Likeme Halloween Stories

Horror night

"Vince?", vraagt Caro bang als ze een geluid achter zich hoort. Het is donker en ze ziet niks. Vince is opeens weg. Ze waren een avondwandeling aan het maken en nu is hij weg. Al denkt Caro gewoon dat hij haar wilt laten schrikken. "Vince komaan dit is niet grappig" zegt ze als er geen antwoord komt. Ze stapt voorzichtig in de richting van het geluid. Per ongeluk stapt ze op een takje, wat een enorm hard geluid maakt, waardoor Caro zichzelf laat schrikken. Ze blijft even staan en ademt diep in en uit. "Vince?", vraagt ze opnieuw.

Ze hoort voor de tweede keer iets achter zich. Caro draait zich om maar ziet nog steeds niks. Ze zoekt haar gsm in haar broekzak en probeert de zaklamp aan te doen. Maar doordat haar handen zo hard bibberen door de kou en angst gaat dat moeilijker dan gedacht. Als ze eindelijk haar zaklamp heeft kunnen aandoen schijnt Caro in de richting vanwaar het geluid kwam. Er is niks speciaals te zien. Gewoon een lege straat met wat bomen ernaast.

Ze draait zich terug om en begint sneller te stappen. Ondertussen blijft ze Vince roepen in de hoop dat ze een antwoord krijgt maar het blijft telkens weer stil. In haar haast struikelt ze over een boomstam. Doordat haar handen zoveel koud hebben doet het extra veel pijn als ze tegen de grond terechtkomen. "Vince alsjeblieft kom terug" huilt Caro terwijl ze recht krabbelt. Ze is echt bang nu. Waar is Vince toch? Ze neemt haar gsm en wilt hem bellen maar ze heeft geen bereik. En de batterij is bijna plat dus ze zet haar gsm snel weg.

Ze wandelt opnieuw verder en er lijkt maar geen einde te komen aan deze straat. Opeens hoort ze voetstappen achter zich. Hopend dat het Vince is draait Caro zich om maar al snel ziet ze dat het niet Vince is. Het is een man met een zak over zijn hoofd die in haar richting loopt met een mes vast. Caro schreeuwt en begint te lopen. Zo snel als ze kan rent ze weg van de man. Opeens komt er nog een persoon van uit de struiken tevoorschijn. Ze versnelt haar pas en het lijkt wel of er opeens achter elke struik iemand schuil zit. Caro rent letterlijk voor haar leven.

Na een minuut of twee lopen er zeker dertig mensen achter Caro aan. Ze is nog nooit zo bang geweest als nu. Ze hoopt maar dat Vince veilig is. Opeens hoort ze zijn stem. Of dat denkt ze toch. "Caro" hoort ze. De stem lijkt van heel ver te komen, maar ze weet zeker dat het zijn stem is. Ze begint nog sneller te lopen. "Caro!", hoort ze opnieuw, nu al iets duidelijker. Ze probeert te horen vanwaar het geluid komt maar kan het niet plaatsen. "Caro!", hoort ze voor de derde keer. Het klinkt nu heel dichtbij. Ze vertraagt haar pas en probeert te luisteren maar opeens wordt ze vastgenomen en trekt iemand haar mee.

"Caro!" Ze opent haar ogen en kijkt in die van hem. Haar ademhaling versnelt en ook haar hartslag gaat omhoog. "Vince?", vraagt ze dan. Bang zet ze zich recht en kijkt ze om zich heen. "Alles oké? Je ziet-", Vince wordt onderbroken door Caro die hem een stevige knuffel geeft. "Ik dacht dat ik je kwijt was" fluistert ze tijdens de knuffel. De tranen prikkelen in haar ogen. Ze drukt hem nog dichter tegen zich aan en probeert haar ademhaling onder controle te krijgen. Vince houdt haar stevig vast en wrijft over haar rug. "Het was maar een nachtmerrie. Ik ben hier" fluistert hij dan. Haar tranen laat ze nu de vrije loop en na een tijdje knuffelen krijgt Caro haar ademhaling en hartslag terug onder controle.

"Je was in slaap gevallen tijdens de film" fluistert Vince terwijl hij een traan wegveegt van haar gezicht. Caro kijkt naast zich en ziet een halflege bak popcorn, 2 tassen waar chocomelk inzat, een lege zak chips en de film waar nu de aftiteling op het scherm te zien is. Opeens weet Caro het weer. Het is Halloweenavond en ze had samen met Vince een filmavond gehouden. "Oké ik kijk nooit meer naar horrorfilms" zegt Caro terwijl ze opnieuw naar Vince kijkt. Hij glimlacht en kust haar voorhoofd. "Dat lijkt me een goed idee" fluistert hij dan. Caro neemt zijn hoofd vast en kust hem vol op de mond. Ze kijken nog een romantische film en gaan dan zonder nachtmerries slapen.