොර සීනුව නාද වුණා. කෝපි සුවඳ එයාගේ නහයට ආඝ්‍රාණය වෙද්දී එයා ලොකු හුස්මක් ගත්තා. ඒක හරිම ආස කරන හැඟීමක්. ජිමින් කෝපි රහට අකැමැති වෙන්න පුළුවන් , ඒත් එයා ඒ සුවඳට හරිම ආසයි.

"හායි !"

ප්‍රසන්න පෙනුමක් තියෙන තරුණියක් එයා දිහාට ආවා.

"මට කණගාටුයි , ඔයාගේ ඕඩර් එක ගන්න මිනිත්තු කිහිපයක් යයි. අපිට මේ වෙලාවේ ස්ටාෆ් එකේ පොඩි අඩුපාඩුවක් තියෙනවා"

එයා ඔළුව නවලා සමාව ඉල්ලන්න වගේ හිනා වෙද්දි ජිමිනුත් එයා දිහා බලලා හිනා වුණා. එතන වැඩ කරන අයත් හරිම සුහදශීලී. ජිමින්ට දැන්මම නිකන් හිතට සහනයක් දැනෙනවා වගේ.

"ඒකට කමක් නෑ. මට ටිකක් වෙලා ඉන්න පුළුවන්"

"තැන්ක් යූ , තැන්ක් යූ !"

එයා ඔළුව නවලා ආචාර කරලා කවුන්ටර් එක දිහා බැලුවා.

"බොස් , කස්ටමර් කෙනෙක් ඉන්නවා !"

"තත්පරයක් දෙන්න !"

කවුන්ටර් එක පිටිපස්සෙන් හීනි ගෙරවුමක් ඇහෙද්දි ජිමින්ට හිතුනෙම ඒ කටහඬ එයා මීට කලින් අහලා තියෙනවා කියලා. ඒත් ඒක හරියට පැහැදිලි නැති නිසා ජිමින්ට විශ්වාසයක් තිබුණේ නෑ එයාගේ මතකේ ගැන.

"සුබ දවසක් !"

ජිමින් එක්ක කතා කරපු තරුණිය අත වනලා එහෙමම දොරෙන් එළියට ගියා. එයාගේ ෂිෆ්ට් එක ඉවර වෙලා ඇති කියලා ජිමින් අනුමාන කළා.

මිනිස්සු හය හත් දෙනෙක් ෂොප් එක වටේට තියෙන පුංචි පුංචි මේස උඩ එයාලගේ කෝපි කෝප්ප රහ විඳිද්දී ජිමින් කවුන්ටර් එක ඉස්සරහ තනියෙන් හිටගෙන හිටියා. ෂොප් එක ඇතුලේ පුංචි කච බචයක් තිබ්බත් ඒක ජිමින්ගේ කන් වලට අමිහිරි වුණේ නෑ.

On Your Train | Jikook ✓Where stories live. Discover now