AşK SaTıN AlıNıR Mı?

1.Bölüm

Selam çikolatalarım. Bugün yeni bir
hikayeye başladım. Umarım sever ve takip edersiniz. Sizlerden küçük bir ricam var. Bölüme oy verip iyi, kötü düşünceleriniz varsa yoruma yazabilir misiniz ?

~~~~~~~

Gecenin 12 'sinde çalan kapıyla uyandı Meral Hanım. Kocası yine geç saatlere kadar içki içerek sarhoş olmuş ve kapıya dayanmıştı. Meral Hanım çok telaşlandı. Kocası ona tekrar şiddet uygulayabilirdi. Yataktan kalkıp geceliğini giydi. Korkak adımlarla kapıya yöneldi.

Kapıyı çalan Yaman Bey bir süre sonra ayakta duramadı ve oturdu. Ses kesilse bile kapıyı açtı karısı. Eğildi ve kocasını kaldıracakken birden kocası gözlerini hafif araladı. Yerinden hızlı bir şekilde kalktı. Arkasında kalan Meral Hanım kocasının eve girişini izlemişti.

Salına salına yürürken karısı ona yetişti. Kocasının önüne geçerek ona kapıyı açtı. Sarhoş adam kendini direk yatağına attı. Gözleri kapalıydı fakat bilinci açık ve dinçti. Genç kadın kapıyı kapattı. Kocasının yanına uzanarak gözünü kapattı. Uykusu azıcık kaçmış olsa da bile gözleri hâla kapanıyordu.

Birden omuzunda el hissetmesiyle gözlerini açtı. İçinden ' Bismillah ' kelimesini geçirdi. Ama kocasına dönmedi. Omuzundaki el onu arkasına l döndürmeyi sağladı. Genç kadın kocasının gözleriyle buluştu. Bu bakışmadan korkan kadının kalbi hızla atmaya başladı.

" Çok zengin bir adamla tanıştım bugün. Adı Ezhel. Çok güzel villası , arabası ve bir sürü parası var. " Genç kadın duydukları ile şaşırsa da mutlu olmuştu. Bir şekilde bu adamla yakın olup zengin olmalıydılar.

" Düşündüm ve bizim bu adamla yakın olmamız lazımdır. Bunun için bir yol var. " Adam sarhoştu ama zorda olsa konuşabiliyordu. Meraklı gözlerle ona bakan Meral Hanım gerçekten de zengin olmak istiyordu.

Başını sallayarak konuştu. " Nasıl bir yol bu Bey ? " Bu yolu çok merak etti. Ama çok da umrunda değildi kadının. Çünkü zengin olmak için her şeyi yapabilirdi. Kocası ciddi ve sert bir ifadesini hiçbir zaman bozmuyordu. Hala da bozmamıştı.

" Adamın bir oğlu varmış. Bekarmış da. Onu diyorum ki bizim kızla evlendirelim. Hem adamla dünür oluruz hemde ondan başlık parası alırız. " Adamın düşüncesi karısını da aydınlattı. Karısı gülümsedi.

Hiç sevmediği , dokunmadığı , öpmediği kızını zengin bir adama satacaktı. Ama yinede mutluydu. " Bu harika bir fikir. " Ağzından çıkan sözler hem kalbinin hemde aklının ortak verdiği bir karardı.

" Şimdi uyu. Yarın onu da alacaksın. Sonra beraber çarşıya gideceksiniz. Ona güzel kıyafetler al ki adamlar bizden etkilensin. " Dediği ifadeyle tatmin olan kadın derin bir nefes aldı. Gözlerini kapatıp uyudu.

Bütün gece uyuyaman Aslı iyi şeyler düşünmeye çalışıyordu. Gelecekte çok güzel bir mimar olmak istiyordu. İşini de aşkını da kazanmak istiyordu. Emir ile olan ilişkisi ona huzur versede babası bu ilişkiyi duyarsa ona huzur vermeyeceğini biliyordu. Emir onu 1 kere bile istemeye gelmemişti. Çünkü Aslı 'nın babasından fenâ halde korkuyordu.

Gözünü kapattığı halde uykuya dalamayan Aslı yatakta dolanıyordu. Okul okuyordu. Sırf bu evden , annesinden , babasından kurtulmak için okul okuyordu. Dersleri eskiden iyi değildi ama buradan çabucak kurtulmak için derslerine bağlandı.

Uyandığında Güneş 'in ışıkları onu karşılamıştı. Yanına baktığında kocası yoktu. Yine gitmişti. Bu kadar erken gitmesine anlam veremiyordu kocasına. Kocası bir kıraathanenin sahibiydi. Babasından kalma dükkana bakıyordu.

Evinin çok yakınında bulunuyordu kıraathane. Kıraathenin sahibi olmasına rağmen hep erken giderdi. Genç kadın, yatağın sağ tarafında olan 4 çekmeceli şifonerin üstündeki parayı gördü. Yatağından kalkıp hızlı bir şekilde banyoya yöneldi ve elini, yüzünü yıkadı.

Çıplak ayaklarıyla odasına yöneldi. Yatağını düzeltti. Odasındaki kıyafetleri topladı. Yine yerde olan kocasının kokuşmuş çorabı eline alıp kirli sepetine attı. Kapıyı çalmadan kızının odasına girdi. Genç kız yatağında uyuya kalmıştı. Onun uyanmamış oluşuna pek sinirlenmişti Meral Hanım.

" Aslıı. Hadi kalk. " Uykusu oldukça hafif olan Aslı ne ses duyarsa duysun hemen uyanırdı. Uyandığı gibi yatağından kalktı. Annesinin ona söylemesine gerek yoktu. Küçüklükten beri alışkanlık yapmıştı kendine. Yatağını düzeltirken annesi çoktan odayı terk etmişti.

Elini yüzünü yıkadı ve mutfağa geçti. Sofrayı serdi ve buz dolabındaki peynir, zeytin ve ekmeği çıkardı. Ocağın üstüne çaydanlık koydu. Evet , kahvaltı olarak sadece peynir, zeytin ve ekmek vardı. Ne yumurta ne süt ne reçel ne de yoğurt , hiçbiri yoktu bu evde. Su aldı ve masanın üzerine bıraktı.

Annesi gelince kahvaltı masasına oturdular ve yemeye başladılar. Birden annesi konuştu. " Bugün seninle çarşıya gideceğiz. Sana güzel kıyafetler alacağız. " Dedi ama kızıyla hiç göz temasında bulunmadı. Genç kız şaşkınlıkla annesine bakarken bir sebep arıyordu kendince.

" Neden ? " Diye sordu annesine. Annesi yine ona bakmayarak konuştu. " Nedense neden. Sanane , Aslı ! " Ciddi, sert, soğuk bu ses aynı babasından duyduğu ses gibiydi. Annesine karşı cevap veremeyeceği için kaynayan suyu demledi.

Çaylarını içtikten sonra annesinin emriyle odasına geçti ve hazırlanmaya başladı. Uzun saçlarını at kuyruğu yaptı. Bir tişört ile bir pantolon giydi ve odasından çıktı. Makyaj yapamazdı. Önce babası ardından annesi onun makyaj yapmasını hiç istemiyordu.