TELAFİSİZ YILLAR •ABLALARIM•

•12•

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Keyifli okumalar :)

~Yazandan

Berçem Batın'ı bıraktığı gibi son süratle eve doğru sürmeye başlamıştı arabasını. İçindeki çocuksu heyecan dünya üzerinde şuanki en mutlu kişi olduğu düşüncesine itiyordu kendindisini.

Uzun zaman sonra ilk defa ailesi bir arada olacaktı. Erkek kardeşi de onlarla bir arada olacaktı. Ailesinin mutluluğunu düşündükçe daha da mutlu oluyordu. Mutlu olmaması için hiçbir sebep yoktu ki?

Aklına gelenle arabanın hızını azaltmıştı. Telefonundan annesinin numarasını bularak aramayı başlattı.
İkinci çalışında açılan telefonun karşı tarafındaki Beyza hanımın sesi doldurmuştu arabanın içini.

"Efendim annecim"

"N'apıyorsun annem"

"Hiç, oturuyordum öyle annecim bir şey mi oldu?" Diye sordu Beyza hanım telaşlı çıkmasını engelleyemediği ses tonuyla.

"Hayır hayır, bir şey olmadı. Bir şey haber vermek için aradım." Diye annesinin telaşını önlemek için hızlı bir şekilde konuştu Berçem.

"Ne haberi?" Dedi Beyza hanım merakla.

"Akşam yemeği için hazırlıklara şimdiden başlasan ancak bitirirsin galiba" Diye kendi kendine konuştu Berçem.

"Neden şimdi başlayayım, akşam yemeğine daha var. Ayrıca bu evde yemekleri ben yapmıyorum?" Beyza hanım kızını anlayamıyordu. Çalışanların bu tür işleri hallettiğini bildiğine rağmen neden böyle bir cümle kurmuştu ki?

"Biraz sonra söyleyeceğim şeyden sonra telefonu yüzüme kapatıp mutfağa koşacağına adımın Berçem olduğu kadar eminim annecim" Diye kinayeyle konuşup kıkırdadı.

"Ay Berçem, bir şey söyleyeceğim, bir şey söyleyeceğim. Söyle de sende kurtul bende!" Berçem'in lafı dolandırıp durmasından sıkılan Beyza hanım artık isyan bayraklarını çekmişti.

Az önce ki kıkırdamasını kocaman bir kahkahaya çeviren Berçem bir süre sadece gülmesinin dinmesini bekledi. Annesi ile uğraşmaya bayılıyordu.

"Tamam validem neden kızıyorsun ya. Söyleyeyim bari. Şimdi annecim senin kaç tane çocuğun var?" Diye oyuncu bir şekilde soran Berçemle, Beyza hanım sesini kızgın tutmaya çalışarak "Berçem!" Dedi.

Aslında kızının kendisiyle bu şekilde uğraşması onun da hoşuna gidiyordu ama söyleyeceği şeyin merakı daha baskın geliyordu Beyza hanıma.

"Batın akşam yemeğini bizimle yiyecek. Yani eve geliyor." Diye direkt söze giren Berçem ile Beyza hanım algılamakta zorlanmıştı.

Annesi telefon ile konuşurken kulağını telefona yaslamış onları dinleyen Berçel olayı algıladığında ablasının bu huyuna bir küfür savurdu.

Berçem olayı ya dolandırarak anlatırdı ya da direkt konuya girerek karşı tarafın algılamasını geciktiriyordu. Herhangi bir ortası yoktu.

Karşı taraftan bir tepki gelmeyince telefonun kapandığını düşünen Berçem bir saniyeliğine gözünü yoldan çekerek telefona baktı. Arama devam ediyordu.

"Anne?" Diye sorarcasına konuşunca Berçel annesinden telefonu alarak kulağına yasladı. "Pardon da gerizekalı misin sen abla?" Diye kızarcasına konuştu.

"Doğru konuş Berçel!" Berçem'in uyarırcasına konuşmasıyla Berçel boğazını temizleyerek "Kusura bakma" Diye mırıldandı.

"Bir daha olmasın." Berçel ablasının bu tarz konuşmalardan nefret ettiğini bildiğinden kendine bir küfür savurdu.